The Fuckboy L.P.

3

Η υπόλοιπη μέρα στο σχολείο πέρασε αρκετά γρήγορα, πράγμα που με παραξένεψε.

Ο Λίαμ δεν μου ξανά έδωσε σημασία. Τον έπιασα μόνο δύο φορές να με κοιτάει στο μάθημα.

Το κουδούνι που σήμανε την λήξη της τελευταίας ώρας χτύπησε, και όλοι οι μαθητές άρχισαν να τρέχουν στους διαδρόμους, κατευθυνόμενοι προς την έξοδο του κτηρίου. Όλοι, εκτός από εμένα που περπατούσε με το πάσο μου. Γιατί? Γιατί σκεφτόμουν ότι είχε γίνει την πρώτη ώρα. Κάποια στιγμή ένοιωσα ένα σκουντηγμα στον ώμο και γύρισα να κοιτάξω ποιος το έκανε.

Λίαμ- Μπορείς να περπατήσεις λίγο πιο γρήγορα;
Είπε μόλις γύρισα και εγώ έκανα πως δεν τον άκουσα, συνεχίζοντας να περπατάω με τον ίδιο Ρυθμό, μόνο και μόνο για να τον εκνευρίσω.

Λίαμ- Μου σπας τα νεύρα αυτή την στιγμή.

Εγώ- Ωω γεα! Πέτυχα τον στόχο μου.

Με κοίταξε νευριασμένος χωρίς να απαντήσει.

Λίαμ- Βιάζομαι.
Ξανααπευθύνθηκε (το σκότωσα?😂) σε εμένα.

Εγώ- Ω ναι ξέχασα. Έχεις να πηδήξεις μια γκόμενα. Έλα περνά μην την αφήσεις κι όλας.
Είπα αγανακτισμένη με την αντίδραση του.

Δεν απάντησε, απλά με κοίταξε απειλητικά, και έφυγε.

Με τρομάζει αυτός ο άνθρωπος ώρες ώρες. Βασικά είναι το μόνο που ξέρει να κάνει. Είναι ένας από αυτούς. Ένας από τα fuckboys. Που το κάνουν κάθε βράδυ και με άλλη, πίνουν, καπνίζουν, ξενυχτάνε και όλα τα σχετικά

[...]

Κανένα μισάωρο αργότερα έφτασα σπίτι. Έβγαλα τα κλειδιά από την τσάντα μου και άνοιξα την εξώπορτα.

Εγώ- Γεια σου μαμά. Γεια σου μπαμπά.
Είπα μόλις μπήκα στο σπίτι.

Μαμά- Γεια σου γλυκιά μου.

Μπαμπάς- Πως πήγε το σχολείο σήμερα Jen?

Εγώ- Βαρετά, αλλά καλά.

Δεν θα πω τίποτα στους γονείς μου για ότι έγινε με τον Λίαμ. Δεν τους λέω τα προσωπικά μου πλέον. Νιώθω άβολα. Προτιμάω να τα λέω στα αδέρφια μου. Είναι ποιο κοντά στην ηλικία μου και με καταλαβαίνουν καλύτερα. Θα τους το πω το απόγευμα.

Ανέβηκα στον πάνω όροφο, όπου βρισκόταν τα υπνοδωμάτια.

Πέρασα πρώτα από το δωμάτιο του Luke για να τον χαιρετήσω.

Εγώ- Ηρθααα

Luke- Που 'σαι μικρή. Πώς πήγε σήμερα;
Είπε και με αγκάλιασε.

Εγώ- Μια χαρά μπορώ να πω.

Luke - Τέλεια. Χαίρομαι.

Εγώ- Α! Στις 5 συγκέντρωση στο δωμάτιο μας.
Είναι κάτι που κάνουμε από μικρά παιδιά. Όταν κάποιος από τους τρεις μας είχε πρόβλημα μαζευόμασταν​ όλοι σε ένα δωμάτιο και το συζητούσαμε.

Luke- Γιατί τι έγινε;

Εγώ- Θα μάθεις.
Είπα και έτρεξα κυριολεκτικά προς το δωμάτιο που μοιράζομαι με την Rita. Το δωμάτιο είναι τεράστιο και μας χωράει άνετα.⬇

Τα γραφεία μας βρίσκονται στην απέναντι πλευρά του δωματίου.

Εγώ- Γειαα

Rita- Γεια σου Jen.
Είπε μόλις αντιλήφθηκε την παρουσία μου.

Rita- Πως ήταν η κόλαση σήμερα.

Εγώ- Η ίδια, δεν άλλαξε.
Απάντησε, αφήνοντας την τσάντα μου στο πάτωμα.

Rita- Δεν θα αλλάξει ποτέ.
Είπε και σκάσαμε και οι δύο στα γέλια.

Εγώ- Να σου πω

Rita- Έλα μου

Εγώ- Στις 5 έχουμε συγκέντρωση εδώ.

Rita- Τι έπαθες πάλι?
Είπε με δραματικό ύφος, πράγμα που με έκανε να γελάσω

Εγώ- Θα σας πω μετά. Μην τα λέω δύο φορές. Μην ξεχνάς ότι είμαι άνθρωπος που βαριέται τα να κάνει τα πάντα.

Rita- Οκ
Είπε και γέλασε.

[...]

Η ώρα του φαγητού είναι η αγαπημένη μου και είμαι χαρούμενη που επιτέλους ήρθε.

Luke- Τι καλό έχουμε σήμερα?

Μαμά- Μανιτάρια ψητά και σαλατα.

Rita, Εγώ- Τέλειαααα
Φωνάξαμε ταυτόχρονα.

Θα σας φανεί πολύ περίεργο, αλλά ναι μας αρέσουν τα μανιτάρια και η σαλάτα. Για την ακρίβεια ήμαστε όλοι στην οικογένεια vegan.

Καθίσαμε στο τραπέζι ήσυχα και ξεκινήσαμε να τρώμε. Επικρατούσε απόλυτη σιωπή, το μόνο που ακουγόταν ήταν ο ήχος των πιρουνιών. Από ότι φαίνεται πεινούσαμε όλοι. Τι πρωτότυπο...

Χαλο Μάι Φρεντς!!! Καινούριο παρτ!!! Πολλά μάθε για την οικογένεια της Jen. Τι θα γίνει όμως στην συνέχεια??? Θα μάθουμε ή μάλλον θα μάθετε, γιατί εγώ ξέρω, στα επόμενα κεφάλαια. Σι γιου σουν.

Πείτε μου την γνώμη σας για το καινούριο εξώφυλλο.

Vote⭐ and comment💬