KittyBoi/Taegguk✔

1

Annemle televizyon karşısında oturmuş meyve yiyor ve karşımıza çıkan yeni program hakkında konuşuyorduk. Çoğunlukla günlerimiz böyle geçerdi. Annemle gerçekten yakındık babamın aksine. Ki zaten annem ve babam yıllar önce ayrılmışlardı. Onlara saygım sonsuzdu, sonuçta kendi hayatları ve kendi kararlarıydı. Babamla aramız kötü değildi fakat bir araya gelince oturup saatlercede konuşamıyorduk işte.

Annemin telefon zil sesi izlediğimiz programın sesine karıştığında annem yanındaki sehpaya uzanıp aramayı yanıtladı. Bir kaç gülüşme ve annemin "tabii ki", "ay yok canım ne rahatsızlığı" gibi cümlelerinden sonra telefon kapandı. Annem aptal aptal sırıtırken anlamayan bakışlar atmış ne olduğunu sormuştum.

Annem gülümsemesini genişletmiş ve bana dönerek hayatımı değiştirecek o cümleyi söylemişti.

"Evimize bir kedicik geliyor"

~~~~~~~~~

Annemle ben bu evde hayvan istemiyorum adlı konuşmamın üzerinden beş gün geçmişti. Bunu söylediğim vakit gülmüş ve 'zaten eve bir hayvan gelmiyor ki' demişti. Bu 'kedicik' bir hayvan değilse insandı o zaman. Peki neden kedicik diyorlardı? Niye kedicik diyorlardı? Ve en önemlisi kime kedicik diyorlardı?

Tüm bu soruların sahibini, her ne kadar ilk başta umursamasam da, gün geçtikçe merak etmeye başlamıştım. Anneme kim olduğunu sorsam da bana söylememiş sadece bir erkek olduğunu ve lisenin son senesini Seoul'de geçireceğini söylemişti. Buna göre ondan 2 yaş büyüktüm. Annemin her defasında ondan bahsederken gülen yüzü bir ara asılmış ve bana eğer onu sevmezsem belli etmemem gerektiğini yoksa kalbinin çok kırılacağını söylemişti. Açıkçası bu cümlelerden sonra merak etmeye başlamıştım onu.

Yanılmıyorsam bu akşam geliyordu ve eve geldiğimde annemin nefis yemekler yaptığını görmüştüm. Bence hemen gelmeliydi yoksa biraz daha önümdeki yemeklere dayanabileceğimi sanmıyordum.

Nihayet çalan zille aklım yemek yerine başka bir işle meşgul olabilmişti. Bir anda basan heyecanla kalp atışlarım hızlanmış ve ortamı sıcaklık basmıştı. Annemin benden önce ulaştığı kapı açıldığında olduğum yerde durmuş ve kapı önündeki melek yüzlü çocuğa bakakalmıştım. Beyaz teni ve kırmızı-pembe arası saçları muhteşem duruyordu. Ayrıca üzerindeki tatlı mı tatlı kıyafetler şirinliğine şirinlik katıyor adeta beni eritiyordu.

Annemin gülen yüzüne karşılık o da gülümsediğinde asıl şimdi kalp atışlarımın hızlandığını hissetmiştim. Gözleri bende içeriye giren çocuk biraz önümde durmuş ve çekingence elini uzatıp kendini tanıtmıştı.

"Merhaba hyung, ben Jeongguk"

Vakit kaybetmeden elini tuttuğumda ben fark etmeden yüzümde yer alan gülümseme gözlerinde parlaklığa sebep olmuş ve daha da utanmasını sağlamıştı. Tanrım çok tatlıydı. Böyle bir çocuk nasıl sevilmezdi ki? Annemin hangi kafayla bunu sorduğunu cidden merak ediyordum.

Sanırım Cif kafa yapmıştı kadında.

Jeongguk ve annem önden ben arkalarından salona geçmiş ve yemek masasına yönelmiştik. Jeongguk elini yıkamak için lavaboyu sorarak yanımızdan ayrıldığında annem çapkınca gülmüş ve bana göz kırpmıştı. Elleriyle hoş çocuk dimi işareti yapınca,gözlerimi devirmiştim. Ne arsız kadındı yahu.

Sonunda oturabildiğimiz yemek masasında düşünebildiğim tek şey yemekti. Sabahtan beridir hiçbir şey yememiştim ve gerçekten hayvan gibi açtım.

"Yavaş Taehyung boğulacaksın oğlum."

Annemin uyarısıyla başımı yediğim yemekten kaldırdığımda Jeongguk ortaya bir kıkırtı bırakmış ve benim ölmemi sağlamıştı. Tanrım neden bu kadar tatlıydı? Neden yani? Bu da kalp ama...

Anneme 'vay kibarlaştın demek' bakışlarımı attığımda o da kıkırdamıştı. Normalde böyle bir şey demez "Höst Tae yavaş gel!" diye alayla bağırırdı. Annemi gerçekten çok seviyordum. Müthiş bir kadındı.

Yemeği bitirip ortalığı toparlamış ve koltuklara kutulmuştuk. Jeonggukla konuşmayı başlatamadığımızdan öylece oturmuş televizyon izliyorduk. Biraz sonra annem gelmiş ve rahat etmemiz için üstümüzü değiştirmemizi söylemişti.

Ve ben asıl şimdi ölüyordum. Neden mi?

Çünkü Jeongguk merdivenlerden kedili saten pijaması ve ayağındaki kedicikli panduflarla aşağı inerken nefes alamıyordum. Neden böyle basit şeyler onda bu kadar mükemmel duruyordu?

Ah bu kedicik kesinlikle çok tatlıydı.