She's my 14 years old Wife (Season1) (Editing)

CHAPTER 44:

44-

Dumeritso ako sa paaralan kahit na maaga pa, gusto ko lamang na mapagisa sa garden presko kasi ang hangin doon.

Mamaya pa daw papasok sina mommy Amanda at daddy Ezekiel 8 pa daw kasi ang class nila. Okay lang naman silang ma late eh kasi guro sila. Ahahaha

Napabuntong hininga ako,
Sana magiging okey na ang lahat.

"Vanessa." Napatingin ako sa aking likuran.

"H-hyorin."

Kinakabahan ako dahil sa malamig na pagtitig nito sa akin. Hindi ko alam kung bakit pero feel ko may problema siya.

Napatayo ako dahil hindi man lang ito umupo upang tabihan ako. Kaya ako na lang ang tumayo para magka harapan kami ng maayos.

"May problema ka?"
Nagulat ako. Bakit ako ang tinatanong niya?

"W-wala. H.hyorin bakit parang may p-problema ka"

Hindi ito kumibo.

Hindi parin ito kumurap sa pagtitig sa akin kaya nailang ako dito.

"Hanggang kailan mo itatago?"

"H-huh?" Hindi ko alam ang pinagsasabi niya.

"NAPAKA MASARILI MO VANESSA! Hindi mo man lang naisip Kung paano kamo masasaktan? Kong paano kami ma lungkot?" Sabi nito.

Nagtataka ako sa mga sinasabi nito. Pero napalunok ako ng sunod-sunod ng may maalala ako. Hindi! Hindi pwedeng alam niya.

"Alam ko na ang lahat! Lahat lahat, mula bata mo ito kinikimkim? Pero ano? Tahimik ka lamang! Sana naman naisip mo kami vanessa. Sana naman sumagi diyan sa utak mo kung paano ka namin ka mahal!"

"M-mali ang i-iniisip mo--"

"Kung sila maloloko mo. Ako hindi! Bakit hindi ka mag patransplant? Bakit lumalala yang sakit mo? Sige nga sagutin mo ako!" Napayuko ako. Tumulo na lamang ang mga luha ko.

"A-ayaw ko l-lang na m-masaktan kayo."

"Ayaw mo? Vanessa. Alam mo ba kung paano ako masasaktan sa nalaman ko? Kung paano ka tagal ako umiiyak habang ikaw ang laman nitong isipan ko? Hindi ko mawari vanessa. Hindi ko mawari kung bakit ka ba ganiyan! Nakakainis ka!"

"Paano kung malalaman ito ng daddy Ezekiel mo? Hindi lang ako ang nasasaktan dito!"

Paano nga ba? Oo alam ko naman na kasalanan ko ang lahat ng ito pero ayaw na ayaw kung makita silang lumuluha kaya nga gustuhin kong malaman nila ang lahat ito na wala na ako. Yong hindi ko na makikita ang mga luha nila.

"S-sorry"

"Hindi ko alam. V-vanessa, gulong gulo ako. Bakit hindi noon pa hindi ka pumayag na iikasal ka kay cloud." Napatungo ako, bakit kami na pad-pad about samin ni cloud.

"Bakit n-na sali d-dito s.si cloud?"
"Bakit hindi ko isasali? Bakit hindi ko isasali vanessa kung siya lang naman ang dahilan kung bakit hindi ka mag papa transplant. Kong bakit lumalala yang sakit mo,"

"H-hyorin."

"Lumalala yang sakit mo dahil na stress ka diba? Wala namang ibang dahilan kunde kay cloud lamang. Hindi pwede sa mommy Veronica mo dahil alam ko hindi ka ganiyan noon! Matagal mo ng problema ang mommy Veronica mo pero nanatili kang malakas at makulit. Ngunit naging mahin-hin ka! Dumating si cloud at kinasal kayo, simula noon walang saya ang nakikita ko sa mata mo vanessa puro lamang lungkot ito..."

"T-tama na" hindi ko alam pero nang hihina ako.

Ganun ba talaga ako ka halata? Ganun ba talaga ako ka baliw kay cloud? Pero halo halo naman yong problema ko.

"N-natatakot lang naman a-ako."

"Gustuhin mong mamatay?"
Hindi ako sumagot. Oo gusto ko ng mamatay dahil na hihirapan na ako, nasasaktan na ako.

"Baliw kana. Yan ang gusto mo hindi kita pipilitin."

Tumulo ang mga luha ko,
Lalabas na sana ito sa garden pero tumakbo ako at niyakap ko ito patalikod.

"Sorry. S-sorry, a-ayaw ko lamang na p.pa bigat ako. P-papayag na ako."

Papayag na ako na mag papa transplant, ito na yong gusto ko. Mahal na mahal ko ang taong malapit saakin.

Humarap saakin si hyorin at hinawakan ang mukha ko.

"Kaya mong iwan si cloud?" Tumango ako,

"Hindi kita pinipilit vanessa, pwede ka namang mag papa transplant pero nanatili parin si cloud sa tabi mo." Umiling ako dito.

"Hindi pwede hyorin. Ayaw ko na, bata pa ako, gusto kung maging Malaya kaya makikipag annulment nalamang ako dito." Sabi ko dito, pinahiran niya ang mga luha ko.

"Eh pano kung hindi siya papayag?"

"Papayag siya, sagabal ako sa kanila ni mommy Veronica. May boyfriend ako si dyle kaya okey lang saakin na si dyle lang ang nasa tabi ko, siya nalang ang mamahalin ko."

"Sorry, hindi ko lamang ma pigilan ang galit ko sayo dahil sa mga lihim mo saakin. Nakakainis lang kasi na ang bigat ng problema mo. Nadala lang ako." Tumango ako dito, hinawakan niya ang kamay ko at hinila ito palabas.

"Bakit parang wala pang mga studyante?"

May lumapit saamin na babaeng mahabang buhok nito.

"Nasa gym lahat nandoon kasi ang principal." Kumunot ang noo ko, pero si cloud ang principal dito ah?

Tumango kami dito at nag tungo sa gym. Papasok na sana kami pero napahinto kaming dalawa,

"VANESSA CLARKSON-CONWAY IS MY WIFE! VANESSA CLARKSON-CONWAY! THAT 14 YEARS OLD IS MY WIFE!"