ကၽြန္ေတာ္ ေစာင့္ေနတယ္ ဖုန္းကို အသံအဆံုးထိက်ယ္ၿပီး...
အခု ည၇နာရီေက်ာ္ၿပီမလာေသးဘူး
နဲနဲေတာင္ရင္ပူလာၿပီ
"Ring...ring..."
ေဘးမွဖုန္းကိုေကာက္ယူၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဖုန္းစိမ္း ကၽြန္ေတာ္ ဒိန္းခနဲ ေကာက္ကိုင္လိုက္ကာ....
"Hello..."
"ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ကၽြန္မတို႔call center က SIM card နာပါတ္......."
ကၽြန္ေတာ္နားေထာင္ဖို႔သိပ္မရွည္ေတာ့ဘူးဖုန္းကိုခ်လိုက္တယ္
သူေျပာေနတုန္း ဖုန္းဝင္ေနရင္ ဒုကၡေလ.....
၈ခြဲေနၿပီမလာေသးဘူး.....
ငါအၾကံေတြျဖစ္ပါေတာ္မလားကြာ....
ထိုအခ်ိန္....
"Ring......."
"Hello"
"ဇြဲလား....မင္းသဘက္ခါအလုပ္စဝင္လို႔ရၿပီေနာ္ ...."
ထိုလူအသံကိုကၽြန္ေတာ္သိပ္သိတာေပါ့......
"ဟုတ္ေက်းဇူးပါဗ်..''
"လေရာင္မင္းမဟုတ္လား...ကိုယ့္ကိုမညာပါနဲ႔ကြာ...."
"ခင္ဗ်ားကိုကၽြန္ေတာ္ေျပာမယ္ ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့လေရာင္လားဘာေရာင္လားကၽြန္ေတာ္မသိဘူးအခုဇြဲပဲ"
ကၽြန္ေတာ္ စကားကိုခပ္ျပတ္ျပတ္ပဲေျပာလိုက္တယ္ ....ေနာက္မို႔ဆို အရစ္ရွည္ ေနမွာဆိုးလို႔ စကားမ်ားရင္အမွားပါတတ္တယ္ဆိုတဲ့ဆို႐ိုးက လည္းရွိေသးတယ္ေလ....
ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ေလွ်ာက္လွမ္းေနတဲ့လမ္းမွာခလုတ္တိုက္တိုင္ေမွာက္ရပ္မလဲခ်င္ပါ အခုမွအမပဲရွိေသးတယ္....
"အာ...ဟို...အာ့ဆို ေနာက္ရက္မွာေတြ႕မယ္ေနာ္"
"ေက်းဇူးပါ..."
+++++
ဒီေန႔သူအလုပ္ စဆင္းမယ့္ေန႔ဆိုေတာ့ကၽြန္ေတာ္ညက ေကာင္းေကာင္းေတာက္အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး ႏိုးတခ်က္အိပ္တခ်က္နဲ႔....
အခုတတိယအႀကိမ္ႏိုးေတာ့ မနက္ ၅ခြဲေနၿပီ alarm က ၆ မွဆိုေတာ့မျမည္ေသးဘူး ဆက္မအိပ္ေတာ့ဘူးလို႔ဆံုးျဖတ္ကာ ကၽြန္ေတာ္ phone မွ alarm ကို ႀကိဳ ပိတ္ထားလိုက္သည္..
Breakfast ကို အနည္းငယ္သာတို႔ၿပီး
ေရခ်ိဳး ကာ ကၽြန္ေတာ္ေရြးခေယ္ထားေသာ နက္ျပာေရာင္ အေနာက္တိုင္းအက်ႌကို ေသေသသပ္သပ္ ဝတ္ကာ ဆံသ ေနလိုက္တယ္
YOU ARE READING
အခ်စ္ရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က တံခါးတစ္ခ်ပ္စီသို႔. (Complete)
Romanceအခ်စ္ဆိုတာပံုေသမရွိဘူးတစ္စံုတစ္ဦးတြက္ဘယ္ေလာက္ ပံုေပးေနပါေစသူရခ်င္မွရတာ ယူတတ္မွလည္း အခ်စ္ ကိုရ တာ အတိတ္ဆိုတာ လြယ္လြယ္ေမ့လို႔မရေပးမဲ့ အရာတစ္ခုခုက ေတာ့ ကုစားသြားႏိုင္မွာ လား?
