ေနေလာင္ပန္း

Episode 1

ေနေလာင္ပန္း...(အပိုင္း-၁)
=================

#ျဖစ္ေလရာဘဝတိုင္းတြင္ေမတၱာဟူသည္မင္းအတြက္ေရာင္ျပန္ဟက္သည့္သေဘာသက္ေရာက္ပါေစေႏြဦးရယ္.....

မင္းလက်္ာ ကားကိုေမာင္းေနရင္းလမ္းလႊဲတစ္ခုကိုခ်ိဳးလိုက္သည္။(----)ေစ်းအေ႐ွ႕ကေတာ့ သူထပ္မျဖတ္ျခင္ေတာ့...။လြမ္းေမာစရာအတိတ္သည္ ႏွလံုးသားကိုစူးနင့္ေစသည္။အတိတ္၏အရိပ္သည္ ခုခ်ိန္ထိ တေစၦတစ္ေကာင္လိုေျခာက္လွန္႔ေနတုန္းပင္။

ေစ်းအေ႐ွ႕လမ္းမႀကီးကမျဖတ္ပဲ တစ္ျခားလမ္းဘက္ကျဖတ္သြားသည္ကိုမွ ကြက္သစ္ရပ္ကြက္ေလးထဲလွမ္းဝင္စဥ္...ေစ်း၏ မီးေလာင္ငုတ္တိုေလးေတြကိုတစ္စြန္းတစ္စျမင္လိုက္ရေသးသည္။မင္းလက္်ာသက္ျပင္း႐ွည္တစ္ခ်က္ခ်ၿပီး ကြက္သစ္ရပ္ကြက္ေ႐ွ႕မွာကားရပ္လိုက္သည္။ေစ်းဘက္ကိုမ်က္ႏွာမလွည့္ျဖစ္ေအာင္ထိန္းရင္း ရပ္ကြက္အတြင္းသို႔ေျခလွမ္းစဝင္လိုက္သည္။ရပ္ကြက္အတြင္း႐ွိလူမ်ားသူဝင္လာသည္ကိုျမင္သည္ႏွင့္ စိတ္မေကာင္းသည့္မ်က္လံုးမ်ားျဖစ္ၾကည့္ၾကသည္။ဝမ္းနည္းသည့္အျပံဳးမ်ားျဖစ္ျပံဳးၾကသည္။ထိုသူတို႔၏အျပံဳးသည္ ဝမ္းနည္းျခင္းအသက္ဝင္ေနေပမဲ့ မင္းလက္်ာစိတ္မႏွစ္ၿမိဳ႕ပါ။ထိုအျပံဳးထိုမ်က္လံုးသည္ တစ္ခ်ိန္တစ္ခါတုန္းကေလာဘေတြအျပည့္နဲ႔ေဒါသေတြအတိျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္။ထိုရပ္ကြက္အတြင္း႐ွိလူတိုင္းကိုေတာ့မဆိုလိုပါ...။သို႔ေပမဲ့လူတိုင္းလိုလိုသည္ သူတို႔၏အတၱနဲ႔ေလာဘအတြက္သာၾကည့္ၿပီးေဒါသကိုေမြးျမဴထားၾကသည္။ျပံဳးေနသည့္အျပံဳးမ်ားကိုလစ္လ်ဴ႐ွဴၿပီး ရပ္ကြက္အတြင္းဝင္လာသည္။ထိုသို႔လစ္လ်ဴ႐ွဴမႈကိုေႏြဥိးသိမ်ားသိရင္ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ပါ့မလား...။သို႔ေပမဲ့ေႏြဥိးရယ္...မင္းျပံဳးျပတုန္းကဘယ္သူေတြကမ်ားအသိအမွတ္ျပဳေနခဲ့လို႔လဲ....။မင္းအတြက္ ကိုယ့္အတၱကိုေတာ့ သူတို႔ျမင္ေအာင္ျပျခင္မိေသးတယ္...။

ကြက္သစ္ရပ္ကြက္ေလးသည္ က်ဴးလို႔ေျပာရင္ပိုမွန္မည္။ထရံမိုးထရံကာနဲ႔ အိမ္အလံုး၂၀ေလာက္႐ွိမည္။အိမ္စုေလးသေဘာပင္...။မင္းလက်္ာလမ္းေလ်ွာက္ဝင္လာရင္း ေႏြဦးတို႔အိမ္ေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ပင့္သက္တစ္ခ်က္႐ိႈက္သည္။ခုေတာ့ ေဒၚေလးခ်ိဳတို႔အိမ္ေပါ့...။မင္းလက်္ာ မတိုးမက်ယ္ေသာေလသံျဖစ္ အသံျပဳသည္။