The Black Guardian

SCRATCH 19 : Missing Colleen

Nigel's point of view:

Three day's had past but, no improvement news from the police investagator. Colleen was missing after niyang mang’galing sa kaibigan niya.

We saw the car of her on the middle of the road. The police keep searching on the forest, If ever they get some evidence on my sister case.

“I don't want to think some negative though but, I can't control my mind for thinking”.

Bigla akong nagulat ng may tumapik sa balikat ko. It's was Stein still smiling but, have a worrying face.

“Just think positively, I have a strange feeling that she's alive, and okay”. sabi niya kaya ngumiti ako sa kaniya kahit matipid.

“Thank you for alway’s my side, and also on my sister side”. saad ko tyaka tumingin sa gubat na kung pumasok ka ay hindi ka masyado maka’kita dahil sa napaka’dilim doon.

Ang naka’kapagtaka pa, parang may naganap na accident dito, pero ang kotse naman ni Colleen ay walang maba’bakas na kahit anong sira o gasgas. Tanging may damage lang ay ang kalsada na parang dinaanan ng kung ano.

May isang police officer na lumapit sa pwesto naming tatlo. Kasunod niya ang iba pang police na lumapit nasa sasakyan nila.

“We will sorry to tell you this but, we didn't find your sister, or any evidence. If any possible we will close this case”. saad niya kaya binagsakan ako ng balikat dahil sa sinabi niya.

“Sorry?”sambit ko,sa salitang hindi kayang tanggapin ng sistema ko. Nakaramdam ako ng lungkot at galit kaya naman tumingin ako ng masama sa kaniya.

“How dare you?Tatlong araw niyo pa lamang siya hinahanap tapos kaagad kayong titigil. How did you get your fucking job, if you don't know how to manage it. My sister missing even her body won't notice. How can you all stop,If you didn't find some evidence's”. nanla’lambot man nagawa ko paring ilabas ang gusto kung sabihin. Nakahawak lamang si Stein sa akin para pumigil at umala’lay sa akin.

Tinakpan ko ang mukha ko dahil ayokong makita nilang may luhang sunod sunod na umagos don.
Napaluhod na ako dahil masyado ng nang’hina ng tuloyan ang tuhod ko.

Naramdaman ko ang paghimas at pagtapik ng dalawa kung kaibigan sa likod ko. Tanging silang dalawa ang karamay ko dahil hindi pa ito alam ng parent's namin.

I know that there busy and,I don't want to ruin their time. But, they need to know para matulongan nila ako kahit magalit sila sa akin, dahil sa pagkawala ni Colleen. I accept it,kahit ano pa parusa nila sa akin.

“Colleen, I'm really sorry. Bakit ba walang kwenta akong kuya at, kapatid sayo?Please let me find you. Please come back, I do whatever you say. Do whatever you want. Just please hear me”. habang nagbi’bitaw ako ng mga salita na hirap na hirap, parang dinudurog ang dibdib ko at napaka’bigat ng pakiramdam ko.

Nakaramdam ako ng pagkahilo at bigla na lamang dumilim ang paligid at ramdam ko na pabagsak ako.

Block OUT ?

————————————————————————————————————

Mashie’s point of view: