"Bakmayın siz benim kuru bir yaprak gibi sallandığıma..
Köküm sağlamdır sarsılsam da kopmam dalımdan..
Öyle kolay değil rüzgarın önüne kapılıp gitmem..
Son ana kadar 'vazgeçmem' yaşamaktan..
Ne fırtınalar koptu benim hayat dallarımda..
Hiç birinde v...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bir kadının kalbini kırmak için ona el kaldırmaya,hakarete varan sözler kullanmaya,küçük düşürmeye gerek yoktu..Karşında ki kadın seni tamamlıyorsa,bakışların,sessiz kalışların bile onun kalbini kırmaya,canını acıtmaya yeterdi..
Zaten onlar her an kırılmaya hazır camdan bir kalbe sahiplerdi..Küçük,minicik bir şey bile onların kırılması,parçalanıp etrafa dağılması için yeter de artardı bile..Tıpkı bizim gibi..
Söylediğim,söyleyemediğim her söz,gösteremediğim her duygu onu incitmişti.Bunu gözlerinden,titreyen ellerinden ve ne olduğuna bir türlü anlam veremeyen bakışlarından çok iyi anlıyordum..
Canım yanıyordu..Bakışlarında gördüğüm hüzün beni elden ayaktan düşürse de ne yapacağımı bilmediğim için bocalıyordum..Tıpkı canı yanan,ne yöne gideceğini bilmeyen,etrafı kızgın ateşlerle çevrilmiş bir hayvan gibi hissediyordum kendimi.Ne yana baksam korkuyor,ne tarafa adım atmak istesem canım yanıyordu..
Ne yapmalıydım?
Ne yapmalıydım ki bu işin altından kalkabileyim?
Derin bir nefes aldım..Gecenin sonsuz karanlığına bakarken beynimi ,bedenimi tıpkı soğukta kalmış gibi titreten düşüncelerimden sıyrıldım ve yapmakta olduğum şeyin doğruluğuna kendimi inandırarak dönmesini bekledim..,
Lanet olsun banyoya gitmek için izin isterken öyle bir bakışı vardı ki sanki o hüzün,o hayal kırıklığı bedenime kızgın demirle dağlanmıştı..Hayır,hayır..O bunu hak etmedi..O ona acı verecek hiç bir şeyi hak etmedi..İşte bu yüzden aldığım karardan pişman değildim.Biz bu yola her koşulda birbirimize güvenerek çıktıysak elbet bunun altından kalkacak,ayağımıza takılan taşı geride bırakarak yolumuza devam edecektik..Ya da en azından ben öyle umuyordum..
Peki bu beden bir kez daha hayal kırıklığını,hüsranı,yıkılmışlığı,acı çekmeyi kaldırılabilir miydi?
Derken onun yanıma gelmesi ile düşüncelerimden sıyrıldım ve hiç düşünmeden vardığı sonuçtan yola çıkarak titreyen ellerimle elimdeki telefonu ona uzattım..Ben şu saatten sonra ondan bir şey saklamak istemiyordum.Eğer bu kadın hayatıma,evime,yatağıma girecekse bu yalansız,dolansız olmalıydı.Arkadan iş çevirmekle bu yolun sonu gelmezdi.Yalan öyle garip bir şeydi ki er yada geç ortaya çıkıyor ve seni hiç tahmin bile edemeyeceğin noktalara götürüyordu.
Onu dün gece kollarıma aldığım yatağa oturdum ve çaresizce beklemeye başladım.O lanet videoyu izlemesini istemiyordum ama bana inanması,güvenmesi için buna ihtiyacım vardı..Kahretsin şu anda bir çok şeye ihtiyacım vardı..
Sonunda beklediğim,ama asla olacağına inanmadığım şey olmuş, sevdiğim kadın önümde diz çökmüş ve gözlerimin içine bakarak konuşmaya başlamıştı..Bana güvendiğini,bu yüzden o videoya bakmadığını,sadece anlatmak istersem dinleyeceğini söylüyordu..
