The Fuckboy L.P.

10

Τελευταία ώρα για σήμερα και μετά τσαο αντιοζ σχολείο.

Ανεβαίνω την σκάλα του σχολείου, με προορισμό τον πρώτο όροφο, όπου βρίσκεται και η τάξη μου, και νοιώθω σαν κάποιος να με κοιτάζει συνέχεια. Γυρίζω πίσω μου να δω αν όντως συμβαίνει κάτι τέτοιο και ναι, κάποιος, ή μάλλον κάποιοι με κοιτούσαν. Ο Styles, και κάτι φίλοι του, ο Zayn και ο Louis κοιτούσαν, εμμ , τον κωλο μου?!

J- Styles, έχει κάτι ο κώλος μου και τον κοιτάς έτσι?

H- Όχι, όχι. Απλά είναι πολύ ωραίος.

J- Δεν θεωρώ προνόμιο μιας γυναίκας το να έχει ωραίο κώλο.

H- Ναι αλλά στους άντρες αρέσει να έχει ωραίο κώλο.

Z- Τι να κάνουμε κούκλα μου. Έχεις ωραίο κώλο και εμάς μας αρέσει.

J- Κι εσύ έχεις χάλια μάπα και δεν μου αρέσει να την βλέπω.

Με αυτά και με αυτά, είχαμε πλέον φτάσει στον πρώτο όροφο. Ο Harry, περπατούσε πίσω μου, αφού είναι στο ίδιο τμήμα με εμένα, ενώ οι άλλοι δύο είχαν πάει στις τάξεις τους.

H- Πάντως εγώ επιμένω ότι έχεις ωραίο κώλο.

J- Κι εγώ επιμένω ότι είσαι μαλάκας.
Άι εμ σο σαβατζ. Άι νοου.

Δεν είπε τίποτα άλλο, απλά προχώρησε προς το θρανίο.

[...]

Αυτή την στιγμή έχω τελειώσει με τις εργασίες του σχολείου και κάθομαι και χαζεύω στο ινσταγκραμ.

Έχω μύνημα από την Christy.

*8 στο σπίτι μου. Θα είναι και η παρέα του αδερφού μου. Θέλουν να γνωριστούμε*

Τις απάντησα με ένα "οκ" και έκλεισα το κινητό μου.

Ο αδερφός της Christy είναι ένα χρόνο μεγαλύτερός μας και τον λένε Niall. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω προσέξει ποτέ με ποιους κάνει παρέα. Θα δούμε σήμερα.

Η ώρα είναι 7. Έχω μια ώρα να ετοιμαστώ. Αποφασίζω έτσι να μπω για ένα γρήγορο μπάνιο και έπειτα ψάχνω να βρω για κάτι καλό να βάλω. Ω ναι. Το δύσκολο παρτ της υπόθεσης.

Μετά από έναν αιώνα καταλήγω σε ένα πολύ ωραίο και άνετο σύνολο.

Η ώρα έχει περάσει, και αφού ενημερώσω την μαμά μου ότι θα φύγω, ξεκινάω για το σπίτι της Christy.

Δεν βρίσκεται πολύ μακριά από το δικό μου, οπότε κάνω περίπου δέκα λεπτά να φτάσω.

Έφτασα από έξω και όπως πάντα, έμεινα να το κοιτάω. Είναι τεράστιο και έχει έναν τεράστιο κήπο, με πολύχρωμα λουλούδια. Μέσα έχει πάρα πολλά δωμάτια, και ένα ευρύχωρο σαλόνι. Αχ, πως το ζηλεύω.