İMKANSIZ M&M//TAMAMLANDI

~Bölüm 7~

DURSANA BE ADAM!

  Kızları az önce evine gönderdim. Değişik hissediyordum artık. Fazla karışık.

Sabah var olan çoçukluğumu bir masada bırakmıştım ben...

  Kapımın çalması ile gözyaşlarımı elimin tersi ile sildim.

Gunnarsen soğuk yüzü ile odaya girdi.

Marcus: Hazırlan küçük dışarıya çıkıcaz.

İrem: Nereye?

Marcus: Ben nereye istersem.

Ayağa kalktım elbise ile gitsem sorun olmaz bence.

Marcus: Bekle burada böyle gelemezsin.

Dedi kapıyı çarpıp dakikalar içinde geri döndü.

Getirdiği kıyafetleri kucağıma atmış ve giyin der gibi bakıyordu.

Odamdaki lavaboya gidip üstümü değiştirdim. Ve ve bunlar ne böyle?

Deli!Deli gibiydim resmen garip ve fazla saçma olan kıyafrtler fazla hoş durmuştu resmen resmen Marcus'u kız versiyonu olmuştum.

Dışarıya çıktığımda Marcus'u odamda göremedim tam ona bakmaya gelicekken o gelmişti.

Tamam bak haklıyım işte benide kendine benzeticek giydikleri ne bir baksanıza.

İrem: Nereye?

Marcus: Nereye istersem oraya.

Offf gıcık işte ve fazla soğuk üşüyorum adamın yanında.

Yılmadan tekrar sordum bu üçüncü soruşum olucaktı ama.

İrem: Cidden nereye?

Elini yumruk yaptı gerilen yüzünden kızdığı belliydi.

Marcus: Nereye istersem oraya anladın mı beni küçük cevap alamadığın soruyu tekrar sorma.

Peki o zaman şöyle soruyum djdjd.

İrem: Peki sen nereye gitmek istiyorsun?

Marcus: Cehennemin dibine ve sende geliyorsun küçük!

İrem: 1.si ben küçük değilim sadece 1 yaş var aramızda. 2si ise b b ben gelmiyorum!

Koltuğa oturdum ve bacak bacak üstüne attım.

O sırada dudaklarını hafif yukarı kıvırdı ve başını kaşıdı benimle ilgilenmiyordu.

Du ilgenmiyordu Du!  Sanıyordum!

Bir anda oturduğum yerden kucaklayıp aşağı koşarak götürmeye başladı.

İrem: Dur dedim!  Sana dur diyorum!

Beni dinlemediği çok açıktı. Son kez tekrar vurdum ve

İrem:DURSANA BE ADAM!

Bahçeye geldiğinde durdu ve yere indirdi o anda az önceki yüzündeki eğlenir tavırları yok olmuş yine o sert bakışları yüzünü kaplamıştı.

Eliyle bana kask uzatırken siyah ve kırmızı tonlarda ki motoru işaret ediyordu.

Marcus: Bin!

Dedi emir vererek.

İrem: B b ben ben buna binemem!

Devam edecek...