Gece Gözlüm

2.Yara;

Unutma , kalbindeki yaralar çektiğin acılar kadar derindir, acılar unutulmazsa yaralar iyleşmez. Yalnızca kabuk bağlar...

Murat'ın çektiği acılarda kalbindeki yaralar kadar derindeydi. Acıları unutmuyordu, unutamıyordu . İşte sırf bu yüzden yarası iyileşmiyor yalnızca kabuk bağlıyordu. Son üç yıldır artık kendinden vazgeçmişti ve yalnızca kendi adaletinin peşindeydi. Neye göre ? Kime göre ? Umrunda değildi.

Hayattaki tek dayanağı annesiydi. O sevdiği ilk kadındı . İkinci kadını artık yoktu . Ölmüştü.

Başı öndeydi . Arkasında elini sıkıca kavradığı daha kim olduğunu, adını bile bilmediği bir genç kız vardı. Onu korumuştu. Üç yıl önce sevdiği kızı koruyamadı ama şimdi bu kızı koruyordu. Onun gibi başkalarının da bu karanlığa gömülmesini istemiyordu.

O ölü bir kahramandı ve kahramanlar çoğu zaman yaşıyormuş gibi yaparlar . Ölümün soğuk ama yakıcı nefesini hissetseler bile...

Arkasındaki kız hala titrerken bir an Demirin söylediği aklına geldi. O kadını öldürmek istememişti ama öldürmüştü. Hayatımız sırlara doluydu aslında . Bunları çözmemiz için bize fırsatlar verilirdi. Eğer bunlar hayatınızın merkezindeyse çözmeniz şarttı. Sonuçları ölüm bile olsa...

Arkasındaki kızın bir an yere düşmesiyle oda sendeledi. Oflayıp yerdeki kıza baktı "Ne kadar sakarsın sen. Önüne baksana." Sert ve bir o kadar uyarıcı sesi genç kızı ürkütmüştü. Yavaşça başını kaldırdı karşısında kimseyi göremiyceğini bilerek yinede baktı ve yalnızca siyah gördü , canı acıdı. Daha önce hiç görmediği ve şu anda da göremediği bir adamın vicdanına kalmıştı.

"Özür dilerim..."dedi usulca. Küçük bir çocuk gibi duruyordu. Her suçu işleyip sonradan dudak büzüpte özür dileyen lerden. Murat öylece onu seyretti . Saçları yüzünü kaplamıştı. Üzerindeki beyaz elbise kirlenmemiş olsaydı eminim çok güzel olduğu için ona hayran kalabilirdi. Elini uzattı "Gel..."dedi fısıltıların arasından. Genç kız elini uzattı usulca yine denk gelmemişti . Murat parmak uçlarını genç kızın avuç içine değdirdi. Genç kız hissettiği sert parmakları sıkıca kavradı ve ondan destek alarak ayağa kalktı. Murat tuttuğu elini omzunun üzerinden geçirdi ve belinden kavrayıp ilerledi.

Issız sokağa girdiklerinde Murat sağa sola göz gezdirdi . İki sokak ötede evi vardı fakat bu kız oraya kadar yürüyemezdi. "Adın ne?"dedi nefes alış verişini dengelemeye çalışırken. Genç kız başını geriye çekti . Muratla göz göze gelmişlerdi ama o bunu göremiyordu. Murat bir süre gözlerini kaçırmadı "Ayça."dedi genç kız başını çevirmeden. Sesindeki tuhaflık Murat'ı etkilerken başını çevirdi "Bende Murat . Bak şimdi ana caddeye inersek bir taksi bulup seni hastaneye götürebilirim. Oraya kadar yürüyebilir misin?" Başıyla sokağı gösterdi . Ayça başını salladı "Yürürüm." Dedi sokağın ne kadar uzun olduğunu görmeden cevaplamıştı kendisine yöneltilen soruyu. Murat Ayçanın belinden daha sıkı kavrayıp yürümesine yardım etti.

Ayça yaralı ayağına bastıkça dudağından bir "Ahh"firar ediyordu. Bir kaç adım sonrasında Murat dayanamayıp Ayçayı kucağına aldı. Ayça kollarını Murat'ın boynuna dolarken başını omzuna yasladı.

"Ne işin vardı burda ?" Ayça eliyle saçını kulağının arkasına yerleştirdi "Nerde ?"

"Bu sokakta işte ! Ne işin vardı ? Niye geldin? Nasıl geldin ? Birinimi arıyordun?" Ayça gülümsedi "Sanırım evet, birini arıyordum ." Murat hızla cevap verdi "Kimi ?"
"Kendimi ." Murat alayla gülümsedi "Nerede kaybettiysen orada aramalısın . "
"Haklısın ...ama...bilirsin işte bağzen bıraktığımız yerde bulamayız kaybettiklerimizi." Murat seri adımlar atarak ana caddeye varmıştı. Bir süre kaldırımda durdular . Murat Ayçayı yavaşça indirdi "Belkide insanoğlu hiç bir şeyi bulacağı yere bırakmadığı içindir bu arayışlar ."Geçen ilk taksiyi durdurup arka kapısını açtı "Buyrun hanfendi ." Ayça koltuğa oturdu ve Murat kapıyı kapattı. Ayça kapının kapandığını anlayınca yavaşça uzandı. Murat pencereden bunu görünce tekrardan kapıyı açtı , üzerindeki ceketini çıkartıp Ayçanın üzerini örttü. Uykulu sesiyle dudaklarının arasından bir "teşekkür..." firar ederken Murat kapıyı yavaşça kapatıp öne bindi. Hastaneye geldiklerinde Murat taksicinin parasını ödeyip arka koltuktan Ayçayı almaya indi . Kapıyı açıp seslendi ;