Εγω:Για ποιο πράγμα μικρή την ρώτησα ενώ την είχα ακόμα στην αγκαλιά μου.
Βικτόρια:Που είσαι δίπλα μου ,μου είπε και ρούφηξε την μύτη της.Ευτυχως είχε αρχίσει να αναπνέει κανονικά.Μεχρι πριν από λίγο έπαιρνε κοφτές ανάσες.
Εγω:Μωρό μου τα έχουμε ξανά πει αυτά.Ακομα και να χωρίσουμε ή να είμαστε μακριά ο ένας από τον άλλον για οποιονδήποτε λόγο εγω θα βρω έναν τρόπο και θα ειμαι δίπλα σου.Στο υπόσχομαι της είπα και τότε το πρόσωπο της έλαμψε.
Βικτόρια:Μου λες αλήθεια τώρα ρωτησε ενθουσιασμένη και εγω έγνεψα θετικά με ένα χαμόγελο στα χείλη.
Εκείνη άρχισε παλι να κλαίει αλλα αυτά ήταν δάκρυα συγκίνησης.
Εγω:Τι έγινε τώρα μικρή την ρώτησα και σκούπισα τα δάκρυα της με τους αντίχειρες μου.
Βικτόρια:Απλα αυτό ειναι το πιο γλυκό πράγμα που μου έχει πει ποτέ κανεις είπε και τώρα είχε μια λυπημένη έκφραση στο πρόσωπο της.
Βικτόρια:Μόνο εκεινος με καταλαβαινε καλύτερα από όλους.Αχιλλεα μου λείπει.Μου λείπει πολυ είπε και άρχισε να κλαίει με λυγμούς πάνω στο στέρνο μου.
Εγω με το ένα μου χέρι χαιδευα τα μαλλιά της και με το αλλο κρατούσα το δικο της.Προσπαθουσα για αρκετή ώρα να την ηρεμήσω χωρίς αποτέλεσμα.
Εγω:Πριγκίπισσα τι μπορώ να κάνω για να σε ηρεμήσω την ρώτησα απελπισμένος.Δεν αντέχω να την βλέπω έτσι.Σπαραζει η καρδιά μου.Πραγματικα θέλω να μπορούσα να κάνω κάτι και να πάρω όλο τον πόνο της μακριά.
Εγω:Βικτόρια μήπως ήρθε η ώρα να φύγουμε την ρώτησα ευχόμενος η απάντηση της να ειναι θετική.
Εκείνη έγνεψε αρνητικά και έπειτα συμπλήρωσε ....
Βικτόρια:Όχι,ήρθε για έναν συγκεκριμένο λόγο εδώ.Πρεπει να του μιλήσω.Του το είχα υποσχεθεί τότε.
Εγω:Τι πράγμα του είχες υποσχεθεί την ρώτησα μπερδεμένος.
Βικτοριας POV
Εγω:Πως οτιδήποτε και να με απασχολήσει θα βρω έναν τρόπο να του το πω.Μονο αυτός ξέρει τα πάντα.Για τις βρισιές,την απέχθεια των άλλων.Η μαμα ξέρει μόνο ένα μέρος της ιστορίας του είπα με πικρία καθώς θυμώνουν ότι έχω ζήσει μέχρι στιγμής.
Εκείνο το βράδυ με είχε βάλει να υποσχεθώ πως θα του λέω οτιδήποτε με απασχολεί.Ακομα κι αν βρίσκεται μακριά μου εγω θα πρέπει να βρω έναν τρόπο.
YOU ARE READING
Το παιχνίδι της μοίρας
Romance"Πρέπει να χωρίσουμε"του είπα. "Τι ειναι αυτά που λες" είπε έκπληκτος. "Την αλήθεια" του είπα ξανά. "Δεν μπορεί να το εννοείς" είπε εκνευρισμένος αυτή την φορά. "Τα πράγματα ειναι πιο περίπλοκα από όσο φαντάζεσαι" του απάντησα. "Εξήγησε μου τότε." "...
