[засаж байгаа] TO THE HAPPINESS

「2」

Гэртээ ганцаараа байх ийм сайхан билүү. Бурхан минь, би одоо юу л бол юу хийнэ

Эхлээд Жонгүгийн өрөөг шалгана аа. Хмм, миний алга болсон цамц бас дотоож яагаад энд байдаг билээ. Бодлыг минь таслан гэрийн утас дуугарав

Би: байна уу

Жонгүг: чи манай ажил дээр хоол хийгээд аваад ирээч

Би: зүгээр захиалаад идчихээч дээ

Жонгүг: сая Жин хён хэцүү шүүх хуралд ялалт байгуулсан байхгүй юу. Тэгээд чиний гарын хоол амттай шдээ, хэрвээ чамайг аваад ирвэл би орой гэрээ цэвэрлэе болж байна уу

Би: за болж байна гэж хэлээд утсаа тавилаа

Жин: вуаа хайрын шувуухай хэзээ сэтгэлээ илчлэх гэж байна даа

Жонгүг: хэлэх зориг зүрх хүрдэггүй юм аа

Намжүүн: Жонгүг-а хоёулаа барья. Хэрвээ чи өнөөдөр Инби-д хайртай гэдгээ хэлвэл--

Жин: нээрээ тэгье

Намжүүн: би үгээ дуусгаагүй байна шдээ. Хэрвээ чи өнөөдөр хэлж чадахгүй бол миний цалинг 30 хувь нэм болж байна уу

Жонгүг: их байна 10

Намжүүн: 25

Жонгүг: 15

Намжүүн: 20

Жонгүг: 15

Намжүүн: 20

Жонгүг: 20

Намжүүн: 15. Ашш

Жонгүг: за тохирлоо

Жин: би баталгаажуулаад сэлфидлээ шүү инээгээрэй. Аяягуу миний энэ сайхан царайг яадаг билээ

-

Би: би ирлээ, Жин убба баяр хүргэе

Жин: баярлалаа, анхны ялалт маань

Би: байз, айн? Та чинь хуульч болоод 1,2,3 9 жил болж байж ганц ч удаа ялж байгаагүй хэрэг үү

Жин: би улсын шүүхэд прокурор байсан юм л даа. Өмгөөлөгч болоод анхны ялалт байхгүй юу

Намжүүн: за тэр яах вэ хоолоо идье өлсөөд байна гэхэд нь би авчирсан хоолоо ширээн дээр бүгдэнгийнх нь тагийг аван тавилаа