Бидний хайр

26

Гэрээр нэг чанга дуулах хэн нэгний дуунааар сэрлээ түүнийгээ байх гэж бодоод доош буухаар босох гэтэл доод хэсэгээр минь хөндүүрлэж өвдөнө гэнэт өчигдөрийн болсон зүйлийг бодон ичиж байсан ч инээмсэглэн сууж байтал Жонгүг орж ирлээ би ч ичээд унтаж байгааа дүр эсгэн хэвтэж байтал

Жонгүг: хайрт минь сэрснийг чинь мэдэж байна ичих хэрэггүй дээ өчигдөр болсон зүйл чи минь надад ямар их хайртайгаа баталсан хэрэг гэхдээ хайрт минь намайг уучилаарай гээд чанга инээсээр одоо босдоо өглөөний цай болчихсон би чамайг босож чадахгүй байх гээд аваад ирлээ *одоо болтол инээсээр* бас чи минь үзэсгэлэнтэй харагдаж байна яг л зөвхөн минийх гэсэн шиг

Би: унтаагүй гэж яаж мэдсийн за би чамаас ичихгүэ гэхдээ л ичмээр юм бас яагаад хүн шоолоод байгаан за бослоо өө чи надаа ямар ч хамаагүй подволк аваад ирээч би нүцгэн байна

Жонгүг: өчигдөр ичээгүй байж зза би аваад өгий

Би: за баярлалаа хайраа чи үнэхээр амттай хоол хийжээ хайртай шүүү

Жонгүг: шагналаа авы

Би: за миний хайр нааш ир хайр нь шагны гэхэд Жонгүг надруу өхөөрдөм ирээд надруу ойртлоо би ч түүнийг орлуугааа татан хажуудаа хэвтүүлээд дээр нь гаран шунаглан үнсэнэ Жонгүг ч ёжтой инээсээр бид гүн үнсэлцэнэ би л салахгүй бол надаас холдохооргүй байсан тул түүнээс холдлоо

Би: одо......... гэж хэлж дуусаагүй байтал намайг татан бид гүн гүнзгий үнсэлцэж байтал доод давхараас

: БИД ИРЛЭЭ гэхээр нь гайхан бие биенээсээ холдон гайхаж байтал

: ЖОНГҮГ АА ЖОНХЁН АА ААВ ЭЭЖ НЬ ИРЛЭЭ гэдгийг сонсоод бид хоёул сандран нүд бүлтрэхнүү гэлтэй томорсоор юу хийхээ мэдэхгүй зогссоор л

Би: Жонгүг аа одоо яах вэ

Жонгүг: яагаад заавал одоо гэж гэсээр доош буулаа. Гарч явсных нь дараа би шууд нуугдахаар шийдэж тарааж шидсэн хувцасаа шүүрэн бүгдийг нь орон доогуур шидэн өөрөө ч орон доор орж нуугдлаа. Яг энэ үед хаалга онгойн

Жонгүг: энэ манай найз......

Ж.аав: юу хэн хаана чи чинь ганцаараа байсаар солиорчихоо юу

Ж.ээж: яахнав хөөрхий мөрөөдсийн байгааз ингэхэд ах чинь хаашаа явсын

Жонгүг:........

Ж.аав: хөөё Жонгүг

Жонгүг: айн өө яасан

Ж.ээж: ах чинь хаанай байнааа

Жонгүг: ажилтай л байгааа биз ойрд нилээн завгүй байгаа

Ж.аав: зза тэгвэл бид 2 орж амарлаа

Жонгүг: тэгдээ цагийн зөрүүнээс болж яадарсан байлгүй

Ж.аав ээж: за

Жонгүгийг аав ээж гарсны дараа би орон доороос гарч ирэхэд Жонгүг надруу их л гайхасан байртай надруу харж байлаа

Би: жонгүгаа яагаад ингэж хараад байгаан бэ

Жонгүг: чи сая ээж аавтай танилцахгүй ясын

Би: харин сандраад яаж ийм байдалтай ийм хувцастай

Жонгүг: зүгээршдээ аав ээж ойлгоно

Би: гүэ чадахгүй дараа нь гоё уулзана албан ёсоор

Жонгүг: зза тэгвэл хоёулаа жоохон хэвтий тэглээч сая дуусгаагүй зүйл байгаа

Би: юу вэ чи намайг зөндөө л үнсээ биздээ болышдээ

Жонгүг: өөө чи ясан муухай юм гомдлоо гээд л хошуугаа унжуулаал халаадаа тайлаад орон дээр очиод цаашаа хараад хэвтчихлээ

Би: эээээ Жонгүг аа гэсээр араас нь тэврээд хэвтлээ

Жонгүг эргэж харалгүйгээр: яасан яах гсийн

Би: битгий уурлалдаа надруу харчих тэгэхүү *Шрекийн муурын нүд гаргах*

Жонгүг: тэгэж хараад нэмэргүй л байхдаа

Би: эээ за за за үнсэээ үнс хантлааа үнс

Жонгүг эргэж харан: нээрээ юу гэхдээ намайг ханатлаа үнсэнэ гэвэл хоёулаа багтраад үхчих байх

Би: өө ззөз тэгвэл ингэж тохиры өдөрт 1 цагт 5 мин л үнсэнэ шүү

Жонгүг: эээ 5 миниут уу бага байна аа ядаж 10

Би: тэгвэл боль

Жонгүг: за за тохирлоо гар барьчы

Би: ашгүйдээ гар барилаа

Жонгүг гар барингаа: за ингээд 10 миниутаар тохирлоо

Би: ааш Жон Жонгүг санаатай амьтан

Хэрэлдсэний эцэст би ялагдаж 10 миниут дээр тогтоод бид өдиржингөө Жонгүгийнд байсан бас л энд хонох бололтой үе үе ээж аав нь орж ирсэн ч би нуугдаад Жонгүг надад хоол авчирч өгөөл Жонгүгийн өрөөнд тусдаа ариун цэврийн өрөө байдаг болохоор бид 2 өдөржин эрхлэлдсээр л өдрийг барсан

Зохиолчийг үг:

Улирлын амралт нь эхэлчихсэн болохоор л ингээд гэртээ өнжөөд байггаа шүү