Ο Αναρχικος

Κεφάλαιο 28°

Η ώρα έχει πάει 10:00 το βράδυ και ο Άλεξ ακόμη να εμφανιστεί. Αρχίζω να φοβάμαι.

Περνώ το τηλέφωνο στο χέρι και εκεί που ετοιμάζομαι να πληκτρολόγισω το νούμερο του ή πόρτα ανοίγει και μπαίνει μέσα.

Τρέχω πάνω του και πέφτω στην αγκαλιά του.

Κλειώ:"Που ήσουν τόσες ώρες ανησύχησα πολύ" του λέω και με σφίγγει περισσότερο επάνω του

Άλεξ:"Είχα δουλειές σορρυ" λέει απότομα

Κλειώ:"Τι έγινε γιατί μου μιλάς έτσι" λέω έτοιμη να βάλω τα κλάματα

Άλεξ:"Θυμάσαι την ιστορία που σου είπα με την κοπέλα που πέθανε. Ξεχάσετα όλα είναι ζωντανή" είχα μείνει άφωνη

Κλειώ:"Τι εννοείς; Δηλαδή μου είπες ψέμματα ότι πέθανε" λέω προσπαθώντας να βάλω τα πράγματα σε μια σειρά

Άλεξ:"Όχι Κλειώ εμένα μου είπαν ψέματα. Μου είπαν πως ήταν νεκρή την είδα με τα μάτια μου να πεθαίνει και τώρα ξαφνικά εμφανίζεται και προσπαθεί να μπει εμπόδιο στην σχέση μας"

Κλειώ:"Και θα την αφήσεις;"

Άλεξ:"Τι τρελή ερώτηση είναι αυτή τώρα Κλειώ"

Κλειώ:"Καθόλου τρελή. Θα την αφήσεις;"

Άλεξ:"Δεν θα την αφήσω. Εντάξει τώρα" λέει και πηγαίνει επάνω στο δωμάτιο

Νομίζω πως καλύτερα θα είναι να πάω στην γιαγιά μου. Πρέπει να τον αφήσω να σκεφτεί. Δεν είναι και λίγο αυτο που έμαθε.

Έξω είναι βράδυ. Άνοιξα την πόρτα χωρίς να κάνω θόρυβο και περίμενα να έρθει το ταξί που κάλεσα.

Μόλις έφτασε μπήκα μέσα του είπα που να με πάρει και ξεκίνησε.

Σε λίγη ώρα είχαμε φτάσει. Τον πλήρωσα και μπήκα μέσα στο σπίτι.

Η γιαγιά μου μάλλον έλειπε γιατί ήταν ησυχία.

Όχι για πολύ όμως γιατί το τηλέφωνο μου ξεκίνησε να χτυπά.

Ήταν ο Άλεξ. Δεν ήθελα να το σηκώσω πραγματικά δεν είμαι καλά.

Φοβάμαι τώρα που η Αναστασία είναι ζωντανή.

Αν με παρατήσει και γυρίσει πίσω σε αυτήν; 😩

Μόλις σταμάτησε να χτυπά. Του έστειλα μήνυμα.

*Μωρό μου είμαι καλά απλώς ηθελα να σε αφήσω λίγο να ηρεμήσεις. Ήρθα στην γιαγιά μου❤️*

Η απάντηση του δεν άργησε να έρθει

*Οκαυυυ. Να προσέχεις - Α*