In love

Deel 92

Back to reality

Luchthaven, Brussel 18.00 uur

'Ben je zeker dat je weg wilt?' Vraagt Aicha terwijl ze mij met betraande ogen aankijkt. 'Heel zeker, je weet zelf, dit blijft tussen ons he?' zeg ik. 'Ja' zegt ze stilletjes. 'Ik kom zo snel als ik kan terug' zeg ik en neem haar in een knuffel. 'Ik kan niet bij je bevalling zijn, maar weet dat ik van jullie allebei houd' zeg ik en houd haar buik vast. Ze glimlacht en geeft me een strakke knuffel. 'Safe, straks mis ik mijn vlucht nog' zeg ik lachend. 'Inderdaad, veel plezier' zegt ze. 'Dankje' zeg ik en ze zwaait me uit. Ik loop verder tot dat ik geen Aicha meer zie. Nu start mijn nieuwe leven.

Florida, 07.00 uur

Wanneer ik in Florida ben aangekomen loop ik een taxi in en geef mijn adres van mijn nieuwe huis. Hij rijdt ernaar toe en na 30 minuten kom ik bij mijn nieuwe huis aan. Wanneer ik mijn sleutel in mijn sleutelgat doe adem ik nog diep in en uit, daar gaan we dan. Ik loop vol met moed naar binnen en bekijk mijn huis. Ik bel Aicha op dat ik veilig en wel ben aangekomen Alhamdoulillah.

Ik pak mijn koffers uit en en leg alles op zijn plekje. Ik besluit om spullen te gaan kopen en loop de deur uit. Ik loop lopend naar de Target en haal spulletjes voor in de keuken, woonkamer, kamer en badkamer. Ik loop met mijn 2 grote zakken naar huis toe en zucht hard. Ik begin met het huis schoon temaken en daarna zet ik alle gekochte spulletjes op zijn plaats.

15.00 uur

'Thank you' zeg ik tegen de man waarvan ik een auto heb gekocht. 'Have fun with it' zegt hij en geeft me de autosleutels. 'Thanks' zeg ik en stap mijn gloednieuwe auto in. Ik rijd naar de supermarkt om wat voedsel te halen voor in mijn woning. Als ik al mijn spullen heb gehaald leg ik ze op de achterbank, wanneer ik wil instappen trekt iemand me naar achter. 'Don't touch me hmar' schreeuw ik. 'Listen to me and come with me beauty' zegt een zwerver. 'No, no' scheeuw ik huilend en stribbel tegen.

Wanneer ik hem niet meer tegen me voel kijk ik op en zie hem op de grond liggen terwijl er een jongen op begint te slagen. Ik blijf stokstijf staan, wanneer ik me realiseer wat er gebeurd probeer ik het jongen weg te trekken. 'Enough!' Roep ik. Ik trek hem af van het zwerver en kijk het zwerver aan die vol met bloed hangt. Hij probeert op te staan en loopt weg. Wanneer ik het jongen aankijk, kijk ik hem met grote ogen aan. Wanneer hij me aankijkt glimlacht hij breed naar me, ik glimlach blozend weg.

'What you doing here?' Vraagt hij. 'Shopping' zeg ik raar en wijs naar het supermarkt. 'Oh' zegt hij lachend. 'Uhm, I have to go' zeg ik. 'Okey, bye' zegt hij. 'Bye' zeg ik, ik stap mijn auto in en rijd weg. Wow, dit was best wel awkward eigenlijk. Wanneer ik thuis aankom leg ik de boodschappen in de keuken en begin te koken voor mezelf. Terwijl ik het eten maak bel ik Aicha op en klets wat met haar. Ik mis haar al nu al, hoe zou ik het zonder Yassine dan moeten gaan doen?

Hij weet helemaal van niks dat ik weg ben gegaan. Nou, het zijn ook zijn zaken niet meer want we ze gescheiden. Ja inderdaad, gescheiden, we zijn niet even afstand gaan houden we zijn defenitief uit elkaar. Onze ouders weten nog van niks, ik ben er ook voorlopig niet klaar voor om het te gaan zeggen. Wie weet of ik hier voor maanden, jaren of zelfs heel mijn leven hier ga wonen. Tuurlijk ben ik nog dol op Yassine, ik houd nog heel veel van hem zoals in het begin.

Ik word uit mijn gedachten gehaald door de bel die gaat. Ik ga open doen en zie een best wel jonge vrouw. 'Hay?' Zeg ik. 'Hey, I'm your new neighbor' zegt ze enthousiast. 'Ow, I am Boushra' zeg ik en steek mijn hand uit. 'My name is Elle' zegt ze en schudt mijn hand. 'Come in' zeg ik. 'Thank you' zegt ze en loopt naar binnen. 'What do you want to drink?' Vraag ik. 'Nothing, thanks' zegt ze.

Wanneer we elkaar meer hebben leren kennen besluit ze naar huis toe te gaan. Ik ruim onze borden op waarvan we eten hebben gegeten en plof neer op de bank. Het voelt hier zo leeg en stil, maar binnenkort niet meer.

-

De volgende ochtend loop ik de deur uit om naar een Mall te gaan. Als ik er ben stap ik de lift in maar die word weer open gedaan. Ik kijk op en zie het jongen van gister. 'Hey' zegt hij. 'Hay' zeg ik en glimlach moeilijk. Wanneer de lift weer dicht is valt er een dodelijke stilte. 'Shopping?' Vraagt hij. 'Yes' zeg ik lachend. 'I can join with you?' Vraagt hij lachend. 'Ofcourse' zeg ik lachend terug waarna we samen een paar winkels in en uit gaan.

Ik ken hem niet eens en dan zitten we samen te winkelen. Wat is zijn naam eigenlijk, het ergste van al, ik ken zijn naam niet eens. Wanneer hij wordt gebeld neemt hij op, ik kijk wat verder door de T-shirts.

Hij: 'ik bel je straks'

Ik kijk op en zie hem afhaken, ik grijns en kijk verder. 'What's your name?' Vraagt hij terwijl hij naast me staat en ik kleren bekijk. 'Boushra, and you?' Vraag ik. 'Armin' zegt hij en glimlacht. Hij is niet lelijk, oke, hij is super knap eerlijk gezegd. BUT, niemand is zo knap als Yassine.

Wanneer we het winkel uitlopen kijk ik hem even aan. 'Heb je honger?' Vraag ik. 'Je praat Nederlands?' Vraagt hij verbaast. 'Yes' zeg ik lachend. 'Ben je van België?' Vraagt hij. 'Ja, jij van Nederland?' Vraag ik. 'Ja' zegt hij. We gaan ergens zitten en bestellen wat drinken. We kletsen een beetje bij over ons leven tot dat hij over wen gevoelig onderwerp begint.

'Ben je getrouwd?' Vraagt hij en kijkt naar mijn trouw en verlovingsring. Ik verstop mijn hand en kijk hem een beetje triest aan. 'Je hoeft er heus geen antwoord op geven' zegt hij en pakt mijn hand vast. Ik glimlach zwak en kijk hem aan. 'Ik ben gescheiden' zeg ik en probeer te glimlachen wat moeilijk gaat. 'Oke, wat is je afkomst?' Vraagt hij om het onderwerp te veranden. 'Marokkaans' zeg ik. 'Ik ben een Iranees' zegt hij en laat mijn hand rustig los. Ik verstop mijn 2 handen onder de tafel en voel mezelf blozen omdat hij m'n handen vast hield. Hij begint te grijnzen en leunt naar achteren.

Wanneer we gezellig hebben gedronken lopen we weer naar de parking. 'Can I get your number?' Vraagt hij lachend. 'Yes' zeg ik en haal mijn telefoon erbij. We wisselen onze nummers en nemen daarna afscheid. Ik rijd naar huis toe terwijl ik wat muziek luister. Wanneer ik thuis ben aangekomen word ik gebeld, ik neem op en praat met Armin terwijl ik nog netjes mijn kamer opruim.

22.10 uur

Ik zit rustig in de zetel tv te kijken, ik vind het zo saai hier zo alleen. Maar ja, ik heb ook weer geen zin om elke avond ruzie te gaan maken met Yassine. Niet iedereen lijdt het perfecte leventje, je leven kan in 1-2-3 veranderen. Mijn werk doe ik hier gewoon verder in Florida. Mijn familie, hun ga ik zo hard missen, vooral mijn ouders en mijn zus Hanane. Marouane en Hanane weten wel van de scheiding maar niet dat ik naar Florida ben gekomen en dat voor bijna 1 jaar of langer.

Sabr, dat moet je hebben.

———

'Ookal weet ik dat je liegt, geloof ik je bijna altijd'

Hey guys, I'm back pff. Omagad k heb dit zo gemist! Jullie mogen zeker en vast meer deeltjes verwachten.