Merhaba ben Tequila Siyahis Josef..
Elinizde tuttuğunuz tekila bardağından son yudumlarınızı boğanızdan yakarcasına inişini hissedin . Mideniz içkinin sertliği ile kavrulurken , siz sadece dertlerinize merhem olmasını dileyin. Damarlarınızda ki kand...
‼️Tekila'yı aratmayan gizemi ve aksiyonu ile yeni kitabıma beklerim . Profilimde mevcut , iyi okumalar...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ben hiç delirmedim ki...
●🗝
Siyahi gözleri siretimi görünce parladı. Yüzünü usulca örten dağınık saçları aşık olduğum şekilde yüzünü perdeledi. Onu görünce aydınlanan yüzümü görünce heyecanlandı , beni her gördüğünde yaptığı gibi Kalbinin üzerine koydu elini. Selamladı onun dilinde beni.
"Meczup'un Şehri , hoşgeldin."
Sesinin çocuksuluğunda keyifle gülümseyecekken, tıkandı nefesim anında huzursuzlaştı kalbim. Onun delirircesine gülen gözlerine inat sakin siması iyi değildi , doğru değildi.
"Meczubu'm , se..sen iyi misin?"
Titreyen nefesime engel olamazken ağlayış kaçmak üzereydi , neydi onu ve beni bu kadar korkutan?
Meczup mu ,zekası mı?
"Şişş ...Sessiz ol, duyacaklar .."
Şirin bir gülüş ile işaret parmağını dudaklarına yasladı. Çocuksu eğlencesinin ardında korkuyu gördü Şehir ,Meczup'u korkuyordu.
Onun korkusunu sindiremeden kalbinin üzerinde duran eline bir kırmızı nokta değdi, kirleteceğini belli edercesine.
Oyun oynar halde Meczup'un tavırlarının aksine buz kesti bedenim. Yüzüm, kederle sarmalanırken acı hiç bu kadar somut olmadı , acıyı iliklerimi sarmaladı.
Kim bilir belki de Meczup en başından hissetmişti ölümü...
