20. Bölüm (Güvende olmak)

145 17 24
                                    


Okul çıkışında Minseok ve Sehun yanımdaydı. Birlikte bizim eve gidiyorduk. İkisi sohbet ederken ben yalnızca Minjae'yi düşünüyordum.

Ona olan sevgim artık kalbime sığmıyordu. Özellikle de göründüğü gibi sakin ve sevimli olduğunu öğrendiğimden beri.. Fakat ondan uzak durmak için çok fazla sebebim vardı.

"Ne düşünüyorsun?"

"Onu."

"Vazgeçmek zorunda değilsin Yifan."

"Vazgeçmem gerek."

"Neden? Korkuyor musun?"

"Onun hayatı için de, benim hayatım için de en doğrusu bu gibi görünüyor."

Onun için endişeleniyordum. Babası küçücük bir çocukken onu yalnızlığa mahkum etmişti. Arkadaş edinmesi bile yasakken bir sevgilisi olursa neler olabileceğine emin değildim. Üstelik benim güvenliğimden de bahsediyordu. Bu ailemin güvenliği demekti. Korumam gereken bir ailem vardı. Her an bana muhtaç olduğunu hissettiren bir erkek kardeşim vardı. Ne onu, ne de ailemi tehlikeye atacak bir şey yapmak istemiyordum.

"Yani iki yıldır beklediğin aşkının öylece bitmesine izin mi vereceksin?"

"Evet.."

Odama girip koltuğa oturduk. Minseok uzun zamandır bana bir şey söylemek istiyor gibiydi. Bu durum rahatsız edici bir hal almaya başlamıştı. Ne zaman yalnız kalsak resmen kıvranıyordu.

"Söyle artık Minseok. Bir şey var ve benimle paylaşmaya çekiniyorsun."

"Çok mu belli oluyor?"

"Biraz.."

"Tamam, senden saklamayacağım. Ben birine aşığım."

"Gerçekten mi?"

"Evet. Aslında yıllardır tanıdığım biri ama hislerim daha yeni oluşmaya başladı."

"Yıllardır tanıyor musun? Ben de tanıyor muyum?"

"Evet."

"Söylesene Minseok."

"Biraz gerildim."

"Tanrım! TANRIM! Söyle hadi."

"Lütfen hislerim yüzünden bana kızma. Bugüne kadar onu hep kardeşim gibi gördüm. Fakat artık aynı okuldayız ve her şeyiyle kalbimi ele geçirmeyi başardı."

"Anlamıyorum."

"Sehun.."

"Ne?! Kardeşime mi aşıksın? Yoksa sevgili misiniz?"

"Hayır Yifan. Lütfen ona hislerimden bahsetme."

"Sen ciddi misin?"

"Evet ve itiraf etmeye cesaretim yok."

"O zaman sana kolay gelsin. O fazla inatçıdır."

"Hislerimi söylemeyeceğim."

"Bence söylesen iyi edersin. Çünkü senin benden hoşlandığını sanıyor. Bir an önce bu yanlış anlaşılmayı düzelt."

"Ne? Şaka olmalı. Sen benim kardeşimsin."

"Tabi ki öyle. Eğer kardeşimi incitirsen neler olacağını biliyorsun."

"Asla."

Aşk hayatım başlamadan bitmişti. Fakat buna üzülemiyordum. Her zaman küçük bir çocuk gibi gördüğüm ve herkesten koruduğum küçük kardeşim, ilk kez gözüme büyümüş görünüyordu. En azından onun hayatı mutlu ve aşk dolu olabilirdi. Bu mutlu olmak için sebebim olabilirdi.

What's Up? 6 ✓Where stories live. Discover now