Zawgyi>>>>
"Mr.Byun!"
လက္ထဲမွ ေသနတ္တစ္လက္အား ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ခ်ိန္ထားေသာ Mr.Byun ကို chanyeol မယံုနိုင္စြာျကည့္ေနမိတယ္..
သူ...အသိေရာရွိေသးရဲ့လား?
သူ့လက္ထဲမွာကိုင္ထားတာ ေသနတ္ေလ...တစ္ခ်က္မွားယြင္းတာနဲ့ ေသသြားမယ္ဆိုတာ မသိတာမဟုတ္ပဲဘာလို့...
"ခင္ဗ်ားလက္ထဲကဟာကို ခ်လိုက္ Mr.Byun..."
"Wae?ငယ္ပဲ...ကိုယ့္ကိုမျမင္ခ်င္ဘူးဆို..."
မဟုတ္ဘူးေလ...
အဲ့လိုမဟုတ္ဘူး...
က်ြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တဲ့စကားက ဒီလိုမဟုတ္ဘူး... ဘာလို့အဓိပၸါယ္တစ္ခုခ်င္းကို လိုက္အထအနေကာက္ရတာလဲ Mr.Byun...
ဘာလို့က်ြန္ေတာ့္ကိုစကားကို နားေထာင္ဖို့ပဲဆံုးျဖတ္ေနရတာလဲဗ်ာ...
မရဘူး...က်ြန္ေတာ့္ေျကာင့္ ခင္ဗ်ားမေသရဘူး...
ခင္ဗ်ားကို...က်ြန္ေတာ္ဆံုးရံွုးမခံနိုင္ဘူးေလ Mr.Byun ရယ္...
စိတ္ထဲကသာေျပာျဖစ္တဲ့စကားတို့အတြက္ နွုတ္ခမ္းပါးမွ ဘာသာျပန္ျခင္းက ထိုသို့မဟုတ္ခဲ့...
"က်စ္!လူ့အသက္ကိုကစားစရာမွတ္ေနလား Mr.Byun..."
"အင္း"
"ဘာ?"
"ငယ္ကစားခ်င္တယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္အသက္ကလဲ ကစားစရာပါပဲငယ္..."
မ်က္လံုးစုံမွိတ္ကာ သူ့ရဲ့လက္ညွိဳးကိုေကြးညြွတ္လိုက္သည့္ ထိုလူျကီးေျကာင့္ Chanyeol ခံစားခ်က္ေတြေျပာင္းျပန္လန္ကုန္ကာ ေသြးပင္နားထင္နားေဆာင့္တက္လာသလိုပင္...
အခ်ိန္စကၠန့္ပိုင္းေလးအတြင္းမွာ ရူးမတတ္ျဖစ္ေနရတာ Chanyeol ပဲျဖစ္သလို ေနာက္ဆံုးအထိ ထိုလူျကီးဟာ အျပံဳးပ်က္မသြားခဲ့...
မျဖစ္ဘူး...ခင္ဗ်ားေသလို့မရဘူး Mr.Byun...
က်ြန္ေတာ္အဲ့လိုအျဖစ္ခံမွာမဟုတ္ဘူး...
ဟင့္အင္း မျဖစ္ရဘူးေလ...
~ဒိုင္း
က်ယ္ေလာင္စြာထြက္ေပါ္လာေသာ ေသနတ္သံက အခန္းက်ဥ္းေလးထဲပ်ံ့နွံကာ သြားသည္...
ျကမ္းျပင္ေပါ္ ပစ္စလတ္ခတ္ ျပဳတ္က်ေနတဲ့ ေသနတ္တစ္လက္...
ျပီးေတာ့...
တေတာက္ေတာက္ စီးက်ေနတဲ့ေသြးစက္ေတြ...
ခင္ဗ်ားသိပ္ရူးမိုက္တာပဲ Mr.Byun ရာ...
***************************
Unicode>>>
"Mr.Byun!"
လက်ထဲမှ သေနတ်တစ်လက်အား ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြန်ချိန်ထားသော Mr.Byun ကို chanyeol မယုံနိုင်စွာကြည့်နေမိတယ်..
သူ...အသိရောရှိသေးရဲ့လား?
သူ့လက်ထဲမှာကိုင်ထားတာ သေနတ်လေ...တစ်ချက်မှားယွင်းတာနဲ့ သေသွားမယ်ဆိုတာ မသိတာမဟုတ်ပဲဘာလို့...
"ခင်ဗျားလက်ထဲကဟာကို ချလိုက် Mr.Byun..."
"Wae?ငယ်ပဲ...ကိုယ့်ကိုမမြင်ချင်ဘူးဆို..."
မဟုတ်ဘူးလေ...
အဲ့လိုမဟုတ်ဘူး...
ကျွန်တော်ပြောချင်တဲ့စကားက ဒီလိုမဟုတ်ဘူး... ဘာလို့အဓိပ္ပါယ်တစ်ခုချင်းကို လိုက်အထအနကောက်ရတာလဲ Mr.Byun...
ဘာလို့ကျွန်တော့်ကိုစကားကို နားထောင်ဖို့ပဲဆုံးဖြတ်နေရတာလဲဗျာ...
မရဘူး...ကျွန်တော့်ကြောင့် ခင်ဗျားမသေရဘူး...
ခင်ဗျားကို...ကျွန်တော်ဆုံးရံှုးမခံနိုင်ဘူးလေ Mr.Byun ရယ်...
စိတ်ထဲကသာပြောဖြစ်တဲ့စကားတို့အတွက် နှုတ်ခမ်းပါးမှ ဘာသာပြန်ခြင်းက ထိုသို့မဟုတ်ခဲ့...
"ကျစ်!လူ့အသက်ကိုကစားစရာမှတ်နေလား Mr.Byun..."
"အင်း"
"ဘာ?"
"ငယ်ကစားချင်တယ်ဆိုရင် ကိုယ့်အသက်ကလဲ ကစားစရာပါပဲငယ်..."
မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ သူ့ရဲ့လက်ညှိုးကိုကွေးညွှတ်လိုက်သည့် ထိုလူကြီးကြောင့် Chanyeol ခံစားချက်တွေပြောင်းပြန်လန်ကုန်ကာ သွေးပင်နားထင်နားဆောင့်တက်လာသလိုပင်...
အချိန်စက္ကန့်ပိုင်းလေးအတွင်းမှာ ရူးမတတ်ဖြစ်နေရတာ Chanyeol ပဲဖြစ်သလို နောက်ဆုံးအထိ ထိုလူကြီးဟာ အပြုံးပျက်မသွားခဲ့...
မဖြစ်ဘူး...ခင်ဗျားသေလို့မရဘူး Mr.Byun...
ကျွန်တော်အဲ့လိုအဖြစ်ခံမှာမဟုတ်ဘူး...
ဟင့်အင်း မဖြစ်ရဘူးလေ...
~ဒိုင်း
ကျယ်လောင်စွာထွက်ပေါ်လာသော သေနတ်သံက အခန်းကျဉ်းလေးထဲပျံ့နှံကာ သွားသည်...
ကြမ်းပြင်ပေါ် ပစ်စလတ်ခတ် ပြုတ်ကျနေတဲ့ သေနတ်တစ်လက်...
ပြီးတော့...
တတောက်တောက် စီးကျနေတဲ့သွေးစက်တွေ...
ခင်ဗျားသိပ်ရူးမိုက်တာပဲ Mr.Byun ရာ...
***************************
YOU ARE READING
Mr.Byun...
Fanfictionကိုယ့္အရိပ္ေတြေအာက္က လြတ္ေျမာက္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ေနသလားငယ္... (warning:Chanyeol uke only!!) Baekyeol yaoi Sorry for bad writings 90°bow #Yoohyunee
