Önümüzdeki kahvelerden birer yudum aldık kızlar dışında birine anlatmak iyi gelmişti. Kaldı ki kızlar bu dayak, tecavüz olaylarının hiçbirini bilmiyordu. Çalan telefon melodisi ile dikkatim dağıldı. Savaş arıyordu aramasa şaşardım zaten.
"Efendim."
Neşeli ses tonu hiçbir şey olmamış gibi davranması delirtiyordu.
"Sevgilim nasılsın.?"
"İyi dışarıdayım.!"
Tepkisini ölçmek için sadece dışarıda olduğunu söyledim az önceki neşesi silinmişti sesinden biraz sert bir tonla.
"Neden dışarıdasın niye çıktın kim var yanında neden haberim yok Aslı."
Doğru Aslı nefes almak için bile senden izin istesin değil mi!
"Barış ileyim kahve içip döneceğiz evde çok sıkıldım."
Birkaç saniye sessizliğin ardından.
"Anladım Barış varsa sorun yok tabi dikkat et yine de geç kalmayın. Akşam eve erken gelip alacağım seni madem canın sıkılıyor bir şeylerde yapmış oluruz."
Sanki onunla bir şeyler yapmak isteyen varmış gibi.
"Yok gerek yok çıktım ya şimdi iyiyim akşam evde olalım."
"Fikrini sormadım akşam dışarı çıkıyoruz."
Telefonu yüzüme kapattı. Savaş'ın iyiliği bu kadardı işte.! Gülümseyerek Barış'a baktım.
"Ona hiçbir şey belli etme lütfen sana güvendim."
Kafasını salladı. Omzuma dokundu.
"Merak etme ama sana zarar verirse eğer Aslı abimde olsa göz yumamam anlıyorsun değil mi?"
Gülümseyerek karşılık verdim anlıyorum tabiki baban gibisin Fikret Beyde olsa oda aynı şekilde korurdu beni.
"Merak etme onun yanında acı çekmeye, ağlamaya sevdiğime uzaktan bakmaya alıştım."
Yüzünün ifadesi değişti.
"Sevdiğin.?"
Yüzü geldi yine gözümün önüne Sinan'ı düşündüm. Gözleri, gülümsemesi, bakışı... boğazıma bir yumru takıldı sanki yutkunamadım sessiz boğuk bir tonla
"Sinan." Deyiverdim
Gözlerinde oluşan ifade şaşkınlık belirtiyordu.
"Siz sevgili miydiniz yani abim ayırdı mı sizi ben bahçede sizi gördüm ayrılmadınız yani hiç biliyor mu gerçekleri."
Göz çeşmelerim açılmıştı ardı ardına akan yaşları silerken kafamı iki yana salladım.
"Hiçbir şey bilmiyor sevgili de değildik birbirimizi uzaktan sevip açılmaya cesaret edemeyen iki korkaktık. İyi de oldu aslında açılsaydık sevgili olsaydım ondan hiç kopamazdım."
Yüzüme dokundu.
"Çok mu seviyorsun onu?"
Çok mu ben onu ilk gördüğüm an içim titremişti gözlerine ilk baktığım an kaybolmak istemiştim onda beni çeken bir şey vardı asla engel olamadığım bir çekim. Hep hayal ettim sevgilim olduğunu bir gün gerçekten ellerini sıkıca tutup sarıldığımı ama olmadı o şuanda başkasını da benim onu çok sevmem neyi değiştirecek.
ČTEŠ
YASAK ELMA
TeenfikceHayatımızın dönüm noktası olacak anları seçebilseydik nasıl olmasını isterdiniz? Benim o noktayı seçme hakkım olmadı. Benim için sıradan bir günün nasıl kabusum olduğunu unutamıyorum! Kimse hayatında bu kadar kötü bir dönüm noktasını hak etmezdi ve...
