Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
✿|| açan ilk çiçek çok güzel gözükmüştü gözüme,bir başkasının yarasını temsil ettiğine inanamamıştım.
xion: 4 yaşında namine: 5 yaşında
|Sonsuzluk maviydi, Karanfil güzellik. Kalbimi açtım her ikisine, Her ikisini de çok sevdim.
***
Siyah,kısa saçları olan kız birkaç dakikadır sağ bileğindeki mavi karanfile bakıyordu.Yüzünde kocaman bir gülümsemeyle annesinin yanına koşup bileğindeki karanfili gösterdi. Sevinçle yerinde sıçrıyordu,o karanfilin gerçek manasını bilmiyordu küçük kız. Bilseydi bu kadar sevinemezdi çünkü.
"Anne,anne,anne!"
Siyah saçlarını topuz yapmış,akşam yemeğini hazırlamakla uğraşan kadın gözlerini yaptığı işten ayırmamıştı.
"Ne oldu tatlım?"
Annesinin yanına gidip onun bacağına yapıştı dikkatini çekmek amacıyla. Annesi kafasını ona çevirdiği zaman bileğini gösterdi ve kocaman bir şekilde gülümsedi.
"Çok güzel,değil mi?"
Annesi bileğindeki çiçeği gördüğünde onun hizasına eğilip gülümsedi.
"Evet,gerçekten de güzelmiş."
"Peki bu çiçeğin nasıl açtığını öğrenmek ister misin?"
Kız kafasını heyecanla salladı. Böyle güzel bir çiçeğin bileğinde nasıl açtığını öğrenmek isterdi elbette. Açmasının çiçek kadar güzel bir sebebi olması gerekiyordu. En azından düşüncesi bu yöndeydi.
"Bu çiçek aslında seni çok sevecek olan birinin yaralandığının bir göstergesi."
Kızın dudaklarındaki gülümseme soluvermişti o an. Annesi onun minik elini yavaşça avuçlarının arasına aldı ve ona gülümseyerek baktı.
"Üzülme ama tatlım."
Eline ufak bir öpücük kondurdu.
"Yaraları er yada geç iyileşecektir."
Xion annesi ile yaptığı konuşmanın ardından odasına geri dönmüştü. Çiçeğe bakmaya devam ediyordu ancak yüzünde bir gülümseme yoktu. Buruk bir ifadesi vardı. Aklına gelen parlak bir fikirle heyecan ile gözlerini açtı ve minik dudağını çiçeğe bastırarak ufak bir öpücük bıraktı. Belki öperse onu çok sevecek olan kişinin yarası iyileşir diye düşünmüştü.
***
şu köşede bir yerde dursun kafama eserse devam ederim
