26-
Napalunok ako ng sunod-sunod. Bakit galit na galit siya? Wala naman akong ginagawa na masama ah? Isa pa 4pm palang ng hapon tsaka 6 ang curfew ko sa mansion niya.
"K-kuya b-bakit" Nauutal ako, eh kasi naman nakakatakot ang aura niya. Nilingon ko ang sasakyan ni Dyle na paalis na nang biglang may humila sa braso ko at pinasok sa malaking gate.
"K-kuya nasasaktan ako." Kinagat ko ang ibabang labi para pigilan ang mga luhang nagbabadyang tumulo saking pisnge.
Biglang lumabas sa pintuan si mommy Veronica. Nandito pala siya, mag kasama kaya sila mag damag dito? Gumagawa ba sila ng baby? Bakit ngayon ko lang nakita si mommy Veronica dito?
"H-hon" Pati siya nanginginig ang boses, eh kasi naman totoo nakakatakot si kuya Cloud, ang higpit pa ng pagka kapit niya sa braso ko.
"What? Veronica go home. I need to talk this little girl!" Napalunok na naman ako. Bakit kailangan niya akong kausapin? May masama ba? Eh bakit siya galit? Huwaaaaaaah mommy Amanda help me.
"What? May nagawa bang masama yang si Vanessa para kausapin mo?"
Matutuwa na sana ako dahil nilabanan ako ng mommy ko pero hindi eh! Nangingibabaw pa rin ang sakit at galit sa puso ko. Hindi ko parin kayang tanggapin siya. Tanggapin ang mga kasalanan niya dahil masyado na itong marami.
"Just go home! This is my problem! Not your's. I want to talk my wife privately!"
Napayuko ako ng mag tama ang mga mata namin ni mommy Veronica, galit nga si kuya.
Walang paalam na umalis si mommy Veronica sa bahay. Napatingin nalang ako kay kuya Cloud nang binitawan niya ako, papasok na sana ako sa loob ng hawakan niya ulit ako sa braso. Oh lord!!!
"Who's Ezekiel in your life." Nanlaki ang mga mata ko sa tanong niya.
Ezekiel Jung? Sino sa buhay ko? Bakit niya tinanong?
"B-baki---JUST ANSWER MY FVCKING QUESTION IDIOT!"
Napaatras ako ng sumigaw ito bigla. Hindi ko alam pero gusto ko ng mag punta sa kwarto, gusto ko ng matulog at hindi na gigising!
"K-kaibigan ko."
Nag sisinungaling ako,
nag sisinungaling na naman ako sayo Cloud. Sorry, sorry, sana maintindihan mo ako kasi hindi pa ito ang tamang oras para malaman mo ang lahat. Malalaman mo rin naman eh. Pero hindi ko alam kung ako ba ang mag papaliwanag o ang iba ng nakakaalam.
"Really? Friend? How come."
Paano? Paano ko ipapaliwanag ang lahat, hindi ko na maalala.
"Tinulungan lang n.niya a.ako, n-nadapa ka--kasi ako..."
"Hmmmm? How about my brother?" Napatingin ako sa kaniya at doon nag tama ang aming mga mata.
Nakita ko ang mga labi nito kung paano ito ngumiti ng nakakaloko.
Bakit kailangan niya pa akong tanongin ng lahat ng ito? Bakit pinapahirapan niya akong mag sinungaling.
"D.dyle? K-k-kaibigan ko."
Puno ng kasinungalingan ang nabanggit ko. Kailan ako mag sasabi ng totoo?
"Great. Because if I heard something you with my brother, I will make sure I'll kill him."
"K-kapatid m.mo siya" Naiiyak na ako, paano niya nasasabi ang mga bagay na yon? Bakit kailangan niyang patayin si Dyle? Baliw ba siya? Kung meron man kaming ugnayan sa isat-isa ni Dyle ay labas na siya doon. Oo dahil papel lamang kaming kasal.
"The hell I care. What's mine is only mine."
Nag si labasan ang mga luha ko, what's mine is only mine?
"Huh?"
Binitawan niya ako at lumapit sa akin.
"You're mine. Simula noong pumasok ka sa mansion ko."
Ang sarap niyang sampalin ngunit pinipigilan ko ang aking mga kamay.
Pag-aari niya ako? Ano to lukuhan? Paano naging ako ay sa kaniya, mahal niya ako? Pero hindi, mali. Hindi niya ako mahal. May Veronica na siya, mahal niya si Veronica at mahal siya ni Veronica. Isa lamang akong harang sa kanilang dalawa."H-hindi m.mo ako pag mamay-ari." Tatakbo na sana ako pero nahawakan nanaman niya ang braso ko, napangiwi ako. Ang sakit na ng braso ko dahil sa pag hawak niya.
"What.did.you.say!" Namumula na ang kaniyang mag mukha.
"Akin ka vanessa. Akin ka!" Ngumiti ako, ngumiti ako. Kasabay ng mga luhang nag si labasan sa mga mata ko.
"K-kuya, h.hindi mo ako pag m.mamay-ari, dahil sa una p-palang may *sob* laman na yan. *Sob* I.inaankin m-mo ako, *sob* p.pero si V.veronica ang mahal m.mo"
Hindi ako makahinga dahil sa pag iyak ko, nataranta ako. Hindi ko gustong mawalan ng malay dito sa harapan niya, baka isugod niya agad ako sa hospital.
"Oh? What do you think? Na Mamahalin kita? Dream on little kid. Hindi kita Mamahalin."
"PERO BAKIT MO AKO INAANKIN KUNG HINDI MO NAMAN AKO MAHAL! BATA LANG AKO! ISIP BATA AKO PERO HINDI AKO TANGA! "
Pinahiran ko ang pisnge ko at ngumiti sa kaniya.
"Payag ako, Gusto mo ng lukuhan? Sige sayo ako. Pero iba naman ang mahal ko. Gusto mo yan diba? Kuya? Gusto mo ng iba yong nasa puso ko----STOP ACTING LIKE THAT!"
"TUMIGIL KANA RIN! TUMIGIL KA!" Hawak hawak ko ang puso ko at tumakbo sa taas. Hindi ko na kaya, parang iikot na ang mundo ko kapag makikipag talo ako kay kuya Cloud, sobra na! Nasasaktan na ako,
"VANESSAAAA!"
YOU ARE READING
She's my 14 years old Wife (Season1) (Editing)
Romance"I can't love you." "You can Vanessa. Believe me, I know you love me Vanessa." Umiling iling ako, "I'm sorry but I'm telling you that I can't love you, Lahat ng ito ay kuntrata lamang." "Maturuan mo naman ang puso mo Baby eh, M-mamahalin m-mo rin...