စတင္ေတြ႕ဆုံခဲ့တဲ့ အခ်ိန္မွစ၍ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလုံးသားတစ္စုံသည္ သခင့္ေျခေတာ္ရင္း၌ ျပားျပားဝပ္ခစားခဲ့သည္။
●●●●●●●●●●●●
Yoongiေလး စီးလာေသာကားေလးသည္ ႀကီးမားက်ယ္ဝန္းလွေသာ ျခံဝန္းႀကီးထဲသို႔ တေရြ႕ေရြ႕ႏွင့္ ဝင္လာခဲ့သည္။ျခံႀကီး၏ ခမ္းနားတင့္တယ္မႈေၾကာင့္ Yoongi ၁ေယာက္ အံဩတႀကီး မ်က္ဝန္းအျပဴးသားနဲ႔ ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ကားေပၚကေနဆင္းၿပီး အိမ္ထဲသို႔ ဝင္တဲ့အခါမွာေတာ့ ျပဴးေနတဲ့မ်က္ဝန္းေတြ ပိုမိုျပဴးသြားသေယာင္။
"ေဟ့...... မင္းဘယ္သူလဲ
ဘာလို႔ ငါ့အိမ္ထဲေရာက္ေနတာလဲ"
Yoongiေလး အိမ္ကိုေငးေမာၾကည့္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသည္မသိ။ အသံတစ္ခ်ိဳ႕ၾကားမွ အိမ္မက္ေယာင္သူပမာ လန္႔သြားေလသည္။
"ေဟ့... ေမးေနတယ္ေလ နားမၾကားဘူးလား
အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီး ဒီတစ္ေယာက္ကဘယ္လိုအိမ္ထဲေရာက္ေနတာလဲ။အိမ္ထဲကိုသူေတာင္းစား အဝင္မခံထားဘူးေလ။အခုခ်က္ခ်င္းျခံျပင္ကို ဆြဲထုတ္သြားလိုက္။"
အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးလည္း ေတာ္ေတာ္ စိတ္ညစ္သြားသည္။ထိုကေလးကို သူေဌးတို႔ေခၚလာတာ။ဒါ့ျပင္ ကေလးက ေရာက္လာကတည္းက ျဖဴျဖဴစင္စင္ေလးႏွင့္ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ေၾကာင္ေပါက္ေလးနဲ႔တူသည္။ဒီေလာက္ခ်မ္းေအးေနတဲ့ ေဆာင္းရာသီႀကီးမွာ သူဘယ္လိုအင္အားမ်ိဳးနဲ႔ ဒီကေလးကို ျခံျပင္ဆြဲထုတ္ရက္မလဲ။ဒါေပမယ့္ တစ္ဖက္ကလည္း ဒီအိမ္ရဲ႕သခင္ေလး၊တစ္ဖက္ကလည္း သနားစရာကေလးငယ္ကို အခုလိုရာသီဥတုမ်ိဳးတြင္ ျခံျပင္ထုတ္ထားရင္ ေအးခဲၿပီးေသသြားႏိုင္သည္။ သူဘာလုပ္ရမလဲ မသိ ဒြိဟျဖစ္ေနမိသည္။
"ေျပာေနတယ္ေလ
အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီး မၾကားဘူးလား
အခုခ်က္ခ်င္း ဆြဲထုတ္သြားလိုက္လို႔"
Yoongi ၁ေယာက္သူ႔ကို ေအာ္ေနေသာသူကိုေက်ာေပးထားေသာေၾကာင့္မျမင္ရေသး။ လွည့္လည္းမၾကည့္ရဲေသး။သူေၾကာက္ေနမိသည္။သူ႔ကိုေခၚလာခဲ့ေသာ Omma နဲ႔ Appaဆိုသူမ်ားကိုလည္းမေတြ႕။တျဖည္းျဖည္းစိတ္အားငယ္လာသည္။ထို႔ျပင္ သူ႔ကိုသူေတာင္းစားဟုေျပာေနေသာေၾကာင့္ ပိုၿပီး ဝမ္းနည္းလာသည္။သူကအဲ့ေလာက္ေတာင္ႏုံခ်ာေနလို႔လား။သူမ်ားေတြလိုပိုက္ဆံမရွိလို႔ အက်ီမဝယ္ႏိုင္လို႔ အက်ႌစုတ္စုတ္ေလးဝတ္ထားမိရုံပါ။ဝမ္းနည္းစိတ္ေၾကာင့္ Yoongi ၏ေမွးက်ဥ္းက်ဥ္းမ်က္ဝန္းေလးမ်ား အရည္လဲ့လာခဲ့သည္။သူမငိုမိေအာင္ ပန္းႏုေရာင္ႏႈတ္ခမ္းသားေသးေသးေလးကို သြားျဖင့္ဖိကိုက္ထားမိသည္။
"Jimin ဘာေတြေအာ္ေနတာလဲ။"
သူေဌးကေတာ္ဝင္လာမွဘဲ အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးစိတ္သက္သာရာ ရသြားေတာ့သည္။မဟုတ္လၽွင္ သူတို႔ သခင္ေလးကို မည္သူမၽွထိန္းႏိုင္မည္မဟုတ္။ထိုကေလးကိုတကယ္ဆြဲထုတ္မည့္ပုံေပၚသည္။
"Omma ဘယ္ကသူေတာင္းစား အိမ္ထဲေရာက္ေနလဲမသိလို႔ ေမာင္းထုတ္ေနတာ။"
ထိုအခါသူေဌးကေတာ္က သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ကာ
Yoongiေလးရဲ႕ လက္ေသးေသးေလးကို ဆုပ္ကိုင္ကာသူ႔သားရွိရာဘက္ကိုဆြဲလွည့္လိုက္ၿပီး
"သူေလးကသူေတာင္းစားမဟုတ္ပါဘူး သားေလးရယ္ သားအေဖာ္ရေအာင္လို႔Ommaက ေခၚလာေပးတာပါ သားရယ့္။သားဘဲOmmaကို ညီေလးေမြးေပးခိုင္းေနတာေလ အဲ့ေတာ့ သားအေဖာ္ရေအာင္ Ommaက ဒီကေလးေလးကို မိဘမဲ့ေဂဟာကေနေခၚခဲ့ေပးတာပါ။"
ဟုေျပာေလသည္။Yoongiေလးကေတာ့ အခုခ်ိန္ထိထိုသခင္ေလးဆိုေမာ့မၾကည့္ရေသး။ေမာ့မၾကည့္ရဲတာဆိုပိုမွန္မည္။
"ဟာ......... Ommaကလည္းရႈပ္ရႈပ္ရွက္ရွက္ေတြ။ကၽြန္ေတာ္က အေဖာ္မလိုပါဘူး။ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေအးေဆးေနတတ္တယ္။ဘာအေဖာ္မွလည္း မလိုခ်င္ဘူး။သူ႔ကိုျပန္ပို႔လိုက္"
Yoongiေတာ္ေတာ္ေလးထိတ္လန္႔သြားသည္။သူမိဘမဲ့ေဂဟာကိုေတာ့ထပ္ၿပီးမသြားခ်င္ေတာ့ပါ။သူမည္သည့္အရာကိုမွ မမက္ေမာပါ။သူမိဘလိုခ်င္သည္။ေႏြးေထြးသည့္မိသားစုဘဝေလးလိုခ်င္သည္။ မိသားစုႏွင့္အတူတူညစာထမင္းစားခ်င္သည္။ေပ်ာ္ပြဲစားအတူတူထြက္ခ်င္သည္။ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနခ်င္သည္။သူသခင္ေလးဆိုသူကိုထိတ္လန္႔တၾကားေမာ့ၾကည့္လိုက္စဥ္ ..........
သနားစရာYoongiေလး မိဘမဲ့ေဂဟာကိုပဲျပန္ေရာက္သြားမလား
(ဒါမွမဟုတ္)
ဂ်စ္ကန္ကန္ Jiminေလးကဘဲ Yoongiေလးကို လက္ခံပါ့မလား။
TBC....
Olivia🦊
YOU ARE READING
REMORSEFUL PERSON ||Hiatus||
Fanfiction#YOONMIN YAOI# TOP-Park Jimin BOTTOM-Min Yoon Gi ⚠️Warning⚠️Mature sense Male Pregnant
