Бидний хайр

Хоёрдохь хоног

Өглөө хүн хөдлөх шиг болохоор шууд сэрээд хартал Арим даарч байгаа бололтой чичирчихсэн        "Жонгүгаа битгий явалдаа чи миний бүх зүйл байхад намайг битгий орхиочдээ" хэмээн хэлэн уйлж байлаа түүнийгээ надаас болж шаналж ийм байдалд орсныг нь мэдэж байсан ч ингэж их шаналж сэтгэлээ зовоож байсанд нулимс минь хяналтгүй урсаж өөрөө өөртөө уур хүрж алчихмаар санагдаж байсан ч өөрийгөө хичээн зүхээд ч тэр минь одоо сэргэхгүй харин би хийж болох юу ч байсан бүгдийг хийж түүнийгээ сэргээх ёстойгоо маш сайн мэдэж байлаа би түүнийхээ дэргэд очин гарнаас нь барин Хайрт минь би бүхнийг хийх болно гэж шивнэн хэлчихээд хөхрчихсөн уруул дээр нь үнсээд бусадтайгаа Аримыг яаж зүгээр болгох идгээх талаар ярилцхаар доош бууж эмч ирэхийг хүлээн сууна. Гэнэт хаалга тогшихоор нь гүйж очин онгойлготол Аримын найзууд эмч орж ирлээ

Би: сайн байна уу өчигдөр мэнд ч мэдэж чадаагүй

Эмч: зүгээрээ Нари тайлбарласан болохоор зүгээр

Нари: Жонгүгаа зүгээрээ

Эмч: за Аримын биеийн темпратурыг байх ёстой хэмжээнд нь оруулах хэрэгтэй

Би: тэгээд одоо юу хийх хэрэгтэй вэ?

Эмч: дулаан байлгах хэрэгтэй гэхдээ тэр тйим ч сайн нөлөөлөхгүй байх би арга хайж байгаа одоо эмнэлэг явах ёстой учираас би явлаа баяртай Аримыг дулаан л байлгах хэрэгтэй шүү тэгвэл ядаж биеийн темпратур нь буухгүй

Би: за ойлголоо баяртай эмчийг гаргаж өгчихөөд дээш Аримын өрөөрүү орлоо тэр минь бүр ч даарч байгаа бололтой хөнжилөндөө улам шигдчихсэн харагдана хажууд нь очин суугаад түүнийхээ царайг нягтлан харж түүндээ улам дурлаж маш их санаа зовж байлаа гэхдээ би түүнийг сонсож байгаа байх гэж бодон хуучин сайхан дурсамжаа ярьж байлаа. Гэнэт хаалга онгойн

Тэхён: Жонгүгаа одоо ч жоохон юм идэх хэрэгтэй 1 хоног юм идсэнгүй

Би: надаас болж Арим ийм байдалтай хоёр хоног боллоо хоол идэх хүсэл алга

Тэхён: гэхдээ чи идэх хэрэгтэйшдээ энэ чамаас болсон байсан ч чи Аримд туслахын тулд хүчээр ч хамаагүй идэх хэрэгтэй

Би: гэхдээ гэхдээ.....

Тэхён: ямар ч гэхдээ байхгүй Жон Жонгүг чи яг одоо доошоо бууж хоол идэх хэрэгтэй. Дуртай дургүй доошоо бууж хоолооо идчихээд цаг хартал 21 цаг болж байлаа. Буцаад дээшээ гаран Аримын гарыг атган орных нь дэргэд суун тэр өдрийн төлөө Аримаас уучилалт гуйн булбарай жижигхэн гарыг нь тас атган хөнгөхөн үнсэнэ. Надаас болж хайртай эмэгтэй минь ухаангүй хэвтсэн хоёрдохь хоног өнгөрлөө