Please be mine. (BOOK I)

Chapter 2

"Where are you taking my son?"

Kasing lamig ng titig nito ang lamig ng boses nito.

Son?

Tinignan ko ang hawak kong bata atsaka tinignan ang kaharap kong gwapong lalaki.

Bukod sa parehas nilang kulay ng mata, ay parehas ang dalawa ng hugis ng mukha at labi.

"I was just about to go ask the security where I can look for his parents." Sagot ko rito.

"I'm already here. Give him to me." He commanded.

My eyes twitched in irritation.

Saan ba nanggaling ang taong ito at ni thank you eh wala?

Feeling pissed, I became a bit unreasonable.

"How can I be sure that you really are the father of this child?" Tanong ko rito. Imbes na ibigay ang bata ay mas lalo ko pang hinawakan ito. Mabuti na lang wala pa ring reaksyon ang bata na hawak ko kahit na dumating ang lalaki. Patuloy pa rin iton nakayakap sa akin, at nakatingin lang samin dalawang matatanda.

The guy looked at me weirdly, like he's looking at the most stupid thing in the world.

"C'mere Stanley." Pinili na lamang ako nito na wag pansinin at diretso ng tinawag ang bata.

Tinignan ko ang bata. Bahagyang nagkaroon nang reaksyon ang mga mata nito nang marinig nito ang pangalan na tinawag ng lalaki.

"Daddy." Tawag nito. Tumaas ang kamay ng tinawag nitong 'Daddy' atsaka kinuha ang bata mula sa mga braso ko.

Ngunit hindi pa man nito totally nakukuha ang bata ay tumigil ito.

Paanong hindi ito titigil, ay parang monkey stuff toy na nabibili sa perya ang hitsura ng bata ngayon. Ang katawan nito ay hawak-hawak na ng ama nito, habang ang kamay naman nito ay nananatili pa ring nakayakap sa leeg ko. At dahil pinipilit itong kunin ng ama nito, ay lalong humihigpit ang pagkakahawak ng bata sa leeg ko.

"Hey stop pulling him, I can't breathe." Tawag ko sa ama nito habang umuubo. Namumula na rin ang mukha ko dahil sa kawalan ng hangin.

Marahil ay napansin nito na hindi makukuha sa dahas ang mga bagay-bagay, kaya naman nag-aatubili man ay binitawan na nito ang pagkakahawak nito sa bata nang maramdaman nito ang mga kamay ko na sinalo ulit ang pang-upo ng bata.

Kinarga ko ulit ang bata, habang ang isang kamay ko naman ay hinimas himas ang nasakal kong leeg.

"Let go of him Stan." Sa lamig nang boses nito, hindi na ako magtataka na natakot ang bata. Ramdam ko na kumislot ito sa hawak ko nang marinig ang boses ng ama nito.

Hinaplos ko ang likod ng bata para aluin ito.

"Good boy, let go of Kuya. I'll give you more chocolates." Malambing ko na kinausap ito. Bumunot ulit ako sa bulsa kong chocolates at pinakita rito.

Kumislap ang mata nito. At dahil natuto na ako kanina, bago pa ulit nito mahablot ang chocolate sa kamay ko ay dali-dali ko ng inilayo ito roon.

Lumuhod ako. "Kuya's neck hurts, can you please let go of it? Awww." Kunyari ay nasasaktan akong umarte sa harap nito.

Mukhang napansin naman nito iyon, kaya agad nitong tinanggal ang mga kamay na nakayap sa leeg ko na parang napaso. The kid bit his lower lip in guilt.

Ngumiti ako. Sabay inabot dito ang chocolates. "Really such a good boy." Nakakagigil! Ang sarap halikan. Pero nagtimpi ako sa kahihiyan. Pinaalala ko sa sarili kong nandito ang tatay nito ngayon. Binaba ko na ang bata bago pa ito ulit kumapit sa leeg ko, sabay tayo.