Susmak, bir kabulleniş, belki ufak bir itiraz ya da tamamıyla yok saymak mıydı? Sanırım bu sorunun cevabı herkesin yaşanmışlığıyla farklıydı. Benim cevabım sanırım yok saymak olurdu. Artık insanlara kendimi inandırmaya çalışmayı bırakmış bir suskunluk yok saymam dandı mesela. Benim aksime sorulmuş sorulara cevap vermeyip susmam sanırım buda yok saymam dandı ama şuan ki suskunluğum bu yok saymam dan değil daha çok kabullenmem dendi.
Hayatın adaletsizliğini kabullenmiştim. Sanırım bu suskunluğum bir kabulleniş, kelimelerin tükenmişliği, ağzımdan son baharın, son günü, ağaçta kalan son yaprağın dökülmesi gibi boş ve anlamsızdı. Artık bir şeylere cevap vermeyi geç tepki vermeye bile halim yoktu. Kabullenmişliği mi bile kabullenmiş her şeyi boş vermiş tim. Sanki sesini bulamayan bir bebek sadece düşünüyor söylemek istiyor ama söyleyemiyor sadece olanları izliyor olacakları bekliyordum...
YOU ARE READING
VİRGÜL'
ChickLitKim kaçabilmiş ki geçmişinden? Bir yanda çok kırılgan, bir o kadar da güçlü, zarif bir kız çocuğu GECE AKIN. Diğer yanda da sert, bir o kadar da düşünceli, yakışıklı bir mafya BULUT IŞIK TURNA. Aile sevgisinden mahrum bu iki ruhun ve onları bekle...
