Göktuğ

G♣31

HİKAYEYE BÜŞRA DİYE BİRİ GELİYOR.GÖKTUĞ ONDAN BAŞLARDA BAHSETMİŞTİ.HATIRLARSANIZ BERK'İN AİLESİNİN ZORUYLA NİŞANLANDIĞI KIZ BÜŞRA:)

GÖKTUĞ 31.BÖLÜM

ELİF'DEN DEVAM:

Berk ile yürüye yürüye en sonunda sahile vardık.Yol boyunca sessizliğimiz sürdü.Sessizliği bozan o oldu.

"Gel şurada ki banka oturalım."

Dediklerine itaat edip onu takip ettim ve gösterdiği banka oturdum.

"Berk ne konuşacaksın?"

"Şeyy..Ben..Ben özür dilemek istedim."

Yüzüme bakmıyordu.Gözlerini denize dikmiş öylece seyrediyordu.Ciddi gözüküyordu.

"Ne için?"

Özür dilemesine şaşırmıştım.Hep tartıştığım çocuk şimdi benden özür diliyor.

"Sana suratsız dedim.Kitabı elinden aldım, herkesin ortasında sana bağırdım,abinle tartıştım.Normalde öyle değilimdir.Son zamanlarda moralim bozuk sadece."

"Ben de aynı şeyleri yaptım.B-ben..Ben de özür dilerim.Neden moralin bozuk? Eğer anlatmak istersen.."

"Anneannem hasta.Hem de çok.Şuan yoğun bakımda."

"Neden söylemedin? Arkadaşlarının haberi var mı?"

"Hayır.."

"Neden?"

"Onlar anneannemi benden daha çok severler neredeyse.Öz anneanneleri gibi.Anneannemde onları.Üzüleceklerini biliyorum..Söylemeye cesaret edemedim işte."

Gözlerinin dolduğunu görünce elimi çekinerek omzuna koydum.

"Beraber söyleyelim mi?"

Kafasını şaşkınlıkla bana kaldırdı.

"Gerçekten bana yardım edecek misin?"

Evet anlamında başımı salladığımda gülümsedi ve eliyle iki elimi de avuçladı.Gözlerimin içine bakarak "Teşekkür ederim Elif.Bu arada suratsız sana uymamış.Gülmek çok yakışıyor."

Berk'in söylediği şeyle ister istemez gözlerim büyüdü.Bana gülmek sana yakışıyor mu dedi o?

Kızaran yüzümle dalga geçmesinden korkuyordum ama o sırada bir kız sesi duydum.

"Berk, sevgilim?"

Berk kafasını kaldırıp kıza baktığında kaşları çatıldı.Kumral, kahverengi gözlü, uçları kırmızı kahverengi saçları ve güzel bir fiziği vardı.

"Büşra?"

"Aşkım bu kız kim ve neden ellerinzi tutuyorsunuz?"

Kızın dediği şeyi fark edip hemen ellerimi geri çektim ve kendime geldim.O kız az önce 'aşkım' mı dedi?

"Sanane bundan.Neden bana aşkım diyorsun sen?!"

"Aaa ben senin nişanlınım sonuçta Berk." dedi kız gözlerimin içine bakarak.Bu.. bu kötü hissettirmişti.Hemen buradan gitmek istiyorum.

"Ben gitsem iyi olacak."

"Hava kararacak birazdan ben bırakırım dur."

"Sen nişanlınla vakit geçir boşver beni."

Berk'in bir şey söylemesine izin vermeden hızla yola doğru yürümeye başladım.Arkamdan "Elif" diye bağırdığını duydum ama dönmedim.

Lanet olsun bu ne tavır böyle? Neden kötü hissettim? Az önce elimi tutuyordu.2 dakika sonra nişanlısı olduğunu öğrendim.Ama yüzüğü yoktu? Off bunları neden düşünüyorum ki? Sonuçta daha iki gün önce tanıştığım biri işte.Nişanlısı varsa bana ne?