blasnique | zildnique
"minahal naman kita. bakit hindi mo nadinig?"
- glc.9 ("hindi mo nadinig")
tags:
• disassociative identity disorder!blaster, angst, cheating, blood, graphic
dedication:
• to mysteriousgirl615 hi kapatid HAHAHA tenkyu sa support doi salamat kahit hindi ka mahilig magbasa ng mga 'to binasa mo pa rin.
notes:
• trigger warning: graphic stuff
• mej explicit wording
• you have been warned!!!
• oy pag mabilis ka nat-trigger ka alis na bilis ano pa ba ginagawa mo dito?
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
♠️
| b l a s t e r |
nakatingin ako ngayon sa dugong kumukulay sa aking kamay at damit.
patawad at umabot tayo sa ganito.
paano nga ba nangyari 'to?
minahal ko si unique salonga at akala ko, mahal n'ya din ako. naniwala ako sa kanyang mga salitang ngayo'y wala nang kahulugan.
nagkamali akong minahal ko s'ya.
at nagkamali s'yang gamitin ako.
ang turing ko sa kanya ay para bang isang yaman. halos sambahin ko s'ya sa pagsunod sa kanyang mga hiling. lahat na para mapasagot s'ya.
at sumagot nga.
hindi ko man lang inisip na mangyayari 'to sa amin. kahit na ako ay alanganin, pinilit n'ya akong ibigin, at akala ko naman, 'yon ay tunay na.
mapapaaway kami dahil hindi naman ako perpekto. sa huli s'ya ay lagi kong napapagbigyan. hindi ko s'ya kayang saktan.
pero unti-unti, napapansin. parati s'yang ginagabi. nagigising ng alas dos na wala s'ya sa aking tabi.
pinilit na hindi isipin. ang tanging pangkalma sa sarili ay ang sinabi n'ya sa akin.
"mahal kita, blaster."
ngunit isang araw, nagbago.
ilang araw ang alis ko't napaaga ng balik. may dala pa na pasalubong at ako'y nasasabik. hindi lamang ika'y makita kundi para matikman ang 'yong halik.
ngunit pagtingin ko sa ating sala, para bang lahat ng pagmamahal sa'yo'y grabeng pinagwalang-bahala. isang suntok, dalawa, sa iyong kulot na kasintahan.
nagdidilim ang paningin.
kahalikan kanina pa, marka sayo ay 'di mabilang. ako ko ba ako lang? akala ko ako'y mahal?
sa 'yong gulat ay inatake ka ng iyong sakit at 'di na nakapalag.
sinarado ang pinto.
hinarangan ang bintana.
piniringan ang 'yong mata.
'di na inalintana
ang lungkot—
ang pait na aking dinarama.
pagdating sa'ming kusina, nasiraan ng bait.
lahat yata ng kutsilyo'y sinobrahan ko ng talim.
alam kong ito na nga. ito ang aking ikalawang sarili. ito ang kanilang sinabi sa iyong aking pagka-alanganin.
bakit ito ang 'yong pinili? kung hindi mo 'ko mahal edi sana sinabi mo na sa'kin.
isang saksak. dalawa.
isa. dalawa. tatlo para sa kanya.
hindi naman sa puso, baka sakaling mabuhay pa.
ako ay nagagalit pero hindi mamamatay-tao. alam ko na hindi tama ang ginagawa ko pero hindi naibalik ang kontrol. iba ang may hawak sa kutsilyong 'to ngayon.
pagbalik ng akin sarili ramdam ko itong pait. bakit ba naman kasi ito ang inyong sinapit?
nakatingin ako ngayon sa dugong kumukulay sa aking kamay at damit.
patawad at umabot tayo sa ganito.
walang saysay ang mabuhay kung hindi mo ako mapapatawad, kaya't heto. nakatingin sa kutsilyong nakatapat sa dibdib ko.
isa.
dalawa.
tatlo.
at nakaramdam ng sakit at patuloy na nagdilim.
| z i l d j i a n |
nagising akong nakakaramdam ng sakit.
may mga saksak katawan ko at kay unique.
shit.
i don't know how but the telephone was placed closer to me as if on purpose.
i called the police immediately.
painfully, i spoke. every movement was hell, but we had to live. these stabs are meant to let us live, somehow.
"i'd like to report a crime.
the adress is..." i said unique's home adress.
"ser, malapit na po ang tulong. kanina po may tumawag na sa amin pero hindi nagpakilala."
i was spooked by this.
the officer explained the crime and it was this exact same thing.
"officer, i believe it was the suspect who called."
"nako ser! parang hindi naman po. mukhang natakot na kapitbahay lang."
"no officer. meron s'yang d.i.d. and..."
i was shocked to see the sight in front of me.
i didn't notice right away.
"ser? may nangyari ho ba? kapit lang ho kayo. malapit na ang—"
"o-officer, i believe our attacker has committed s-suicide."
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
♠️
some space so you can skip to the end safely.
