where is my mind || r o b i n

my first victim || #5

WARNING: Heftig hoofdstukje!

Triiinnngggg
De bel, voor de laatste keer vandaag. Iedereen stond meteen op, pakte hun boeken in en verliet het klaslokaal. Diana's ogen gingen naar Danique's plek. Het meisje was rustig al haar boeken in haar tas aan het doen. Er verscheen een grimmig lachje op Diana's gezicht. Ze stond op en liep naar Danique toe.

"Hey Danii!" Zei Diana poeslief.  "Hoi." Zei ze terug. Ze was duidelijk dus nog boos. Diana wachtte tot Danique klaar was met haar boeken in dat mini handtasje proppen en samen verlieten ze het klaslokaal.

Met z'n tweeën liepen ze naar de bushalte. Terwijl ze aan het wachten waren onder het roestige afdakje bij de bushalte, herhaalde Diana haar plan in haar hoofd. Een keer... twee keer... drie keer.... Ze schrok op van haar gedachtes door Danique's hoge stem. "Hallo? Kom je nog?" Zei ze op een geïrriteerde toon. Diana glimlachte enkel en liep achter Danique aan de bus in.

Toen ze nou eenmaal zaten begon Diana met praten. "Dani, wil je misschien vandaag al bij mij eten? Mijn ouders zijn niet thuis, maar ik kan wel koken hoor, geen probleem!" Danique draaide zich verbaasd om naar Diana. "Jij? Koken? Gek, bestel gewoon een pizza ofzo." Diana glimlachte. "Zelfgemaakte pizza is toch veel lekkerder?"
"I guess so... nou ik vind het goed, we hebben toch geen huiswerk voor morgen." Danique glimlachte ook naar Diana. Diana moest een grimmige lach inhouden en keek uit het raam.

"Zooo, we zijn er!" Zei Diana. Ze gooiden hun tassen ergens in de hoek en liepen naar de woonkamer, waar Danique meteen op de bank plofte en Diana met tassen vol boodschappen naar de keuken strompelde. Ze keek even op haar telefoon. "Het is al 5 uur! We zijn echt veel te lang in de appie geweest." Schreeuwt Diana terwijl ze alles uitpakte. "Mmhhh.... OH MIJN GOD!" Schreeuwde Danique ineens. "Wat is er?" Vroeg Diana, maar kreeg geen antwoord. "Heyyy Thomass..." Zei Danique tegen haar telefoon, met een nog hoger stemmetje dan normaal. Met een zucht draaide Diana zich om en begon pizza's te bakken.

Nadat Diana klaar was met haar de pizza's maken, deed ze nadat ze die van Danique uit de oven haalde nog een "geheim ingrediënt" erop. Ze pakte een doos rattengif dat ze in de kast had liggen en sprankelde met een grote grijns wat over de pizza van Danique heen. Ze was wel zuinig met het gif, maar deed er zeker genoeg op om een mens te vermoorden. Ze schonk twee glazen cola in en deed voor de zekerheid ook nog wat gif in de cola van Danique, en liep met een glimlach de woonkamer binnen. "Godzijdank, ik rammel van de honger!" Riep Danique uit!

Ze gaf de pizza aan Danique en ging ook zitten. Gulzig nam Danique een hap van haar pizza, en trok een vies gezicht. "Gadverdamme! Wat heb je hier o-.." Haar gezicht betrekt. Ze grijpt met haar handen naar haar keel en haar gezicht wordt rood. Ze kijkt geschrokken naar het half opgegeten stuk pizza wat nog in jaar hand zat en laat het vallen. Ze laat zich vallen op de grond en haar mond begint te schuimen. Inmiddels ziet haar gezicht er niet meer rood uit, maar eerder paars.. of blauw... of groen...

Haar ogen puilen uit en ze maakt rare, gorgelende geluiden. Diana kijkt stil toe, en neemt rustig een hap van haar eigen pizza. Langzaam stopt Danique met zo spastisch bewegen en ligt stil op de grond. Haar mond zit vol schuim en haar uitpuilende ogen kijken levenloos voor zich uit. Met en lieve glimlach bukt Diana zich over Danique en sluit haar ogen. "Slachtoffer 1..." fluistert ze.

Waaah heftig stukje hoor! vergeet alsjeblieft niet om op het sterretje te klikken!