Marco Buenavista

part 7(spg)

(a/n: May pinagka iba ang SPG sa spg wahahahhahahaa)

Mariel
"MARIEL!!" Muli kong narinig ang sigaw kaya naman mabilis akong tumayo at nag bihis. Ganun din ang ginawa ni Marco

"Is that your dad?" kunot noong tanonf ni Marco habang nag bibihis. Marahan akong tumango.

Nang maayos na ang itsura namin ay lumabas ako kasama si Marco.

"D-daddy" mahinang tawag ko sa kanya. Masama ang tingin niya sa akin at hindi man lang napapansin si Marco na nasa likod ko lang. Inilahad niya ang kamay at saka nag salita "Bigyan mo ako ng pera"

"Wala akong pera daddy, hindi ko pa sweldo--" napa tigil ako sa pag sasalita nang bigla na lamang niya akong sampalin.

"FUCK!" narinig kong mura ni Marco at mabilis akong inilayo kay daddy, itinago niya ako sa likod niya.

"Excuse me sir, mawalang galang na po. Pero wala kang karapatang saktan si Mariel!" tiim bagang na sabi ni Marco sa daddy ko. Mabilis kong hinawakan ang naka kuyom na kamao ni Marco.

"Hon it's ok" mahinahong saad ko.

"HUWAG KANG MAKIKI ALAM DITO!!" tumingin sa akin si daddy "BIGYAN MO AKO NG PERA PARA MAGKA SILBI KA NAMAN" sigaw niya ulit, wala akong nagawa kundi pumasok sa kwarto para kunin ang wallet ko sa bag.

Pagkalabas ko ay magka harap pa din sila Daddy At Marco, matalim ang tingin nilang dalawa.

"I-ito na po dad" ini abot ko ang pera sa kanya. Nakita ko naman ang ngiti sa labi niya. Hindi ko alam kung anong nangyari kay daddy, bigla nalang naging ganyan ang ugali niya, napag bubuhatan na din niya ako ng kamay, bagay na hindi niya nagagawa dati kahit nung bata ako. Pagka labas ko ng Hospital noon naging ganyan na siya, si Marco at ang mga magulang na nga lang niya ang nag alaga sa akin noon eh. Nawalan na ng pakialam si daddy sa akin, tanging pag hingi nalang ng pera para sa bisyo niya ang binibigay ko sa kanya.

"Okay ka lang ba hon?" Nag aalalang sabi ni Marco sabay sapo sa pisngi ko na sinampal kanina ni daddy. Marahan akong tumango at pilit na ngumiti.

"O-oo ok lang ako" yumakap ako sa kanya, umupo kami ulit sa couch.

"Marco, anong nangyayari sa daddy ko? Why is he like that?" pinigilan ko ang pag tulo ng luha ko. I just swallowed the lump on my throat.

"Maybe he's still grieving, mahirap mawalan ng minamahal. Kung ako man din, kung nawala ka man sa akin noon, susunod ako hon, i know that I'll take my own life just to be with you again" he hugged me tighter.

"Don't say that, kung sakali man na nangyari yun, all you have to do is move on. Find your true love and--"

"You are my true love! What the hell are you talking about? tss, let's stop this talk now. Magpa hinga ka nalang" sabi niya at saka binuhat ako na parang bata. I wrapped my legs on his waist saka binaon ang mukha ko sa leeg niya. Nakayakap siya sa akin habang buhat buhat ako.

"Don't" i pouted nang akmang ibababa na niya ako sa kama.

"Hon, magluluto ako ng kakainin natin para maaga kang makapag pahinga at may pasok pa tayo sa office bukas" he said while rubbing my back.

Napa ngiti ako, Marco Buenavista is really the sweetest. I always felt so secure and loved when i am with him.

"Mamaya na I still wanna hug you" i heard him chuckled

"ok ok, naglalambing lang pala ang baby damulag ko oh" he said while gently tapping my back na para bang pinapatulog ako.

"Hmm, Im not your baby damulag. You're my baby damulag" i protested and hug his neck at muling ibinaon ang mukha ko sa leeg niya, He smells so freakin good hmm.