အစ၏အဆုံး အဆုံး၏အစ

အပိုင္း(၅)

#5 ( အစ၏အဆုံး ..အဆုံး၏အစ )  Pyae Phyoe San

''' ရႊန္းျမျမ ၀င္းပတဲ့လေရာင္ ... သုံးေလာကနန္းေဆာင္မွာ
က်န္းနန္အလွဆုံး....တိမ္ဖုံးေတာ့ လမ်က္ႏွာ ....
အလင္းရွက္ေသြးျဖာ
ေရျပာျပာ လိွဳင္းရယ္ကပုတ္ျမဴး .... ၾကည္ႏူးစရာ့
အလွည ရယ္ပါ...
အရက္တစ္အိုးနဲ႕ ဓါးတစ္လက္ဆြဲ
ေလာကရဲ႕ အႏွစ္သာရကို ငါရွာမယ္.... '''
ဇရပ္အျပင္ဖက္မွ က်ယ္ေလာင္ေသာ ကဗ်ာရြတ္သံကား တစ္ေလာကလုံးကို ဖံုးလြမ္း သြားသေယာင္ေယာင္ပင္...
အတြင္းရွိလူမ်ားမွ ထိုကဗ်ာရြတ္သံေၾကာင့္ အျပင္ဘက္ဆီသို႕ ေမွ်ာ္ၾကည့္ၾက ၏.. လေရာင္၏ အလင္းေအာက္တြင္ လူတစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္လာသည္ကို ေတြ႕ရသည္..ထူးထူးျခား ျခေသၤ့ရုပ္အား ဂါရ၀ ျပဳျပီးမွ ဇရပ္ထဲ၀င္ခဲ့၏..
သူရဲေကာင္းဇရပ္ပိုင္ရွင္္သည္ ထိုသူအား ေတြ႕ျမင္လိုက္ေသာအခါ အရုပ္ဆိုုးလွ ေသာသူ၏ မ်က္ႏွာသည္ မည္းေမွာင္ ပုတ္သိုး၍ ေဒါသအမ်က္ေခ်ာင္းေခ်ာင္း ထြက္သည့္သဖြယ္ျဖစ္သြားျပီး.. လက္ညိဳးေငါက္ေငါက္ထိုးကာ
'' ဒီလိုအမ်ိဳးဖ်က္ေကာင္ကို ဘယ္သူဖိတ္တာလဲ... က်ဳပ္တို႕ယြဲ႕မ်ိဳး ဇရပ္မွာ က်က္သေရမရွိတဲ့ေကာင္ကို ၾကိဳဆိုဖို႕ေနရာမရွိဘူး.. '''
၀ူတန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီးမွ ယြဲ႕က်ိဳး(သူရဲေကာင္းဇရပ္ပိုင္ရွင္)၏ လက္ကို ဆုပ္ကုိင္လိုက္ရင္း...
''' မိတ္ေဆြၾကီးယြဲ႕ အသက္အရြယ္ေတြလည္း ငယ္ၾကေတာ့တာမွ မဟုတ္ဘဲ ျဖစ္ပ်က္ျပီးခဲ့တာေတြကိုေမ့လိုက္ပါ .. ျပီးေတာ့ ညီအကိုေတြ .. အခုလည္း သိုင္းေလာက တစ္ခုလုံးရဲ႕ အေရးအခင္းျဖစ္လို႕ က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ ယြဲ႕ပိုင္ ကို ဖိတ္ေခၚလိုက္တာပါ... ''''
''' ထြီ'' .. က်ဳပ္တို႕ ယြဲ႕မ်ိဳးရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာ ဘိုးဘြားမ်က္ႏွာ ဖ်က္စီးခဲ့တဲ့ေကာင္ကို ယြဲ႕ဆိုတဲ့ အမည္မတပ္သင့္ဘူး ... သူ႕ကို က်ဳပ္အေဖ ယြဲ႕အိမ္ေတာ္က ေမာင္းထုတ္ျပီးကတည္းက သူသာ ရွက္တတ္ရင္ ဒီဇရပ္မေျပာနဲ႕ က်န္းနန္ကို ေျခမခ်သင့္ေတာ့ဘူး မိတ္ေဆြၾကီးထန္ရွီး'''
ယြဲ႕က်ိဳးကသာ ေဒါသတၾကီးေျပာဆိုေနေသာ္လည္း ယြဲ႕ပိုင္ ဆိုသူက လက္ထဲတြင္ကိုင္ထားေသာ အရက္အိုးကို ေလေပၚေျမာက္ေဆာ့ရင္း ခပ္ျပံဳးျပံဳး မ်က္ႏွာႏွင့္ ၀ူတန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီးအားၾကည့္၍..
'' ကဲ က်ဳပ္မေျပာဘူးလား ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီး က်ဳပ္လာရင္ က်ဳပ္ညီတစ္ေယာက္ ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္ေတာ့မယ္ဆိုတာ'''
ဇရပ္အတြင္းရွိ သိုင္းေလာကသားမ်ား ကမူ သူတို႕ညီအကို ႏွစ္ေယာက္၏ အေၾကာင္းကို သေဘာေပါက္သည့္ႏွယ္ စကားတစ္ခြန္းမွ် ၀င္မေျပာ အျပန္အလွန္စကားစစ္ထိုးေနသည္ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကသည္... အကယ္စစ္စစ္ ထိုယြဲ႕ပိုင္ဆိုသည့္ လူၾကီးကယြဲ႕က်ိဳး၏ အကုိ၀မ္းကြဲျဖစ္သည္.. အျဖဴေရာင္သိုင္းသမားတစ္ေယာက္ျဖစ္ျပီး မ်က္ေမွာက္ေခတ္၏ သိုင္းထိပ္သီး ဆယ္ေယာက္တြင္ နံပတ္ ရွစ္ေနရာတြင္ရွိ၏.. ဆယ္မ်က္ႏွာေျခဆန္႕သူ ဟူသည့္ ဘြဲ႕ႏွင့္ အညီ ျပည္မၾကီး တစ္နံတစ္လႊား အျပင္ ေျမာက္ပိုင္း .. ေတာင္ပိုင္း သိုင္းေလာက အထိပင္ သူ၏ အမည္နာမသည္ ေက်ာ္ၾကားသည္...
မေကာင္းသူပယ္ ေကာင္းသူကယ္ဟူသည့္ လက္စြဲေဆာင္ပုဒ္အတိုင္း ဆင္းရဲဒုကၡႏွင့္ၾကံဳေတြ႕ေနသည့္ မည္သည့္လူမ်ိဳးကိုမဆို အကူအညီေပးတတ္ျပီး စိတ္ရင္းသေဘာထား ျပည့္စုံသူျဖစ္ေသာ္လည္း အစအေနာက္ ၀ါသနာ ၾကီးလွ၏ ..
အစဥ္အလာၾကီးမားေသာ ယြဲ႕မိသားစု တြင္ ငယ္စဥ္ကတည္းကၾကီးျပင္းခဲ့ျပီး ယခင္သူရဲေကာင္္းဇရပ္ပိုင္ရွင္ ယြဲ႕ထန္ မွာ သူ၏ ဘၾကီးအရင္းေခါက္ေခါက္ပင္ .
သူလူပ်ိဳေပါက္အရြယ္၌ ေနညမျပတ္ အရက္ကိုတြင္တြင္ေသာက္တတ္၍ ဘၾကီးျဖစ္သူ ျငိဳျငင္ေနသည့္ ၾကားမွမူးရူးကာ ဘိုးဘြားပိုင္ အေမြအႏွစ္ျဖစ္သည့္ သိုင္းေလာက ေက်ာက္စိမ္းအမိန္႕ျပားအား ခိုးယူကာ ပန္းေလွတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးလိုက္သျဖင့္ ယြဲ႕မိသားစုလုံး ေဒါသပုန္ထျပီး အိမ္ေတာ္မွ ေမာင္းခ်လိုက္ျခင္းပင္...
ထို႕ေနာက္ သိုင္းေလာကအတြင္း၀င္ေရာက္၍ သူ၏ ထက္ျမက္ေသာ သိုင္းစြမ္း .. ျဖဴစင္ေသာ အက်င့္စရိုက္ေၾကာင့္ အမည္နာမ ေက်ာ္ၾကားလာျခင္းသာ..
ထိုစဥ္ကတည္းက က်န္းနန္ကို ေျခခ် မလာေသာ ယြဲ႕ပိုင္သည္ ယေန႕တြင္ေတာ့ ၀ူတန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီး၏ ဖိတ္ၾကားခ်က္အရ. သူရဲေကာင္းဇရပ္အတြင္း မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ေနေလျပီ...
သူႏုစဥ္က ျပဳမိသည့္ အမွားတစ္ခုေၾကာင့္ ထည္၀ါေသာ ယြဲ႕အိမ္ေတာ္ မွာ မ်ားစြာ အရွက္ရခဲ့ရ၏ .. သိုင္းေလာကရွိ မည္သည့္ ဂိုဏ္း မည္သည့္ အဖြဲ႕စည္းကို မဆို အကူအညီေတာင္း ခိုင္းေစလို႕ရသည့္ သိုင္းေလာကေက်ာက္စိမ္းအမိန္႕ေတာ္ အား တန္ဖိုးကင္းမဲ့စြာ ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္သူ႕အား ယြဲ႕က်ိဳး ေဒါသ ထြက္သည္မွာလည္း အမွန္ေတာ့ မလြန္လွေပ..
ထိုအျဖစ္အပ်က္မွာ သိုင္းေလာကတလႊားလုံး သိၾက၍လည္း ထိုင္ၾကည့္ ေနျခင္းသာ .. မိသားစုအျခင္းျခင္းတက္ေသာ ျပသနာအား မည္သူကမွ ၀င္စြက္ဖက္ခ်င္မည္မဟုတ္တုံေလာ...
၀ူတန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီးမွ ျပသနာကို အက်ယ္အက်ယ္ မျဖစ္လိုသည္ႏွင့္
'' ကဲပါ ဒီကိစၥကို ေနာင္ၾကံဳမွ ေျဖရွင္းၾကေပါ့ .. အခု သိုင္းေလာကအေရးကို အရင္ေဆြးေႏြးၾကပါအုံးစို႕ ..... သိုင္းေလာကအတြင္းရွိ မိတ္ေဆြမ်ား အခုလို ေဆြးေႏြးပြဲကို လာေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ .. လြန္ခဲ့တဲ့ လက စန္းစီးနယ္မွာ အျဖဴေရာင္သိုင္းဂိုဏ္းတစ္ခု ျဖစ္တဲ့ ေရႊပန္းပြင့္ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီး သိုင္းဂိုဏ္းက ဂိုဏ္း၀င္ ဆယ့္ရွစ္ဦး သတ္ျဖတ္ျခင္းခံခဲ့ရတယ္ ... အမ်ိဳးသမီးအခ်ိဳ႕ မေသဆုံးခင္မွာလည္္း မုဒိန္းအက်င့္ခံခဲ့ရေသးတယ္.. ေရႊပန္းပြင့္ဂိုဏ္းက တရားခံကို စန္းစီးတစ္နယ္လုံးအတြင္း ေျမလွန္ရွာခဲ့ေပမယ့္ အရိပ္အေယာင္ေတာင္ မျမင္ခဲ့ရဘူး .. အဲ့ဒါနဲ႕ ဒီကိစၥကို ေျဖရွင္းေပးဖို႕ က်ဳပ္တို႕၀ူတန္ကို အကူအညီ ေတာင္းလာေတာ့ က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ စန္းစီးနယ္ ကိုသြားျပီး အေလာင္းေတြကို စစ္ေဆးၾကည့္တယ္ ... အမ်ိဳးသမီးေတြအကုန္လုံးဟာ ေရစီးေရဆန္ ဆိုတဲ့ ေသြးေၾကာ ပိတ္နည္းနဲ႕ အပိတ္ခံျပီးမွ လူယုတ္မာရဲ႕ရက္ရက္စက္စက္သတ္ျခင္း ခံခဲ့ရတယ္ေလ.. အေလာင္းတစ္ေလာင္းရဲ႕ ပုခုံးမွာေတာ့ လူသတ္သမားက ဒီဆံထိုးကို ထိုးစိုက္သြားတယ္...''''
ထို႕ေနာက္ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီးမွ ဆံထိုးတစ္ခုကို အားလုံးျမင္ရေအာင္ ကိုင္ေျမာက္ျပလိုက္၏..ေျမႊႏွစ္ေကာင္ေခြထားေသာပုံသ႑န္ရွိသည့္ ေရႊသားဆံထိုးတစ္ခုပင္... ျပသျပီးေနာက္
''ေရစီးေရဆန္ ေသြးေၾကာပိတ္သိုင္းကိုျမင္တာနဲ႕ က်ဳပ္ဟာ လူတစ္ေယာက္ကို ေျပးသတိရမိလိုက္တယ္ .. ဆံထိုးကိုလည္းေတြ႕ေရာ က်ဳပ္စိတ္ထဲက သံသယအစိုင္အခဲဟာ ပိုၾကီးမားလာေရာ .. အဲ့ဒါနဲ႕ သူရဲေကာင္း ဇရပ္ပိုင္ရွင္ မိတ္ေဆြၾကီးယြဲ႕ နဲ႕တိုင္ပင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူေရာက်ဳပ္ပါ တရားခံလိုယူဆရတဲ့သူဟာ တစ္ေယာက္ထဲပဲ..တရားခံလို႕ယူဆရတဲ့သူကေတာ့ ေသြးအရိပ္ဆိုတဲ့မုဒိန္းေကာင္ပဲ...က်ဳပ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ အဲ့လို အေတြးညီတာနဲ႕ ေရွာင္လင္ ..ခြန္လြန္း ..၀ါဆန္း ..၀ါေမ ..ငိုမီ .. အစရွိတဲ့ ဂိုဏ္းေတြအျပင္ သိုင္းေလာကတလႊားက မိတ္ေဆြေတြကို ဒီသူရဲေကာင္း ဇရပ္မွာ ခ်ိန္းဆိုလိုက္တာပဲ.. '''
ထိုအခိုက္ ေရွ႕ဆုံးတန္းတြင္ထိုင္ေနေသာ အစိမ္းေရာင္၀တ္စုံကို အခ်ိဳးအစားက်နစြာ ၀တ္ဆင္ထားျပီး ခုတ္ဓါးမၾကီးအား ေက်ာ၌ လြယ္ပိုးထားသည့္ အသက္သုံးဆယ္အရြယ္ လူရြယ္တစ္ေယာက္မွ ထရပ္ကာ
''' ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီးခင္ဗ်ား ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ယဲ့ မိသားစုုအိမ္ေတာ္ က ယဲ့ယြင္ ပါ .. ေသြးအရိပ္နဲ႕ သူ႕ရဲ႕ေသြးဂိုဏ္းဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ ကတည္း ပ်က္စီးသြားတာလို႕ ၾကားဖူးပါတယ္ ... ခြန္းလြန္ဂိုဏ္းက ခုႏွစ္မ်ိဳးထူးခြ်န္ဆရာၾကီး မုန္႕ ကိုယ္တိုင္ ခုႏွစ္ဆင့္လက္သီးနဲ႕ ေလးခ်က္တိတိ ထိုးသတ္လိုက္လို႕ ၀ူထိုက္စန္း ေတာင္ေအာက္ကို ျပဳတ္က် ေသဆုံးသြားတယ္မဟုတ္လား'''
၀ူတန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီး ျပန္မေျဖေသးခင္မွာပင္ ဆယ္မ်က္ႏွာေျခဆန္႕သူ ယြဲ႕ပိုင္က
''' တူေမာင္ ယဲ့ ေျပာတဲ့ အဲ့အေၾကာင္းက ဟိုးေလးတေၾကာ္ေၾကာ္ ျဖစ္သြားတဲ့ ကိစၥမို႕ ၾကားဖူးတာမဆန္းေပမယ့္ ဆန္းတာက သူ႕ အေလာင္းကို ရွာလို႕ မေတြ႕တာပဲ ..ဆရာၾကီးမုန္႕ရဲ႕ ခုႏွစ္ဆင့္ လက္သီး တစ္ခ်က္ထိမိရင္ကို အသက္ရွင္ဖို႕ မလြယ္တဲ့ ဟာ ေလးခ်က္တိတိ အထိုးခံလိုက္ရတဲ့ သူကေတာ့ ဘယ္လိုနည္းနဲ႕မဆို အသက္ရွင္ စရာ အေၾကာင္းမရွိဘူးလို႕ ယူဆရေပမယ့္ အခုေတာ့ ေသြးအရိပ္က ျပန္ေပၚလာျပန္ျပီ ... အဲ့အခ်ိန္တုန္းက လူယုတ္မာ ေသြးအရိပ္ဟာ ေသြးဂိုဏ္းကို တည္ေထာင္ျပီး မေကာင္းမွဳဒုစရိုက္လုပ္ငန္း အကုန္လုပ္ခဲ့တာ ... မုဒိန္းက်င့္တယ္ ေၾကးစားလူသတ္တယ္ .. ဓါးျပတိုက္တယ္ .. သိုင္းပညာအားကိုးနဲ႕ ထင္တိုင္းၾကဲတယ္ .. သိုင္းေလာကမွာရွိတဲ့ အနက္ေရာင္သိုင္းသမား..အျဖဴေရာင္ သိုင္းသမားအကုန္ ေအာ့ႏွလုံးနာတဲ့ ေခြးလိုေကာင္ေတြပဲ .. ေသြးဂိုဏ္းဆိုလို႕ ဂုိဏ္း အၾကီးၾကီးမထင္နဲ႕ လူ ဆယ့္ႏွစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္ .. ေရစီးေရဆန္ ေသြးေၾကာပိတ္ ပညာဟာ သူ႕ရဲ႕မူပိုင္သိုင္း ျဖစ္ျပီး ကိုယ္ေဖာ့ပညာေကာင္းလြန္းလို႕ သိုင္းေလာကတစ္ခုလုံး ဖမ္းမရ ဆီးမရနဲ႕ ေခါင္းကိုက္ခဲ့ရတာ ေပါ့.. ျပီးေတာ့ ေသြးဂိုဏ္း၀င္ေတြကလည္း သူနဲ႕သိုင္းပညာ မတိမ္းမယိင္းေတြအျပင္ သူ႕တို႕ ထြင္ထားတဲ့ ေသြးလက္၀ါး၀ကၤပါဆိုတဲ့ သိုင္းဟာ ေရွာင္လင္ရဲ႕ ေလာ္ဟန္႕ရဟန္း သိုင္း၀ကၤပါေလာက္နီးနီး အစြမ္းထက္သတဲ့... ပိုးစုိးပက္စက္လုပ္တတ္တဲ့ သူ႕အေၾကာင္းကို ၾကားေတာ့ ခုႏွစ္မ်ိဳးထူးခြ်န္ ဆရာၾကီးမုန္႕ဟာ ခံျပင္းေဒါသထြက္လို႕ သူတို႕ရဲ႕ အေျခစိုက္တဲ့ ေနရာကို စုံစမ္းျပီး တစ္ေယာက္ထဲ ေသြးဂိုဏ္းကို ျဖိဳခဲြတာေပါ့ .. သိုင္းေလာကသားေတြေၾကာက္ရပါတယ္ဆိုတဲ့ ေသြးဂိုဏ္းကို ဘာလက္နက္မွ မကိုင္ဘဲ အႏိုင္ယူလိုက္ႏိုင္တဲ့ အျပင္ ေသြးအရိပ္ကို ေလးခ်က္ ထိုးခ်ႏိုင္ခဲ့တာ .. ေသြးအရိပ္က လူသတ္ျပီးတိုင္းမွာ ခုနက ဆံထိုးကို ပုခုံးမွာ ထိုးစိုက္ထားတတ္တယ္ .. ''ထီြ'' သူ႕အေၾကာင္း ေျပာရတာေတာင္ ပါးစပ္မသတီဘူး '''
စကားေျပာျပီးေနာက္ အရက္ႏွင့္ ပါးစပ္ကို ပလုပ္က်င္း၍ ဇရပ္ၾကမ္းျပင္ ေပၚ ေထြးထုတ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ .. သူရဲေကာင္းဇရပ္ပိုင္ရွင္ ယြဲ႕က်ိဳးမွာ စိတ္တိုသြားရကာ ...
''' ေဟ့ အမ်ိဳးဖ်က္ေကာင္ .. ခုခ်က္ခ်င္း ဇရပ္ၾကမ္းျပင္ ေပၚက အညစ္အေၾကး ကိုျပန္သုတ္ ... မသုတ္ရင္ေတာ့ မင္းေခါင္းကို ျဖတ္ျပီး ဇရပ္ ၀ မွာ ခ်ိတ္ဆြဲ ထားလိုက္မယ္'''
''' ဟား ဟား ဟား ငါ့ညီရယ္ ... မင္းသာငါ့ေခါင္းမေျပာနဲ႕ အက်ႌစကို ထိေအာင္ လုပ္ႏိုင္ရင္ .. ငါ့ေခါင္းကို ငါ့ဟာငါျဖတ္ျပီး ဘိုးဘြားေတြကို ပူေဇာ္လိုက္ပါ့ မယ္ကြာ'''
'''၀ွီး''
'' ထန္း '''
ေတာက္ပေသာေငြေရာင္ စက္၀န္းၾကီးတစ္ခုျဖစ္ေပၚသြားျပီး
''''ထန္း'''ဟူေသာ အသံက်ယ္ၾကီး ထြက္ေပၚလာသည္ ...
သူရဲေကာင္းဇရပ္ပိုင္ရွင္၏ေဒါသက ဓါးကြက္အျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားျခင္းသာ...
လွ်ပ္တပ်က္အတြင္း ျဖစ္ေပၚသြားေသာ အျဖစ္အပ်က္မို႕ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ တားဆီးျခင္းငွာ မစြမ္းေဆာင္ႏိုုင္ေတာ့.. ယြဲ႕က်ိဳး၏ ျမန္ဆန္ အားပါေသာ ဓါးခ်က္အား ယြဲ႕ပိုင္က အသာအယာပင္ ခုခံသြားႏိုင္၏ ..
တဒၤဂအခ်ိန္အတြင္းမွာပင္ သိုင္းကြက္ေပါင္း သုံးဆယ္ ကို အသုံးျပဳျပီးျဖစ္သည္ .. ယြဲ႕က်ိဳး၏ သိုင္းကြက္မ်ားက ျမန္ဆန္ျပင္းထန္လွျပီး မုန္တိုင္း ငယ္တစ္ခုအလားပင္ .. ယြဲ႕ပိုင္ ၏သိုင္းကြက္မ်ားကမူ ေလးေကြးထိုင္းမွိဳင္း ေနေသာ္လည္း တစ္ကြက္ဆို တစ္ကြက္ ထိေရာက္လွပုံရ၏ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ လူရိပ္မွ်ပင္ မျမင္ရေလာက္ေအာင္ ျမန္ဆန္လွေသာ ယြဲ႕က်ိဳးမွာ ခဏခဏ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ဆုတ္သြားရ၏.. အဆင့္ျမင့္္သိုင္းထိပ္သီးတို႕၏ တိုက္ပြဲ ျဖစ္၍ သူရဲေကာင္းဇရပ္အတြင္းရွိ လူမ်ားထဲမွ လက္တစ္ဆုပ္စာမွ်သာ ဤတိုက္ပြဲကို ေလ့လာ ဆန္းစစ္ႏိုင္သည္ ... က်န္သူမ်ားမွာေတာ့ ယြဲ႕က်ိဳး၏ ဓါးစက္၀န္းအ၀ိုင္း ကိုသာ ျမင္ေနရသည္..
အားေကြ႕ကေတာ့ ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္း ေခါင္းမူးလာကာ ဘုန္းၾကီး အား တီးတိုး ကပ္၍ေမးလိုက္မိသည္ ..
''' ဘုန္းဘုန္း ဘယ္သူႏိုင္မွာလဲဟင္''''
ဘုန္းၾကီးက
'''အႏိုင္အရွဳံးမေပၚပဲ ပြဲျပီးသြားမွာပါ.. ယြဲ႕ပိုင္က သူ႕ညီကို စ ခ်င္ေနာက္ ခ်င္လို႕ တမင္ေလွ်ာ့တိုက္ေနတာ ... တကယ္တမ္းသာ ယြဲ႕ပိုင္ တိုက္ရင္ သိုင္းကြက္ ငါးဆယ္အတြင္း ယြဲ႕က်ိဳးရွံဳးသြားမွာ'''
အားေကြ႕က ပုရစ္ဘူး ကို ခါးၾကားထဲမွ ထုတ္ကာ ဂေလာက္ဂေလာက္ျမည္ေအာင္ခါရင္းႏွင့္
''မဟုတ္ေသးပါဘူး ဘုန္းဘုုန္းကလဲ ဇရပ္ပိုင္ရွင္က ျမန္လြန္းလို႕ အရိပ္ေတာင္မျမင္ရဘူး ဆယ္မ်က္ႏွာ သူရဲေကာင္းက ေႏွးလိုက္တာမွ ခရုၾကေနတာပဲ
ဘုန္းဘုန္းဒီတစ္ေခါက္ေတာ့မွားျပီ ဇရပ္ပိုင္ရွင္ႏိုင္ကိုႏိုင္မွာ..''
ဘုန္းၾကီးရႊီးၾကြင္းက ျပံဳးလိုက္ျပီး
ယြဲ႕က်ိဳးရဲ႕ သိုင္းက တကယ္အစြမ္းထက္ပါတယ္ ... သိုင္းကြက္ေတြက ျမန္လြန္းလို႕ ဓါးစက္၀န္္းၾကီး ျဖစ္သြားတာကို ၾကည့္ေတာ့ .. ဒါေပမယ့္ သူက စိတ္တိုေဒါသ ထြက္လြန္းေနတယ္ .. ေနာက္ျပီး အတြင္းအားလည္း ယြဲပိုင္ထက္ တစ္ဆင့္ေလာက္နိမ့္ေနေသးတယ္.. ယြဲ႕မိသားစု ဂုဏ္ရွိန္ေၾကာင့္ သူ႕ဘ၀မွာ တိုက္ပြဲ ေတြနဲ႕ သိပ္မၾကံဳခဲ့ရတာကလည္း အားနည္းခ်က္ တစ္ခုပဲ ... ယြဲ႕ပိုင္ဆိုတာက တစ္ျပည္လုံးအႏွံ႕ ေလွ်ာက္သြားေနျပီး တိုက္ပြဲဆင္ခဲ့တဲ့လူ ဆိုေတာ့ တစ္ကယ္တမ္း တိုက္မယ္ဆို ယြဲ႕က်ိဳး အသက္ထြက္တာ ၾကာေနျပီ ... ျပီးေတာ့ ယြဲ႕ပိုင္ သုံးေနတဲ့ အကြက္က အလယ္ပိုင္းသိုင္းကြက္ မဟုတ္ဘူးကြဲ႕ ၀ူတန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ေတာင္ မျမင္ဖူးမေတြ႕ဖူးလို႕ ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္ေနတာကိုသာၾကည့္ေတာ့ ယြဲ႕ပိုင္ရဲ႕ သိုင္းကြက္ေတြကို ေလ့လာခ်င္လို႕ သူ ဒီပြဲကို မတားေသးတာ .. မဟုတ္ရင္ တားျပီးတာ ၾကာေပါ့'''
အားေကြ႕ကလည္း ဘုန္းၾကီး၏ေျပာစကားအရ ၀ူတန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီးအား ၾကည့္လိုက္ရာ .. အမွန္ပင္ ယြဲ႕ပိုင္၏ သုိင္းကြက္ အသုံးခ်ပုံေတြကို ေလ့လာသည့္ အေနျဖင့္ မ်က္ေတာင္မခတ္စိုက္ၾကည့္ေနသည္ ..
'' ဘုန္းဘုန္း .. ဆယ္မ်က္ႏွာေျခဆန္႕သူရဲ႕သိုင္းက ဘာသိုင္းမို႕လို႕ ၀ူတန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီးေတာင္မသိတာလဲ'''
ဘုန္းၾကီးက အင္မတန္စပ္စုလြန္းေသာ အားေကြ႕အား ၾကည့္၍ ''''ေတာင္ပိုင္းသိုင္းေလာကမွာေတာ့ ဒီသိုင္းကြက္ဟာ သိပ္နာမည္ၾကီးတာေပါ့ ... ျပည္မၾကီးကေတာ့ဘယ္သိပါ့မလဲ.. အဲ့သိုင္းနာမည္က ခပ္ဆန္းဆန္းေလး .. မုန္တိုင္းေအာက္က ခရုအို တဲ့... '''.
အားေကြ႕က တစ္ခစ္ခစ္ရယ္ရင္း
'''''သိုင္းကြက္ကလည္း ပုံဆိုးပန္းဆိုး နာမည္ကလည္း ပုံဆိုးပန္းဆိုးနဲ႕ ေပးလည္းေပးတတ္ပါ့'''
''' အဲ့သိုင္းကြက္က သာမာန္သိုင္းသမားေတြသုံးရင္ေတာ့ ဘာအရာမွ ထင္မွာ မဟုတ္ဘူး အတြင္းအားအဆင့္ျမင့္တဲ့ သူေတြသုံးမွပဲ ထက္ျမက္တာ လူေလးရ..
ယြဲ႕ပိုင္က သိုင္းထိပ္သီး ဆယ္ေယာက္ထဲမွာ ပါလို႕သာသုံးႏိုင္တာ .. ယြဲ႕က်ိဳး သိုင္းေလာကမွာ နာမည္ၾကီးတာ သိုင္းသိပ္ေတာ္လို႕မွ မဟုတ္ဘဲ .. သူ႕မ်ိဳးရိုးေၾကာင့္သာ နာမည္ေက်ာ္ခဲ့တာကိုး.. သူ႕မ်ိဳးရိုးသာ ယြဲ႕မဟုတ္ဘူး ဒီဇရပ္ပိုင္ရွင္လည္း မဟုတ္ဘူး ဆိုရင္ သိုင္းေလာကမွာ ဒီလိုေနရာရလာမွာမဟုတ္ဘူး....'''
ယြဲ႕က်ိဳး၏ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ရွက္ျခင္း .. ေဒါသထြက္ျခင္း အစရွိသည့္ ခံစားခ်က္မ်ား တစ္လိမ့္လိမ့္ တိုးပြား၍ေန၏... သူအသုံးျပဳေနေသာ စၾကၤာသိုင္းသည္ ယြဲ႕ပိုင္၏ ပုံဆိုးပန္းဆိုး သိုင္းကြက္ေအာက္တြင္ မည္သို႕မွ် အစြမ္းမျပႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္ ... ခုတိုင္းဆို ဇရပ္အတြင္းရွိလူမ်ားေရွ႕တြင္ အရွက္လုံးလုံးကြဲရေပ ေတာ့မည္.. ေတြးရင္းေတြးရင္ ေခြ်းေစးမ်ားပင္ ထြက္ လာခဲ့ေတာ့၏.. အသက္ၾကီးကာ မွ တသက္လုံးထိမ္းခဲ့ေသာ သိကၡာက်ဆင္းရေတာ့မည္...
ျဖစ္ပုံပ်က္ပုံအလုံးစုံကို ေတြ႕ျမင္ေနရေသာ ၀ူတန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီး သည္ သူူ၏ အက်ႌလက္ကို တစ္ခ်က္ရစ္လိုက္ျပီး ႏွစ္ေယာက္ၾကားထဲသို႕ခုန္၀င္သြားကာ ..
ဓါးႏွစ္လက္ကို ရစ္ပတ္ထားေသာ လက္ႏွင့္ ''' ျဖန္း'''' ခနဲမည္ေအာင္ ရိုက္ထည့္လိုက္သည္.. ၀ူတန္၏ နာမည္ေက်ာ္ ထိုက္က်ိသိုင္း ကား ရန္ေစာင္ေနသူ ႏွစ္ေယာက္အား အေ၀း သို႕ လြင့္စင္သြားေစသည္... ယြဲ႕က်ိဳးႏွင့္ ယြဲ႕ပိုင္ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ရင္ဘတ္မ်ား ေအာင့္ သြားၾက၏..
''' ေျဖာင္း..ေျဖာင္း..ေျဖာင္း'''
လက္ခုပ္တီးသံမ်ားက တစ္ခန္းလုံးဆူညံသြားၾကျပန္ျပီ.. သူတို႕အေနႏွင့္ ဤဇရပ္သို႕လာရက်ိဳးနပ္ျပီေလ .. နာမည္ေက်ာ္ ႏွစ္ေယာက္၏ တိုက္ပြဲကိုလည္း ၾကည့္ရသည့္အျပင္ .. ၀ူတန္၏ မိုးတိမ္ေပၚ၀ဲ ကိုယ္ေဖာ့ ပညာ ႏွင့္ ထိုက္က်ိသုိင္း ကို ပါေတြ႕လိုက္ရေသးသည္...
၀ူတန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီးက အကႌ်လက္စ ကိုျပန္ေျဖရင္း
''' ညီအကိုတစ္ေတြေတာင္ ဘာမဟုတ္တဲ့ ကိစၥနဲ႕ေသြးကြဲေနမယ္ဆိုရင္ သိုင္းေလာကတစ္ခုလုံး ဘယ္လိုလုပ္ ညီညြတ္ေတာ့မွာလဲ... အခုျဖစ္ေနတဲ့ ကိစၥဟာ ေတာ္ေတာ္တန္တန္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိုင္းေလာကညီအကိုေမာင္ႏွမေတြ သတိထားသင့္တယ္ .. ေသြးအရိပ္တစ္ေယာက္ထဲ ျပန္ေပၚလာမယ္ဆို ျပသနာ မရွိေပမယ့္ .. တစ္ဂိုဏ္းလုံးသာ ျပန္ထြက္လာရင္ေသြးေခ်ာင္းစီးသြားႏိုင္တယ္. ..အဲ့ဒီေတာ့ ရင္ထဲမွာရွိတဲ့မေက်လည္မွဳေတြ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ကိစၥေတြကို အတတ္ႏိုင္ဆုံးမ်ိဳသိပ္ျပီး သိုင္းေလာကအေရး ကိုသာ ေရွ႕တန္းတင္ဖို႕ က်ဳပ္အေနနဲ႕ ေမတၱာရပ္ခံလိုတယ္ .... ''
ယြဲ႕ပိုင္သည္ ၀ူတန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီး၏ သိုင္းပညာ ကို စိတ္ထဲက်ိတ္ေလးစား ရင္း ''' အင္း .. ငါက ကိုယ့္္ကိုယ္ကို ဟုတ္လွျပီထင္ေနတာဒီတိုင္းဆို ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီး နဲ႕သာျပိဳင္ရရင္ သိုင္းကြက္ တစ္ရာေတာင္ ခုခံႏိုင္ပါ့မလားမသိဘူး'' ဟု ေတြးမိ၏ .. ထို႕ေနာက္ လက္ထဲကဓါးအား ဓါးအိမ္အထဲသို႕ ျပန္ထည့္ကာ
'''ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီးရဲ႕ ေစတနာနဲ႕သိုင္းစြမ္းကို ျမင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ယြဲ႕ပိုင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ရွက္မိပါတယ္ ကြ်န္ေတာ့္အျပဳအမူရိုင္းသြားရင္ အားလုံးကို ေတာင္းပန္ပါတယ္ '''
ဇရပ္ပိုင္ရွင္ကေတာ့ စကားတစ္ခြန္းမွမဆိုပဲ ဓါးေရာဓါးအိမ္ပါ အနီးရွိ တပည့္တစ္ေယာက္ကို ေပးျပီး စူပုတ္ပုတ္မ်က္ႏွာထားႏွင့္ပင္ ၀ူတန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီး အနီးသို႕ သြားရပ္ကာေန၏...
ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီးမွ
''ကဲ အခုအေျခအေနေတြ တည္ျငိမ္သြားျပီဆိုေတာ့ လိုရင္းကိစၥကို ျပန္ေဆြးေႏြး ၾကအုံးစုိ႕ ..ဇရပ္ပိုင္ရွင္ၾကီး အစီအစဥ္အတိုင္း ဆက္လုပ္ပါ''
သူရဲေကာင္းဇရပ္ပိုင္ရွင္ ယြဲ႕က်ိဳးက
'' အခုဇရပ္ထဲမွာ ရွိတဲ့ သိုင္းဂိုဏ္း အသီးသီးရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္ ေတြ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ေတြ ေရွ႕ကိုၾကြလာေပးပါ... '''
အျဖဴေရာင္၀တ္စုံကို ၀တ္ဆင္ထားျပီး ပန္းဖြားအနီေရာင္တပ္ထားေသာ ဓါးႏွစ္လက္ကို ေက်ာမွာ ၾကက္ေျခခတ္လြယ္ပိုးထားသည့္ အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္ အရြယ္ လူၾကီးတစ္ေယာက္မွာ ပထမဦးဆုံးထရပ္ကာ ေရွ႕သို႕ထြက္သြား၏ ..
ထိုသူထလိုက္သည္ႏွင့္ အားေကြ႕က
''' ဘုန္းဘုန္း အဲ့ဒါ ၀ါဆန္းဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီး ဖိုမဓါးႏွစ္လက္ရိခ်င္းမဟုတ္လား ..''
ဘုန္းၾကီးက ေခါင္းျငိမ့္လိုက္ျပီး '''ဟုတ္တယ္လူေလး'''
''' ဘာလို႕ ဖိုမဓါးႏွစ္လက္လို႕ေခၚတာလဲ''''
''ေခတ္အဆက္ဆက္၀ါဆန္းဂိုဏ္းခ်ဳပ္ေတြထက္ အခု ဂိုဏ္းခ်ဳပ္က သိုင္းစြမ္း ပိုျပီးထက္ျမက္တယ္...ဒါေပမယ့္ ပညာမာန ၾကေတာ့ သူမတူေအာင္ ၾကီးလြန္းတယ္ .. သူမာနၾကီးမယ္ဆို ၾကီးေလာက္ေအာင္လည္း သိုင္းၾကေတာ့ ေတာ္တယ္ .. သူ႕ဓါးႏွစ္လက္ကို ေသျခာၾကည့္ အၾကီးအေသး မညီဘူး ေတြ႕လား... ''
''ဟုတ္တယ္ ဘုန္းဘုန္း အနက္ေရာင္ဓါးက ၾကီးျပီး .. အျဖဴေရာင္ဓါးက ေသး တယ္... '''
'' အဲ့အျဖဴေရာင္ဓါးဟာ အမ ကို ကိုယ္စားျပဳျပီး .. အနက္ေရာင္ဓါးကေတာ့ အဖိုကို ကိုယ္စားျပဳတယ္ ...၀ါဆန္းဂိုဏ္းမွာ ႏွစ္ကိုယ့္တစ္စိတ္ လို႕ေခၚတဲ့ေရွးေဟာင္း သိုင္းက်မ္းတစ္ခုရွိတယ္ ... အဲ့သိုင္းဟာ က်င့္ရခက္ခဲလြန္းလို႔ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္အစဥ္အဆက္ တိုင္း မိုးၾကိဳးအတြင္းအားနဲ႕ ဓါးၾကီးကိုးကြက္ ကိုပဲအဓိကထားေလ့က်င့္ၾကတာကို ရိခ်င္းလက္ထက္မွာ ႏွစ္ကိုယ့္တစ္စိတ္သိုင္းကိုက်င့္ႏိုင္ခဲ့တယ္ေလ.. ညာဘက္လက္ က အဖို ..ဘယ္ဘက္လက္က အမ ..တစ္ဆက္ထဲမွာ ဓါးႏွစ္လက္ကို ေျပာင္းျပီး အဖိုအမ ေျပာင္းျပန္လဲတိုက္လို႕လဲရတယ္ .. သူ႕ရဲ႕ညီ ရိလုံေတာင္ ရိခ်င္းရဲ႕သိုင္း တစ္၀က္ ကိုမမွီဘူး .. ဒါေပမယ့္ ရိလုံက အေပါင္းအသင္းေကာင္းတယ္ .. သိုင္းထိပ္သီး ဆယ္ေယာက္ထဲက နံပါတ္ႏွစ္ ေနရာမွာရွိတဲ့ အေ၀းေရာက္လက္သီး ေက်ာက္က်ဴးထင္ .. နံပါတ္ ခုႏွစ္ေနရာမွာရွိတဲ့ ေရႊကြင္းပ်ံ ခ်န္းခ်န္တို႕နဲ႕ ညီအကိုေတြလို ရင္းႏွိိိီးတယ္.. လူေလးကိုၾကည့္ရတာငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႕ သိုင္းေလာကအေၾကာင္း တီးမိေခါက္မိရွိပုံရတယ္... သိုင္းထိပ္သီး ဆယ္ေယာက္က ဘယ္သူူေတြလည္းဆိုေတာ့သိမွာေပါ့ ... ''
''ဟုတ္ကဲ့ .. နံပါတ္တစ္ က မုယုံစုယဲ့ ...ႏွစ္က အေ၀းေရာက္လက္သီး ေက်ာက္က်ဴးထင္ ..သုံးက နန္းကုန္းဖု ... ေလးက စိန္႕ ေဂဟာပိုင္ရွင္ စိန္႕ေရွာ္ထင္း ..ငါးက ေရသရဲ ေလာင္ပိုက္.... ေျခာက္က ထန္မိသားစုရဲ့့ သခင္မေလး ထန္ထန္း…
ခြန္က ေရႊကြင္းပ်ံ ခ်န္းခ်န္ ... ရွစ္က ဟိုလူၾကီး ယြဲ႕ပိုင္ ..ကိုး က အဆိပ္သခင္ အိုးယန္းေက်ာက္ .. တစ္ဆယ္က ခုတ္နဂါးယဲ့ယြင္ တဲ့ဟုတ္လား ဘုန္းဘုန္း..'''
'' အိမ္း ...လူေလးက ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႕တယ္ေတာ္တာပဲ. .တစ္ေယာက္မွမမွားဘူး''
'' ဒါနဲ႕ဘုန္းဘုန္း ခုနက ၀ူတန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္တို႕. ၀ါဆန္းဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီးတို႕က သူတို႕ထက္စြမ္းရဲ႕သားနဲ႕ ဘာလို႕မပါတာလဲ''
''' လူေလးကဘာလို႕သူတို႕ထက္ စြမ္းတယ္လို႕ေျပာရတာလဲ ''
''ဘုန္းဘုန္းက သိရဲ႕သားနဲ႕..ခုနကပဲ ၀ူတန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီးက ဇရပ္ပိုင္ရွင္ နဲ႕ ဆယ္မ်က္ႏွာေျခဆန္႕သူ ကို တစ္ခ်က္ထဲနဲ႕ေနာက္ဆုတ္ခိုင္းလိုက္တာေလ.. ကြ်န္ေတာ္ၾကားဖူးတာက အဲ့ဆယ္ေယာက္စလုံးက သိုင္းပညာမတိမ္းမယိင္းေလးေတြ လို႕ကိုးဗ် .. အဲဒီေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ၾကီးကို ႏိုင္ပ့ါမလဲ...'''
ဘုန္းၾကီးက ပထမဦးဆုံးအၾကိမ္အျဖစ္ ရယ္လိုက္ျပီး
''' ဒီအရြယ္နဲ႕ဒီေလာက္ဉာဏ္ေကာင္းတာ လူေလး တစ္ေယာက္ပဲေတြ႕ဘူး ေသးတယ္... အဲ့ သိုင္းထိပ္သီး ဆယ္ေယာက္ဆိုတာ သို္င္းေလာကမွာ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ေက်ာ္ၾကားေနတဲ့သူေတြကို ေပးထားတဲ့ဘြဲ႕ပဲ .. အဲ့ထဲမွာတစ္ခ်ိဳ႕က အျဖဴေရာင္ သိုင္းသမားေတြ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အနက္ေရာင္သိုင္းသမားေတြ .. ဒါေပမယ့္ သိုုင္းအဓိပတိ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီးေတြကိုေတာ့ ဘယ္ယွဥ္ႏိုင္ပါ့မလဲ....
'' အနက္ေရာင္သိုင္းသမားေတြ အထဲမွာပါေနတာရင္ေလးစရာပဲေနာ္... '''
'''အင္း အနက္ေရာင္ သိုင္းေလာကသားေတြကို လူဆိုးလူမိုက္လို႕ တရားေသ သတ္မွတ္ထားလို႕မရဘူး .. ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ သူတို႕ထဲမွာ မတတ္သာလို႕ လမ္းမွားလိုက္ရင္း အနက္ေရာင္သိုင္းသမားျဖစ္တဲ့သူကျဖစ္ .. ဆရာအတင္မွားလို႕ ေရာက္တဲ့သူကေရာက္တဲ့သူေတြရွိၾကတယ္ ... သူတို႕ရဲ႕အားနည္းခ်က္က သိုင္းပညာကို ျဖတ္လမ္းနည္းနဲ႕ ေလ့က်င့္ရင္း စိတ္ဓါတ္ေတြ အစြန္းေရာက္သြား ၾကလို႕ပဲ... ရက္စက္စရာရွိရင္ အသားကုန္ရက္စက္ ..ႏူးညံ့စရာရွိရင္ လည္း သူတပါးထက္ပို ႏူးညံ့တတ္ၾကတဲ့့သူေတြ.. '''
ရင္းအခိုက္......