ARYA (Texting)

7. BÖLÜM ~AFFETTİM ~

Anlaşılan Arın  benimle dalga geçiyordu. Çok yorgun olduğumu fark ettim ve mesaja cevap vermeyip uyumaya karar verdim.

****

Gözlerimi açtığımda saat daha 6 olmamıştı bile. Biraz daha yatakta bekledikten sonra kalktım ve hazırlanmaya başladım. Çünkü bugün Arın  ile buluşmayı düşünüyordum.
Üstüme bir şeyler geçirip mutfağa indim.
Annem daha kalkmamıştı. Ben de ona güzel bir kahvaltı hazırlamaya karar verdim. Dolaptan kahvaltılık şeyleri çıkardım.  Sonra Sucuklu yumurta yaptım.  Annem çok severdi çünkü. Masaya bir göz attıktan sonra bir şey eksik olduğunu fark ettim. Masaya annemin en sevdiği çiçeği koymamıştım. Papatya...
Bana da hep böyle seslenirdi zaten. Onun öyle demesi beni mutlu ederdi. Papatyaları da pembe bir vazoya koyduktan sonra her şey hazırdı. Beyaz Papatyalar ve pembe vazo çok iyi yakışmıştı. Sonra küçük bir not kağıdı aldım ve anneme bir not yazdım.

" Meleğim, ben çıkıyorum. Biraz işim var. Gelince konuşuruz zaten. Bu kahvaltı senin için. Öptüm
Afiyet olsun. "

Sonra notu Papatyaların arasına koydum ve yavaşça evden çıktım. Evden çıktım ama nereye gidiyorum ben bu saatte Allah aşkına ya. Daha Arın'a bile haber vermedim. Telefonumu çıkardım ve Arın'a mesaj attım. 5-10 dakika sonra cevap geldi.

"Nerede ve ne zaman?"

Yani bu kabul ettim demek oluyordu. Hadi canım sen de ? Kimse anlamadı zaten bunu. Sonra düşünmeyi bırakıp ona mesaj atmaya karar verdim.

"........ kafesine gel. Ayrıca mesajı şimdi yazdığıma göre şu an gelmen gerekir değil mi? Konuşmamız gerek."

Yazdım ve gönderdim. Çok geçmeden " Tamam 15 dakikaya ordayım " yazmıştı. Garip. Baya garip. Çok garip be...
Ha pardon açıklamadım iç sesimle konuşuyordum da. Garip olan şey Arın'ın  teklifimi hemen kabul etmesiydi.  Yani ne bileyim işte garip.

*****
Birlikte kafeye geldiğimizde hemen söze girdim.

"Şey dün sen bana Özür mesajları flan yazınca seninle konuşmak istedim. O gün neden öyle davrandın?  Bilmiyorum ama kalbimi kırdın. Yani demek istediğim bence hiçbir şey  bunu yapman için bir neden değil. Ama yine de Özür dilemen. ....."

Sözümü yarıda kesti ve bana anlamaz bir ifadeyle bakıyordu. Ne bakıyon oğlum?  Hayırdır?  Açıkta bir yerimi mi gördün?  Dedim ama içimden tabi.

"Kızım ne diyorsun ya sabah sabah. Ne mesajı?  Ne özrü? Kim kimden Özür diledi? Niye Özür diledi? Ilk gün ne oldu?  Sen bana niye kırıl. ....."

"Ya olum sakin . Bir sus da motorun soğusun. Ne bu acele. Bir yere kaçmıyorum. Teker teker ." Dedim . Ve bana ne diyon amk? Bakışı attı. Biliyorsunuz canım o bakışı. Ağzımı açtırmayın benim.

"Arın..." dedim . Yüzüme bakınca konuşmaya devam ettim.
"Sen benimle dalga mı geciyorsun? Tamam biliyorum Alzheimer olabilirsin ama yuh yani... Neyse. Zaten ben bile inamadım senin Özür dilemene. Ama sen bana dün mesaj attın. Sarhoş flan mıydın yoksa? " Arın hâlâ bana bakıyordu.  Of Arın. Yuh Arın. Ne bu Arın.  Cevap ver Arın. Ismin diyorum baya iyi. Of ne diyorum ben be. Tamam sustum.

" Kızım ben sana mesaj flan atmadım. Hele de  Özür mesajı hiç atmadım. Barışmak istiyorsan söylemen yeterliydi.  Afettim "

Hay ben senin ... tamam sakinim. Sakinim. Ama bu nasıl bi egodur ya resmen benim yaşımdan büyük egosu var. Ay götüm o bana Afettim mi dedi? Sen kimsin olum. Asıl benim seni affetmem gerek. Ama sorun bakalım affettim mi?  Evet. Aman Hayır diyecektim. Hatlar şey oldu. "Efendim?  Ya sana bir şey sorucam?" Dedim ve cevap vermesini beklemeden konuşmama devam ettim "Senin egon kaç yaşında?  Hayır yani ne bu havalar , yok ben seni affettimler?  Sen kimsin be? Hem suçlu olan sensin benim affetmem gerek . Ama affettim mi ? Hayır. ... Ayrıca şu mesaj konusuna da gelecek olursak evet bana mesaj attın hem de Özür mesajı " dedim ve telefonundan mesajı bularak Yiğit'e gösterdim. Yüzüme ciddi bir şekilde baktı  . Biliydim. Biliydim.  Ya Arın Bey kalırsınız işte böyle. Hani sen kimseye Özür mesajı atmazdın. Kendimle tam gurur duyduğum anda o ses ile irkildim.

" Yaşıl.... Bu benim numaram değil. "