What's Up? 6 ✓

1. Bölüm (Minjae)

Lise son sınıftaydım. Hatta henüz son sınıfın başlarındaydım. İki yıldır hoşlandığım biri vardı. Bu yıl okulda göremeyince dünya başıma yıkılmıştı. Okula veda edeceğimiz bu yılda ona açılmayı planlıyordum. Arkadaş bile olamamışken, bu benim için büyük bir adımdı. Fakat o artık yoktu.

Bir hafta boyunca onun sınıfına gitmiştim. Gelmeyeceğine emin olunca arkadaşlarına sormuştum. Adının Minjae olduğunu da o zaman öğrenmiştim. Zaten tek öğrenebildiğim buydu.

Notlarım oldukça yüksekti. Çalışkan biri değildim. Sadece dersleri dikkatli dinliyordum. Evde ders çalışmanın bir yararı olduğunu da düşünmüyordum.

Okulun bahçesinde onu gördüğüm yere oturdum. Her zaman ders aralarında kitap okurdu. Kitap okumadığı anı düşünmeye çalıştığımda onu hiç öyle görmediğimi fark ettim. Bana göre çelimsiz görünse de erkeksi bir vücudu vardı. Çakışan yüzme derslerimizde gördüğüm kadarıyla vücut çalışıyordu. Hem güzel, hem de erkeksi yüz hatlarına sahipti.

Ondan önce erkeklere ilgi duymuyordum. Aslında hala bir ilgim yoktu. Onun gülümsemesi, kitap olurken zaman zaman değişen yüz ifadesi ve yüzmeye olan tutkusu.. Sanırım ona ait olan her şey hislerimi değiştirmeye yetmişti.

Bir okul gününde daha aynı hüznü yaşamak istemiyordum. En kötüsü de bunu benimle birlikte erkek kardeşim Sehun da yaşıyordu. Henüz liseye yeni başlamış olsa da en yakın arkadaşımdı.

"Onun sınıfına gidip birilerine soramaz mısın? Seninle dalga geçmelerinden mi korkuyorsun?"

"Bilmiyorum Sehun."

"Senin için o sınıftan birileriyle arkadaş olabilirim abi. İster misin?"

"Minseok da aynı teklifte bulunmuştu. Bu işe yarar mı?"

"Ondan böyle şeyler isteme."

"Neden? O benim yakın arkadaşım."

"Sen de onun yakın arkadaşısın. Hatta tek arkadaşısın. Farkında değil misin gerçekten?"

"Neyin?"

"O senden hoşlanıyor abi."

"Böyle şeyler söyleme ufaklık. Biz dostuz."

"Peki, ama dikkatli ol."

"Tamam, sen sınıfına git. Ben bir şeyler düşüneceğim."

Yanımdan ayrıldığında, Minjae'nin, kulaklıklarıyla müzik dinlerken kitap okuduğu ağacın altına baktım. Boştu. Bomboş.. Üzülerek yerimden kalktım. Sınıfa girip Minseok'un yanına oturdum. Minjae için bir umut var mıydı bilemiyordum. Belki de umudu kendim yaratmalıydım. Küçük bir yardımın kimseye zararı olmazdı.