ANG PUSO NI KEVIN [COMPLETE]

CHAPTER SEVEN

FOR the past years, Kevin used to think that kissing someone could be as insignificant as a butt of cigarette. After you had the intoxicating taste of it, you'd throw it away and just forgot that it happened.

But right after kissing Charlene, hindi iyon ang nangyari. Instead of forgetting the feel of her lips on his, he keeps on remembering it and it haunts him at night, making it impossible to sleep. At tila siya mababaliw habang iniisip kung kalian niya maari muling mahalikan ang malambot na labi nito.

Siguro, nababaliw na nga yata siya kaya niya nasasabi ang mga ganitong bagay. Pero wala siyang maapuhap na anumang salita para bigyang deskripsyon ang nararamdaman niya. Hinahanap hanap niya hindi lamang ang labi ni Charlene, kundi maging ang dalaga mismo.

For him, Charlene has always been beautifully distracting. Noong unang beses palang niya itong makita sa bar, nakuha na agad nito ang kanyang atensyon. He was attracted to her right then and there—one proof to that is that he really wanted to have her in his arms.

Pero noong makilala niya ang dalaga, pinigilan niya ang atraksyon na iyon. She was simply out of her league, but in the end, he still can't help it. He would always find his eys drifting to hers, following her every movements. He was longing to touch her, to have her.

So damn it, he was really attracted to her.

Nang biglang bumukas ang pinto ng creative room kung saan kasalukuyang nag-aayos sila ng mga layout ay sabay sabay silang tatlo na napalingon doon. Iniluwa nito ang babaeng kanina pa gumugulo sa isip niya at naramdaman ni Kevin ang pag-puno ng kakaibang pangungulila sa kanyang sistema.

"Guys, nandito na 'iyong ibang printed—" Nagtama ang kanilang mga mata at kagaya ng inaasahan niya, agad na nag-iwas ng tingin ang dalaga. Mukhang hindi nito inaasahang naroroon din siaya sa loob. "... photos." Inabot nit okay Theo ang dala nito saka nagmamadaling lumabas

Kung drugs lang siguro si Charlene, aamin na siyang isa siyang addict na malapit nang mawalan ng ulirat dahil pinagkakait sa kanya ang isang bagay na gusto niya. Mula kasi noong halikan niya ito noong isang linggo, parang araw-araw na silang tila naglalaro ng patintero at siya ang taya.

Iniiwasan siya ni Charlene.

Marahas siyang napabuntong hininga. "Why are girls so frustrating?" Hindi niya mapigilang bulalas habang nakatingin sa pintong nilabasan ni Charlene.

Nakita niyang sabay na napalingon sa kanya ang mga kaibigan saka tumawa ng malakas. Si macqui ang unang nakabawi kaya naman ito ang unang nagsalita. "Okay Theo, I won! You're gonna pay me later."

Umiiling na tumingin naman sa kanya si Theo na tila hindi makapaniwala. "Seriously, Kev? I can't believe you'd be that affected."

He blinked. Bakit tila ang layo naman ng sagot sa kanya ng mga ito? Magkaibang bagay ba ang pinaguusapan nila? "What the heck are you two talking about?"

"Nakita kasi naming palagi nalang kayong mag-iiwasan ni Charlene. We thought that hindi ka sanay na iniiwasan ng isang babae," ani ni Macqui. "Kaya naman nagpustahan kami kung magpapaapekto ka ba sa nangyayari sa inyong dalawa o hindi. And here you are, fussing about it!"

Gusto niyang batukan ang mga kaibigan. Maging ang mga ito pala ay napansin ang pag-iwas sa kanya ni Charlene. He can't help but be frustrated. Bakit ba siya iniiwasan ng dalaga?

"Tell us Kev, what have you done to Cha para iwasan ka nalang niya ng ganoon?"

"I..." he sighed, "I kissed her."

"What?"

Kunot noong nilingon niya ang dalawa, "anong what? She was practically fussing about me kissing another woman so I kissed her instead."