♡Dear Boss Daddy♡
ရြာကေလးမွာ တစ္ပတ္ေက်ာ္ေနၿပီးတဲ့ေနာက္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ဆိုးလ္ကိုျပန္ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္...
ကြ်န္ေတာ္ကဆက္ေနခ်င္ေသးတာကို ကိုကုိကသိေနေတာ့ မျပန္ဘူးဇြတ္ျငင္းေနေသးလို႔ စကားမ်ားရေသးတယ္..
ကြ်န္ေတာ္သိပါတယ္...ကိုကို႔အလုပ္ေတြဆိုးလ္မွာတသီႀကီးျဖစ္ေနၿပီဆိုတာ... ဒါကို ကိုကိုက ဇြတ္ပိတ္ျငင္းၿပီး မျပန္ဘူးတဲ့ေလ...
ခုလည္းဇြတ္ျပန္မယ္ဆိုၿပီး အႏုိင္ပိုင္းၿပီး ပစၥည္းသိမ္းေနလို႔တဲ့... ထမင္းစားခန္းမွာ ငုပ္တုပ္ထိုင္ၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ကိုစိတ္ေကာက္ေနတယ္...
"ကိုကို.."
ျပန္ထူးသံေပၚမလာဘူး...လွည့္လည္းမၾကည့္ဘူး..
ပန္းသီးကိုဘဲတဂြ်တ္ဂြ်တ္ကိုက္ၿပီးစားေနတာမ်ား...အေနာက္မွာ ရပ္ေနတဲ့ကြ်န္ေတာ္ေတာင္အသံေတြၾကားေနရတယ္...
"ကုိကို~.."
ကြ်န္ေတာ္ကိုကုိ႔ေက်ာျပင္ကိုမွီတြဲ႕လိုက္ရင္း အသံကိုခပ္ေလးေလးေခၚလိုက္တာေတာင္ လွည့္မၾကည့္ဘူး...
ဒါတကယ္စိတ္ဆိုးေနတယ္ဆိုတဲ့သေဘာေပါ့ေလ?..
"ကြ်န္ေတာ္ကကိုကို႔အလုပ္ကိုစိတ္ပူလို႔ပါ...ေနာ္...ကိုကိုေနာ္..."
"ဟြန္း!.."
ၾကည့္...လည္ပင္းကိုဖက္ၿပီးေျပာေနတဲ့ကြ်န္ေတာ့္ကိုတုန္႔ျပန္တာက ဟြန္း ဆိုတဲ့ ႏွာမႈတ္သံတစ္ခ်က္..
ဒီလူႀကီး !
လူကိုစိတ္မတို တိုေအာင္ လာဆြေနတာ!.. မနည္းကုိစိတ္ကိုဆြဲဆန္႔ထားပါတယ္ဆိုေန ! ..
"ဆိုးလ္ကုိျပန္ေရာက္ရင္ေလ...ကိုကို႔ရဲ႕မမကိုအက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာၿပီး အဆင္ေျပရင္ လက္ထပ္မယ္ေလ... ေနာ္ ကိုကို... အဲဒါဆိုေက်နပ္ေလေနာ္.."
ကြ်န္ေတာ့္ကို မ်က္လံုးႀကီးေစြၾကည့္ၿပီး အေရွ႕ကိုျပန္လွည့္သြားတယ္... ဒါသက္သက္ေစ်းကိုင္တာ ! ...
ဒီလူႀကီးမ်ားေနၿပီ....စိတ္ရွိလက္ရွိေခါင္းေမႊးေတြဆြဲႏႈတ္ပစ္လိုက္ရရင္ေတာ့လား ! ..
