Our Boyfriends ft. Why Don't We

20

POV Daniel

Ik loop naar Jack en vraag of die mee wil gaan naar buiten. "Wat is er aan de hand?" "Ik wil Emma ten huwelijk vragen. Zal je dat goedkeuren?" "Dude ik vind het goed maar ik zal het eerst met mijn ouders over hebben" ik knik en kijk naar mijn schoenen. "Ik zal echt niks liever hebben dat jullie trouwen maar mijn ouders moeten het er mee eens." Ik knik en kijk Jack aan. "Weet je ik ga ze nu gelijk bellen." Jack pakt zijn telefoon en belt zijn ouders. Ik kijk hem gespannen aan. Naar twintig minuten wachten hangt ie op. "Mijn ouders zijn het er mee eens, ik moest je ook de groetjes doen." "Thanks ik ben echt blij dat ik toestemming heb." Jack schud lachend zijn hoofd. "Wanneer ga je haar vragen?" "Volgende week nadat we de echo hebben gehad." Jack kijkt me glimlachend aan. "Ik ben zo blij voor jullie." Ik begin breed te glimlachen.

"Wat is hier aan de hand pretbekken!" Roept Emma dan. "Gewoon wat basic stuff over de tour in Europa." Ze knikt en de rest komt ook naar buiten. "Kom laten we een stuk gaan skaten!" Roept Jack dan vol enthousiasme. "Ik ga op me wiggle step!" Roept Corbyn. "Ik ga wel op me skeelers." Zegt Zach dan lachend. "Alright let's go than!" Roept Emma vrolijk en pakt haar pennyboard. Zodra we de straat op zijn rijden Emily en Emma hand in hand de straat uit. "Doei mensen ik jat dit kind van je Daniel." Roept Emily dan lachend. Ik schud mijn hoofd. "Oooo hell no she's mine so back off." Ik begin harder te skaten en haal ze in waardoor ik Emma mee trek. "A real gentleman." Zegt Emily, ik kijk achterom en steek me tong uit. Ik kan nu al niet meer wachten tot volgende week. Ik hoop zo dat ze ja gaat zeggen.

POV Emma

Daniel is diep in gedachtes en er ligt een dikke steen op de weg. "Daniel kijk uit." Voordat hij op kijkt valt hij bijna, hij springt van zijn bord af en rent een stukje door. We beginnen allemaal keihard te lachen. We zijn maar naar een groot park gegaan en de jongens leven zich helemaal uit. Christina, Emily en ik hebben over het basic life dingen. Ik kijk een beetje moe voor me uit. "Hey wat is er Em?" Vraagt Christina waardoor ik op schud uit mijn gedachtes. "Gewoon moe en misselijk." "Hey het is voor een mooi doel een prachtig kindje." Zegt Emily en kijkt me glimlachend aan en ik knik instemmend. Ik laat mij hoofd tegen Christina haar schouder rusten. "Je bent echt moe hé?" "Ja I don't know how maar ik voel me gewoon moe." "Ik snap je wel denk ik." Ik begin te lachen door haar opmerking.