-Όχι, μην με αφήσεις σε παρακαλώ. Σε θέλω δίπλα μου
-Πρεπει να φύγω συγνώμη
-Αλεξξ
Κλειώ:"Οχιιι" λέω και πεταγομαι απο το κρεβάτι.
Μόλις είδα όνειρο τον Άλεξ.
Δεν παω καλά πρέπει να σταματήσω να βλέπω τόσες ταινίες.
Σηκώθηκα απο το κρεβάτι πήγα στο μπάνιο εκανα τα γνωστά και ξεκίνησα να ψάχνω ρούχα.
Διάλεξα αυτά👇:
Πήρα το τηλέφωνο μου και πήγα κάτω στην κουζίνα.
Η γονεις μου έλειπαν λογικά είναι δουλειά.
Ναι ο Πατέρας μου είναι ο μεγαλύτερος επιχειρηματίας και δεν χαίρομαι για αυτό.
Η περισσότερη νομίζουν πως ειμαι ξινή και σκέφτομαι μονο τα λεφτά ναι μπορεί να μην μου λείπει τίποτα αλλά αυτό δεν σημαίνει πως σκέφτομαι τον ευατο μου.
Έφτιαξα ενα καφέ και καθισα να δω τηλεόραση.
Τίποτα δεν έχει όλο μαλακιες δείχνει.
Κλειώ:"Βαριεμαιιι" γκρινιαζω και ξαπλωνω σαν βόδι που ειμαι.
Τοτε ξεκίνησε να χτυπά η πόρτα.
Σηκώθηκα έφτιαξα τα μαλλια μου που ηταν σαν να βγήκα απο την σπηλιά.
Άνοιξα την πόρτα και είδα μπροστά μου τον Γιώργο( άδικα έφτιαξα τα μαλλια μουυ, έπρεπε να τα αφήσω όπως ήταν για να τον τρομαξω και να φύγει😆)
Γιώργος:"Γειαα"
Κλειώ:"Εμ γειά. Τι κανείς εδωω"
Γιώργος:"Να ε ήρθα να σε ρώτησω αν θες να πάμε μια βόλτα" Έχε χάρη που βαριεμαι σπίτι
Κλειώ:"Ναι πάμε" του λέω και κλείνω την πόρτα.
Ξεκίνησα με να περπατάμε στην πλατεία.
YOU ARE READING
Ο Αναρχικος
Science Fiction"ΟΧΙ ΜΗΝ ΤΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΚΟ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ" "ΣΥΓΝΩΜΗ ΜΙΚΡΗ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ" λέει και πατάει την σκανδάλη του όπλου "ΟΧΙΙΙ ΑΛΕΞ" λέω και τρέχω κοντά του βάζω το κεφάλι του πανω στα πόδια μου και πιεζω το στήθος του για να εμπόδισω το αίμα. Τα ματι...