Hayatta tek isteğim yaşamaktı...Mutlu yaşamak...
Berbatında altında yaşadığım bir hayata başladığımı sandım ilk...
Peki ya ne oldu da bu fikrimden vazgeçtim?
Neden hala hayatımın berbat olduğunu düşünmüyorum.
Çünkü ben bir gecede İMKANSIZ BİR AŞ...
Bazen insan neden yaşadığını sorguluyor hayatta neden var olduğunu yada neden neden bu kadar acımasız bir hayatın olduğunu???
Evet ne ne güzel bir güne uyandım bugün tam 18 yaşına bastığım gün. Ama annem ve o dünyalar tatlısı abim göremedi.
Mutfakta birbirimize un attığımız günleri daha dün gibi hatırlıyorum abim 21 yaşındaydı eğer ölmeseydi geçen hafta 22 yaşına girecekti.
Kaç yaşında olursa olsun hep çoçuktu o benim için hep hep küçük bir çoçuk...
Kışın battaniyeden çadır yapar içine girer abimin dizine yatardım saçımı okşardı ve her gün bıkmadan bana masal anlatırdı.
Bazen uyurken ona makyaj yapardım ertesi sabah ise yüzümde birsürü çıkartma ile uyanırdım...
Tatlı bir savaş içindeydik hergün...
Annem ahh sıra ona gelelim benim melek yüzlüme abimle arkasından gelip aynı anda sarılırdık. Korkardı sonra elindeki yastıkları bize atardı.
Ah birde abimin taklidini yapardı Rüzgar'ın ona bir kere bile Rüzgar demedim sadece abi o benim o benim prensimdi.
Şimdi ise ne yapıyorum. Onları bırakıp gidiyorum buralardan pardon gidiyoruz babam ve ben.
Annemden sonra kimseyi sevmez sandığım babam Hollandalı bir kadına aşık oldu beraberler 1 hafta sonra düğünleri var ve bu akşam Hollandaya uçuyoruz bir daha dönmemek üzere...
Şimdi ise kutulara kitaplarımı yerleştiriyorum abimin okuduğu kitapları. Hep aşk kitapları okurdu severdik öyle kitapları biz.
İşlerimi hallettim eşyalar yerleşti abimin eşyalarına ve son kez odama baktım abimin eşyalarından ve annemin eşyalarından bağzılarını kutuya koydum onalrında benle gelmesini istiyorum.
Bugün sabah ise mezarlarını ziyarete gidip ikisinden de iki kavanoz toprak aldım.
Üstümü giyindim. Valizimi aldım ve kapıya çıktım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Babamında gelmesi ile arabaya bindik kulaklığımı takip şarkı dinlemeye başladım ve son kez beni yoran kıran ve acı veren şehre ve son kez baktım anılarıma kim bilir belki yine gelirim Antalya hoşçakal-MA!!!
*HOLLANDA*
Uçaktan yere ayak bastığımda öğleden sonra saat 4.30 du...
Yine bir araçla yola çıktık ve sonunda geldik kalıcağımız eve bizim evden büyüktü bizimki saraydı bu ev şato yine değişemem ben evimi.
Görkemli bordo ve beyaz olan bu eve baktım ve ahşap görünümlü kapının yanındaki zile bastım.
Kapıyı hizmetli lerle birlikte. Babamın o SEVGİLİ AŞKI Gerd Hanım açtı ve yanındada uzun baya uzun benden 20-25 santim uzun bir sarı kafa vardı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Beyaz tişörtü siyah eşofman altı vardı çoçuğun boynunda bir dövme kaşında piercing burnunda hızma kuağında binbir çeşit küpe vardı hadi ama tam bir badboy du bu çoçuk.
Elinde bir sürü yara kesik ve çizik vardı.Aynı benim gibi acaba oda mı boksör dü???
Düşüncelerim den sıyrılıp içeri geçtik ve derin bir nefes alıp tokalaştıktan sonra salona oturduk...
SONUM GELDİ DERKEN BİR BAŞLANGIÇA ADIM ATMIŞTIM ARTIK...
Arkadaşlar merhaba merhaba diyorsunuz ki bu en hız biliyorum bayadır aklımda olan bir kurguyu hayata geçirdim.
Asansöre bir süre ara verdim asansörü silebilirim çünkü alıntı ve uyarlama yaptığım için pek yazmak istemiyorum çünkü kitabın tamamen bana ait olmayan taraftarıyım size ne yapmalıyım gerçekten zorlayıcı biraz düşünücem bu konu hakkında...
Artık söylememe gerek yoktur diye düşünüyorum oy ve yorumu eksik etmeyin diye yani verirseniz sevinirim okuyanlar 40 okuma alıyor 10 oy o 30 kişi nerede bir butona basmak ne kadar zor olabilir lütfen arkadaşlar...
