2 • A m b a r + D e l f i + J a z m i n • Bo przyjaźń jest najważniejsza...

390 52 3
                                    

WYBÓR: KarolaKarola6

Siedziałam z nadąsaną miną i czekałam aż jedna z moich przyjaciółek wreszcie zabierzę się za mój makijaż.

Już zdążyli wystąpić Nina i Gaston oraz Luna i Matteo, teraz występują Jim i Jam a dziewczyna wciąż zajmowała się wszystkim zamiast mną samą. To mi się nie podobało, zawsze wolałam mieć wszystko na już. Po chwili jednak rudowłosa podbiegła podekscytowana do mnie i ze swojego magicznego kuferka wyciągneła paletę, którą jej poleciłam. W końcu nikt nie zna się na modzie jak ja! Wszyscy to wiedzieli a Jazmin słuchała mojego prawienia w każdej kwestii, chłopaków, ubrań oraz makijażów. Dopełniałyśmy się, jedna dobierała ubrania, druga malowała a ja poprostu błyszczałam. To jasne, że byłam najbardziej utalentowaną dziewczyną w całej szkole oraz w Rollerze. Tak właśnie mówiły o mnie przyjaciółki ale i inni a mnie samej było to na rękę. Kiedy poczułam na twarzy pędzelek, rozluźniłam się. Po około piętnastu minutach byłyśmy w pełni gotowe, aby zaprezentować się przed Rollerem a przede wszystkim żeby to wygrać! Kiedy po sali rozeszły się gromkie oklaski, Delfina dodając Nam obu pogody ducha, złapała obie za ręcę. Obawiała się, że zaraz się oburzę i znów zacznę tyradę w jej stronę lecz nic takiego się nie stało. Nie miałam na to ochoty. Brunetka odetchneła z ulgą i wraz z dziewczynami ruszyłam na scenę. Tak jak omawiałyśmy, stanęłam przodem do widowni a Delfi oraz Jazmin plecami do Niej.

Sekundę później z głośników poleciały pierwsze dźwięki piosenki, którą napisałyśmy wspólnie parę dni wcześniej. Zaczełam śpiewać a dziewczyny robiły chórki.

But at least I got my friends
Share a rain coat in the wind
They got my back until the end
If I'll never fall in love again
Well at least I got my friends
Like a light bulb in the dark
Saving me from the sharks
Even though I got a broken heart
At least I got my friends. [1]

Czułam się wolna i szczęśliwa. Śpiew był moim hobby, kochałam ten moment, kiedy wszyscy na widowni skupiali wzrok na mnie. Czułam wtedy radość z tego co robię. Pierwsza zwrotka przeleciała błyskawicznie a ja wraz z Delfi i Jazmin wykonywałyśmy układ podczas wolnej chwili, w której nie śpiewałyśmy. Cieszyłyśmy się tym momentem wspólnie a wraz z nami tańczyli również zebrani na sali.

Seems you're the only one
Who knows what it's like to be me
Someone to face the day with
Make it through all the rest with
Someone I'll always laugh with
Even at my worst, I'm best with you, Yeah! [2]

Kiedy muzyka skończyła grać, wszystkie trzy przytuliłyśmy się do siebie a oklaski nie miały końca. Na scenę weszła Juliana i zabrała głos.

-Ten występ był cudowny, dziękujemy Wam jeszcze raz za tak piękną piosenkę - odparła zadowolona i uścisneła Nam ręce. Podała mikrofon w moją stronę, który szybko przejęłam i skierowałam wzrok w stronę zebranych.

-Dziękuję, że wraz z Nami wysłuchaliście Naszej kompozycji - zaczełam, na co przez salę znów przeszła salwa oklasków. -Mamy nadzieję, że Wam się podobało bo piosenka ta ma dla mnie szczególne znaczenie. Napisałam ją wraz z najważniejszymi osobami w moim życiu, Delfi i Jazmin - zakończyłam przemówienie i z kolejnymi oklaskami opuściłyśmy scenę.

Stojąc w przebieralni, Jazmin rozpłakała się, na co się zdziwiłam. Przecież nasz występ był super!

-Dlaczego płaczesz? - wyprzedziła moje pytanie Delfi.

Jazmin podniosła głowę do góry i posłała Nam promienny uśmiech.

-Płaczę ze wzruszenia bo to co powiedziała Ambar, było piękne - wyznała.

-Bo wiesz, przyjaźń jest najważniejsza - odparłam z uśmiechem a dziewczyny wtuliły się we mnie.
__________________________________________________

[1] - fragment piosenki Aura Dione - Friends

[2] - fragment piosenki The Rembrandts - I'll Be There for You

Przepraszam za opóźnienie rozdziału ale wattpad chyba kocha mnie nieco za bardzo bo usunął mi rozdział:)

Ta wersja jest krótsza i gorsza ale niestety nie miałam kiedy go rozpisać. 20 minut temu wyszłam z pracy i pisałam to na szybko więc nieskładność oraz byki mogą być, niestety.

A więc do nexta!

σηє ѕнσту - ѕσу ℓυηα || ραят 1 & ραят 2 ✔Where stories live. Discover now