KwintEsencja [PORZUCONE]

#3 - emocje

Piątek

Nadal nie ochłonęłam po wczorajszym wieczorze. Razem z Connorem spędzamy prawie każdy dzień mimo że Hank jak zwykle narzeka że to jego własność i że mam sobie kupić własnego.
Wczoraj porucznik dostał zlecenie na włam do magazynu CyberLife. Razem z androidem wyruszyli tam aby poszukać nowych poszlak. Connor jest defektem ale nie chciał rezygnować z pracy w policji.
Dzisiaj postanowiłam odwiedzić ich w pracy i zrobić im niespodziankę. Idąc na autobus kupiłam pudełko świeżo upieczonych pączków. Po dotarciu na miejsce przywitałam się z oficerem który przepuścił mnie przez bramki. Już na wejściu zobaczyłam tą dwójkę.
- Cześć Connor! Hej Hank! - zawołałam
- Lidia? Co tu robisz?! - zapytał Connor
- chciałam wam zrobić niespodziankę i kupiłam pączki
- chcesz żebym przytył?! - powiedział ironicznym głosem porucznik dobierając się do okrągłych pyszności.
- to miłe. Ale wiesz że androidy nie jedzą ani nie piją. - Connor posmutniał.
- przecież wiem głuptasie! - zaśmiałam się wyciągając zza pleców małą paczuszkę - masz to dla ciebie
- co to?
- otwórz to się dowiesz - puściłam mu oczko
Connor z wielką dokładnością otworzył paczkę.
- Jak ty..?
- co to? - przerwał mu Hank
- 4 paczki niebieskiej krwi - odpowiedział android
- skąd to masz?! - Hank gwałtownie wstał z krzesła opuszczając łakoć na ziemię
- dostałam od kolegi. On też jest androidem.
Oczy Connora się rozszerzyły a szczęka uchyliła
- kim on jest?! - prawie wykrzyczał defekt.
- t-to Marcus - wyszeptałam - jest moim przyjacielem i dał mi to jako prezent dla ciebie.
- Marcus? Czy on czasem nie zginął podczas ataku na Jerycho? - spytał porucznik
- n-nie - przeraziła mnie ich reakcja - inne słabsze androidy oddały mu potrzebne części aby mógł się odbudować.
- Gdzie on jest?! Chce z nim porozmawiać!
- Connor! Uspokój się! Kiedy indziej to załatwisz a teraz wracamy do domu. Chodź - rozkazał Hank.
Android mimo że miał własną wolę posłusznie poszedł do samochodu.
Po jakimś czasie gdy siedziałam przy kominku i popijałam gorące kakao zadzwonił telefon.
- Tu Lidia. Słucham?
- ee cześć! Nie ma u ciebie Sumo?! Wiem że lubi tam siedzieć!
- nie? A coś się stało?
- gdy wróciliśmy do domu drzwi były otwartę! Connor ma jakiś trop ale nie możemy nigdzie znaleźć Sumo!
- spokojnie poruczniku. Na pewno jest niedaleko. Poszukajmy go razem.
- Cholera! Gdzie mój kochany pies!
- spotkajmy się za 5 minut w parku
- Pa
- pa
Ubrałam się ciepło , zgasiłam ogień i wyszłam na dwór. Udałam się w umówione miejscę. Gdy byłam na miejscu spotkałam Hanka i Connora.
- Co macie?!
- model AX300. Nie był sam, było ich 3. Defekt z dzieckiem.
- ten opis mi do kogoś pasuje!
- do kogo! Nosz kur*a!
- Connor! Dlaczego pozwoliłeś mu się znowu uchlac?
- przepraszam Lidia ale nie chciał mnie słuchać.
- Lidiaaa!!! Mów#! Kto to był?!
- ten opis pasuje do Kary z Alice i Lutherem.
- Kogooo?
- KARA pomoc domowa która była na Jerycho razem z Marcusem! Ona i Alice uciekły od Todd'a.
- aaaa to ten dyfekt z przed 4 miesieecy?
- tak. Chodźmy do Marcusa. Może nam coś powie.
- Lidia. Nie jestem pewien czy to dobry pomysł. Ten cały Marcus on...
- Connor... To dzięki niemu przyznałeś że jesteś defektem. Pomógł ci. Jesteś mu coś winien
- no wiem ale musicie tam iść? Może sam pójdę?
- Connor?
- tak?
- czyżbym czuła zazdrość?
- skądże! - jego policzki zaczerwieniły się
Connor był wyjątkowym defektem. Z czasem tak jak inne defekty zaczął odczuwać zimno , ciepło czy naturalne emocje, ale nie ważne ile czasu minęło nie był w stanie nic zjeść ani wypić. Wszystko co połknął w ciągu niecałych 5 sekund zwracał ciągle nas przepraszając.

---------------------------
Przepraszam że przerywam w takim momęcie ale muszę! 😓😓
Za chwile mecz na TVP1!! Polska vs Senegal! Jaki obstawiacie wynik?!