~Τα αδέρφια ~

{36} ~Τα αδέρφια~

36

Χλοη

Ο Λουκας πλεον με αγνοει.
Το προτιμω χιλιες φορες.
Με τον Νικο εχουμε ερθει αρκετα κοντα.
Δεν με αφηνει πλεον μονη.
Με προστατευει.
Νιωθω τοσα πολλα.
Ειμαι μπερδεμενη.

"Πρεπει να παω στην μαμα μου...θελεις να ερθεις?" Με ρωτησε ενω εβαζε καποια πραγματα στην τσαντα του.
"Ναι φυσικα" του χαμογελασα γλυκα.
Μου χαμογελασε και αυτος με επιασε απο το χερι του και πηγαμε στην μηχανη του.

"Εδω ειμαστε"
Στεκομασταν μπροστα απο ενα σπιτι το οποιο βρισκοταν στην αλλη ακρη της πολης.
Επιασε το χερι μου και εβαλε τα δαχτυλα του αναμεσα στα δικα μου.
Χτυπησε το κουδουνι.
Μια πολυ ομορφη γυναικα ανοιξε την πορτα.
Του μοιαζει πολυ.
Μας κοιταξε με ενα χαμογελο.
Νιωθω ηδη ανετα.
"Αγορι μου"
Αγκαλιασε σφιχτα τον Νικο και γυρισε να κοιταξει εμενα.
"Γεια σου κοριτσι μου επιτελους σε γνωριζω...μου εχει πει τοσα για εσενα ο Νικος"
Μου χαμογελασε και με αγκαλιασε σφιχτα.
Μιλαει για εμενα στην μαμα του?
Χαμογελασα αυτοματα.
Την αγκαλιασα και εγω σφιχτα.
"Και εγω χαιρομαι που σας γνωριζω",
"Αχ μη μου μιλας στον πληθυντικο δεν ειναι αναγκη...και λεγε με Στελλα"
Μου χαμογελασε
"Ελατε περαστε"
Εκανε στην ακρη για να μπουμε μεσα.

Ειναι τοσο καλη γυναικα.
Πολυ γλυκια.
Γνωριστηκαμε καλυτερα και μιλουσαμε για διαφορα.
Πηγαμε με τον Νικο στο μερος μας.
Στην ταρατσα.
"Χλοη?.."
"Μμμ?"
Ετρωγα κατι σταφυλια που ειχαμε αγορασει στον δρομο.
"Ειχες ακουσει αυτα που λεγαμε στην τουαλετα τοτε με τον Λουκα σωστα?"
Το οτι δεν ειναι αδερφια?
Ναι.
Εγνεψα καταφατικα.
"Και δεν με ρωτησες?",
"Δεν ηθελα να σε πιεσω...εξαλλου δεν με αφορα...σωστα?"
Μου χαμογελασε και με αγκαλιασε γυρω απο τους ωμους.
Ξαπλωσα στον ωμο του.
"Θα σου πω..."
Τον κοιταξα καπως σοκαρισμενη.
"Εισαι σιγουρος? Δεν πρεπει να μου πεις..",
"Θελω να σου πω Χλοη.."
Δεν μιλησα αλλο, ξανα ξαπλωσα στον ωμο του.
"Λοιπον.."