[засаж байгаа] TO THE HAPPINESS

「6」

Жонгүгийг гэртээ орж ирэхэд 5 жил харагдаагүй ховор үзэгдэл харагдах нь тэр. Инби баахан номон дунд нүдний шилтэй сууж байв.

Жонгүг: чи чинь юу болоо вэ

Инби: чамайг даа гээд Жонгүгийг боож эхлэв

Жонгүг: э-эхлээд юу болсноо хэлчихээд хү-хүн дээрэлхэлдээ

Инби: чи ийм юм болчихоод байхад надад хэлээгүй гээд Dispatch-ын шинэ нийтлэлийг гаргаж ирэв.

Жонгүг: би чамд хэлэх гэж оролдсон. Чи чинь өөрөө өмөөрөөд байсан байж. Тавь л даа үхлээ~

Инби: Югёом танай фирмд ирсэн гэсэн

Жонгүг: тиймээ тэгсэн

Инби: хэнээр өмгөөлүүлэхээр болсон?

Жонгүг: надаар

Инби: тэгэхээр би танайд орно

Жонгүг: *ханиалгах*

Инби: чимээгүй байж бай. Югёомыг хамт өмгөөлнө ойлгосон уу

Жонгүг: чамайг хэзээ нэгэн цагт надаас гуйна аа гэж хэлээгүй билүү

Инби: би гуйгаагүй шаардаж байна гэж хэлэхэд Жонгүгийн ухаан балартан унав

Инби: тэсэхээ байж дээ хөөрхий гээд толгойн доогуур нь дэр тавин хөнжил нөмрүүлэв

Инби: өнөөдөртөө наанаа унтчих Күүкий чамайг өргөх тэнхэл алга гээд эвшээсээр өрөөндөө орон унтлаа

Жонгүг сэрээд яагаад шалан дээр унтчихсанаа гайран харна. Түүнийг сэрэхтэй зэрэгцэн Инби гарч ирэв

Жонгүг: би яагаад энд унтчихсан юм бас чи яагаад оффисийн хувцас өмсчихсөн байгаа юм

Инби: өчигдөр юу ярьснаа санахгүй байгаа хэрэг үү гээд толинд харангаа "би танайд орно, хамт Югёомын хэрэг дээр ажиллана"

Жонгүг: мэдчихжээ. Би хэлэх гэсэн чи-

Инби: өчигдөр чи наадхаа хэлчихсээн. Нүүрээ угаагаад гарахад бэлд хамтдаа ажил руугаа явцгаая гээд нүдээрээ инээв

Жонгүг: тэрнээс өмнө орох нэг газар байна болно биздээ

Инби: тэгье ээ

Жонгүг Инбиг дагуулан захын зүг явлаа. Зам дээр зарж буй гоёл чимэглэлийн лангуунуудаар яван хамгийн гоё гэснийг нь Инбид зүүлгэн үзнэ. Жонгүгт аль нь ч таалагдсангүй. Хамгийн сүүлчийн лангуун дээр очиход Инбигийн нүдэнд нэг нь тусав. Тэр нь сахиусан тэнгэрийн далавчны хэлбэртэй үсний хатгуур байв