Tabula

Hoofdstuk 6. - Casey 990

Alle overlevenden waren verzameld in de koude hangaar van het ruimteschip Nehalennia en hun onderlinge gesprekken galmde door de grote ruimte. Ethhan Owen was op een container geklommen en gebaarde met zijn handen dat iedereen zich moest kalmeren. Hij snapte de onrust, maar spanning en opwinding was wel het laatste wat zij nu nodig hadden.
''Mensen, mensen!'' riep Owens in een poging de aandacht te krijgen. Het leek geen enkel effect te hebben, iedereen had het over Ben Miller en zijn aanval op de V.I.P. passagier Emma Lee. Mensen waren in paniek en begonnen vragen te stellen waar geen antwoorden op waren. Wat als meer mensen gek konden worden zoals Ben Miller, erger nog wat als hij gelijk had? Het was de paniek van de menigte in tijden van onzekerheid.
Met een blik van onbegrip liet Owens aan Daniel merken dat hij geen andere manier zag de aandacht te krijgen en dat hij hulp nodig had. Daniel stond achter de passagiers en wende zich tot Santiago die naast hem stond. Owen zag dat Daniel iets in de oor van Santiago fluisterde waarna hij weg liep, waarna Daniel zich wende tot Owens en hem een saluut gaf terwijl er een glimlach op zijn gezicht verscheen.
''Mensen alstublieft, laten we even kalmeren.'' Zei Owens, nu duidelijk met een stuk minder vertrouwen en kracht in zijn stem.
Plots klonk er een harde knal die als een echo door de hangaar galmde. Het geluid en de daaraanvolgende schrik was genoeg om iedereen in een klap stil te krijgen. Bijna tegelijkertijd draaide de menigte zich om in een poging te zien waar het geluid vandaan kwam. Het was muisstil, iedereen keek naar Santiago en de container die hij met een breekijzer hardhandig had opengetrokken. Het was een aluminium vrachtcontainer met aan de zijkant het logo van Orion, een lichtblauwe valk. De deur van de container was hard op de grond gevallen en de inhoud was duidelijk zichtbaar. Iedereen keek met grote ogen en open monden naar de inhoud van de container. Vele van hen hadden verhalen gehoord, maar het product nog nooit in het echt gezien.
''Jullie gebeden zijn gehoord.'' zei Owens met het beste acteertalent dat Daniel ooit had gezien.
''...Mag ik jullie voorstellen aan Orion A-model C990, beter bekend als de meest geavanceerde androïde die Orion ooit heeft gemaakt!''
Het was de eerste keer dat Daniel een androïde had gezien, een synthetisch geproduceerde op de mens lijkende robot. Het was gemiddeld in al zijn afmetingen. Niet te klein, niet te groot. Niet te smal, niet te breed. Het was gemaakt om lichamelijk een representatie van de gehele mensheid voor te stellen, en de perfecte representatie ligt altijd in het gemiddelde. Maar dat was ook waar de overeenkomsten ophielden, in alle andere opzichten was de androïde verdere ontwikkelt en zonder twijfel superieur. Zijn kunstmatige intelligentie en zijn fysieke kracht was vele malen groter dan het slimste en sterkste mens in het heelal. De androïde mocht dan op een mens lijken, maar het was voor iedereen duidelijk zichtbaar dat het geen mens was. Alle androïde van Orion waren geproduceerd met een lichtblauwe huidskleur, dit om discussies over de toe te passen huidskleur te voorkomen. Daarnaast was de technologie nog niet ver genoeg om realistische ogende retina te produceren, en daarom was de keuze gemaakt om helemaal geen iris toe te passen aan dit model. Dit alles in combinatie met een absoluut gebrek aan lichaamshaar maakte deze blauwe, kale op de mens lijkende robots met witte ogen een spektakel om te zien.
''Wat veel mensen niet weten is dat elk schip een androïde aan boord heeft. Dit is speciaal voor deze situatie mensen, om ons te beschermen en te helpen in het geval van een evacuatie. Uniform heeft de afgelopen twee uur alle relevante informatie naar zijn brein verzonden zodat hij geoptimaliseerd is om ons te laten overleven!'' zei Owens hard en met hervonden kracht en passie in zijn stem.
Daniel zag hoe men werd afgeleid door het nieuwe speeltje, hoe er een zucht van opluchting door de menigte ging nu er een sterke beschermer was gearriveerd, een herder voor de kudde.
''Maar hoe zit het met Ben Miller!'' riep één van de overlevenden.
''Ben Miller zal als gevangene worden behandelt totdat wij worden gered van deze planeet. Beschermd door onze drie beveiligingsofficieren en deze androïde is er geen kans voor gevaar. UNIFORM ACTIVEER!'' riep Owens, in de hoop dat de vragen van de menigte zouden stoppen als de androïde werd aangezet.
De ogen van de androïde gaven een zacht wit licht toen het activeerde. Het haalde zichzelf zonder problemen uit de standaard waarin het zat en liep de container uit.
''Aangenaam allemaal, mijn naam is Casey.'' zei de androïde met precies dezelfde stem als Uniform.
Daniel liep naar Owen terwijl de menigte zich om Casey verzamelde. Het was alsof alle problemen waar zij zich net nog druk over maakte als sneeuw voor de zon waren verdwenen. Met een diepe zucht klom Owen van de container toen hij Daniel zag aankomen.
''Dat was wat ik nu noem samenwerking.'' zei Owens terwijl hij Daniel een harde handdruk gaf.
''Je weet hoe je een menigte moet bespelen Owens, bravo.''
''Bijna alle burgers die door Uniform zijn gespaard zijn academici en wetenschappers.''
''Wat wil je daarmee zeggen?''
''Die slimme lui zijn net als iedereen, zelfs op dit punt nog erger. Geef mensen nieuwe technologie en zij denken niet meer aan hun zorgen, waarom denk je dat de televisie zo populair was?'' zei Owens met een tevreden glimlach op zijn gezicht.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Mocht je dit hoofdstuk leuk vinden,  laat dit dan zien met een stem!
Als je een hoofdstuk een stem geeft dan helpt dit mij als schrijver enorm. Ik zie dan dat mensen mijn werk echt lezen en leuk vinden. Daarnaast geeft dit mij nog meer motivatie om met schrijven door te gaan :)
Comments zijn ook welkom als je bijvoorbeeld opmerkingen hebt of iets wilt weten.
Wil je meer van mijn schrijfsels zien? kijk dan op mijn Wattpad profiel: JvdW1988