ေနေလာင္ပန္း...(အပိုင္း-၆)
=================
လက္်ာ ေႏြဦးကိုသူ၏ရင္ခြင္အတြင္းသို႔ဆြဲသြင္းလိုက္သည္။ေျပာမျပတတ္သည့္ေပ်ာ္ရႊင္မႈတစ္ရပ္ကို လက္်ာႏွလံုးသားထဲခံစားလိုက္ရသည္။ထိုေပ်ာ္ရႊင္မႈကို အခ်စ္ဟု လက္်ာသတ္မွတ္လိုက္သည္။
"ကိုယ္အရမ္းဝမ္းသာတယ္ေႏြဦးရယ္....မင္းအတြက္ဆို..ေလာကဓံလမ္းဘယ္ေလာက္ၾကမ္းပါေစကိုယ္ျဖတ္ေက်ာ္မယ္...မင္းလက္ေလးကိုသာကိုင္ဆြဲထားရင္ ကိုယ္အရာရာရင္ဆိုင္ရဲတယ္...."
ေႏြဦး လက္်ာရင္ခြင္ေလးထဲမွာေခါင္းမွီ၍စကားတစ္ခြန္းဆိုသည္။
"အနာဂတ္ကို ညီနဲ႔ကိုလက္တို႔ႀကိဳမေတြးၾကတာေကာင္းမယ္ထင္တယ္....အနာဂတ္ဆိုတာညီနဲ႔ကိုလက္ၾကား မျဖစ္ႏိုင္တာေတြနဲ႔ပဲျပည့္ႏွက္ေနတယ္..."
"မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာမ႐ွိပါဘူးညီရယ္...မျဖစ္ေသးတာပဲ႐ွိတယ္....ကိုယ္တို႔တူတူႀကိဳးစားၾကတာေပါ့ေနာ္..."
ေႏြဦး လက္်ာရင္ခြင္ေလးအတြင္းမွခြာလိုက္ၿပီး ျမစ္ျပင္က်ယ္ကိုေငးေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။
ၿပီးေနာက္ သက္ပ်င္းခ်သည္။
"ေပ်ာ္စရာနဲ႔ၾကည္ႏူးစရာပဲေတြးၾကတာေပါ့..."
လက္်ာေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။ေႏြဦး၏ေပ်ာ္စရာပဲေတြးမည္ဆိုသည့္စကားသည္ လက္်ာ၏အေတြးထဲက အနာဂတ္ကိုလႈပ္ခတ္သြားေစသည္။သူတို႔ေလွာက္ရမည့္အနာဂတ္လမ္းသည္ ၾကမ္းတမ္းလိမ့္မည္...ပို၍ၾကမ္းတမ္းလိမ့္မည္...အၾကမ္းတမ္းဆံုးျဖစ္လိမ့္မည္သာ႐ွိသည္။ၾကမ္းတမ္းမႈေလ်ာ့နည္းသြားျခင္းမ႐ွိမည္ကိုေတာ့ႏွစ္ဦးလံုးသိမွတ္ထားၿပီးသားပင္...။
လက္က်ာ ေႏြဦးဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္သည္။တိုက္ခတ္လာေသာေလေျပညႇင္းေၾကာင့္ ေႏြဦးနဖူးေပၚကဆံပင္ေလးမ်ားသည္ လြင့္ေနသည္။လက်္ာ မတိုးမေပ်ာ့ေသာအသံျဖစ္ ေႏြဦး၏အမည္ကိုေခၚသည္။
"ညီ...ေႏြဦး..."
ေႏြဦး...လက္်ာဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္ခ်ိန္ လက္်ာရင္ထဲစိုးရိမ္မႈတစ္ခု ဝင္လာသည္။ယခင္ကမ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္တိုင္းျမင္ေတြ႔ရေသာေႏြဦး၏အျပံဳးေလးသည္ ေမွးမွိန္ေပ်ာက္ကြယ္လို႔ေနေလၿပီ ...။
YOU ARE READING
ေနေလာင္ပန္း
Fanfictionfacebook page မွာတင္ထားတာေတာ့ ၾကာပါၿပီ wp ပရိတ္သတ္မ်ား ဖတ္ၾကည့္ၿပီး ေဝဘန္ေပးၾကပါအံုး..
