ယောက်ျားပျက်။

ယောက်ျားပျက် (၃)

"ကဲ ျဖစ္ျပန္ၿပီ ေကာင္းထက္ေက်ာ္"
ေကာင္းဘာမွ မေျပာပဲ ေခါင္းကိုသာ ငံု႕ထားဆဲ။
"အဲဒါ အကိုတို႔ ဘယ္လို အေရးယူ အပစ္ေပးမွာလဲ ဒီတိုင္းေတာ့ က်ေနာ္ မေက်နပ္ႏိုင္ဘူးေနာ္ က်ေနာ္တို႔ ကအလကား ပိုက္ဆံလာေပး တာမဟုတ္ဘူး ဇိမ္ခံ ခ်င္လို႔ အကုန္က်ခံၿပီးလာတာ ဒီလိုသာ အဆင္မေျပဘူး ဆိုရင္ အလကားပဲေပါ့"
"စိတ္မရွိပါနဲ႕ ညီေလးရယ္ သူ႕ကို ျပန္ေတာင္းပန္ခိုင္း ၿပီး ညီေလးေပးထားတဲ့ အခန္းေၾကးလဲ ျပန္လက္ခံ ေပးပါေနာ္ ေနာက္တစ္ခါလာရင္လဲ ဒါမ်ိဳးမျဖစ္ေအာင္ အကို အေကာင္းဆံုး ေဆာင္ရြက္ေပးပါ့မယ္"
လေရာင္ျပန္ေပးတဲ့ ပိုက္ဆံကို ဖ်တ္ခနဲ ယူလိုက္ခါ မတ္တပ္ ရပ္ေနတဲ့ ဧည့္သည္ေကာင္ေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာက ေမာ့ခ်ီကာ တစ္ေလာက လံုးသူ႕လုပ္စာ စားေနရသလို ဘယ္သူ႕မွ လူမထင္တဲ့ မ်က္ႏွာေပးနဲ႕ေလ။ လေရာင္က ဧည့္သည္ ေကာင္ေလးကို ေတာင္းပန္ လိုက္ၿပီးမွ ေကာင္းဖက္ လွည့္ခါ
"ေကာင္း ဒါမ်ိဳးုဖစ္တာ ဒီတစ္ခါ ေနာက္ဆံုးျဖစ္ပါေစ ေနာက္တစ္ခါဆို မင္းကို ခ်က္ျခင္း အလုပ္ကထုပ္မယ္ အခု ဒီကညီေလး ေက်နပ္ေအာင္ ေတာင္းပန္လိုက္ပါ"
ေကာင္း ေနာက္ကို ပစ္ထားတဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္က လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားရင္း ၿငိမ္သက္ ေနဆဲ။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ စိတ္ထဲရွိတာ ေတြ ျပန္ေျပာၿပီး ဒီအလုပ္က ထြက္သြားလိုက္ ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မေန႔က တစ္ရက္ထဲတင္ ေကာင္းရမယ့္ေငြက တစ္ေသာင္းေက်ာ္။ အရင္အလုပ္ေတြဆို တစ္လလံုးလုပ္မွ တစ္သိန္းေက်ာ္ရံုသာ။ ၿပီးေတာ့ အေမနဲ႕ ညီမေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးေတြ ျမင္မိျပန္တယ္။
ျမတ္သူက ေဘးမွာ ရပ္ေနရင္းက ေကာင္းရဲ႕ လက္သီးကို အေပၚကေန ထပ္ကိုင္ၿပီး အနည္းငယ္ လႈပ္ခါ သတိေပးလာပါတယ္။ ေကာင္း အံကိုက်ိတ္ခါ ထြက္လာတဲ့ တံေတြးကို ၿမိဳခ် လိုက္ၿပီးမွ
"က်ေနာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"ဟယ္ ေတြ႕လား အသံကိုက အသံကိုက ေဒါင့္မက်ိဳးတာ ေနႏွင့္ဦးေပါ့ ဟြန္း သြားမယ္"
ေကာင္ေလး ထြက္သြားတာနဲ႕ ေကာင္းလဲ ေနာက္ျပန္ လွည့္ခါ အေပၚထပ္က သူတို႕နားရာ ေနရာသို႔ ေျပး တက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ထိုင္ခံုမွာ ငူငူႀကီး ထိုင္ေနလိုက္မိပါတယ္။ ခနေနေတာ့ သူ႕ေဘးကို လေရာင္ ေရာက္လာခါ ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး
"Service နဲ႕ ပက္သက္တဲ့ လုပ္ငန္း အေတာ္မ်ားမ်ား မွာ ဒါမ်ိဳးေတြက ၾကံဳေနၾကပါ ေကာင္းရာ အထူးသျဖင့္ အကိုတို႕လို လုပ္ငန္းမ်ိဳးေတြဆို ရင္လူေတြက ပိုၿပီး အႏိုင္ယူတက္ၾကတယ္ ထိုက္တန္တဲ့ အခေၾကးေငြယူၿပီး တန္ရာတန္ေၾကး ျပန္ေပးဆပ္ရတာကို သူတို႕ မျမင္ၾကဘူးေလ မင္းလိုခပ္ေခ်ာေခ်ာ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ကို လမ္းမွာေတြ႕ရင္ ေရာ့ ငါ့ေျခေထာက္ကို ႏွိပ္ေပး တစ္ေသာင္းေပးမယ္လို႕ ဘယ္သူေျပာရဲ မွာလဲ ဒီမွာၾကေတာ့ အဲဒိလို မဟုတ္ေတာ့ဘူး သူတို႕ ကလူကို လူလို႔ မျမင္ၾကေတာ့ဘူး ခက္ေတာ့ ခက္တယ္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခုနကိစၥကလဲ စိတ္ထဲမထားပါနဲ႕ေတာ့ အကို နားလည္ပါတယ္ မျဖစ္လို႕သာ ေကာင္းကို ထည့္ေပးလိုက္တာ စဝင္သြားထဲက တစ္ခုခုျဖစ္ ေတာ့မွာပဲလို႕ ထင္ေနတာ ဟင္း ကဲ နားလိုက္ဦး"
ေျပာၿပီး ထမလို႕လုပ္ေနတုန္း ေကာင္းေတာင့္ေတာင့္ႀကီး ထိုင္ခါ မ်က္ရည္ေတြ တစ္ေပါက္ေပါက္က်ေနတာ ေတြ႕တာမို႕ လေရာင္ စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႕ပဲ ေခါင္းကို ခါလိုက္မိပါေတာ့တယ္။ လေရာင္ ဆင္းသြားၿပီး တာနဲ႕ ျမတ္သူ တက္လာၿပီး
"ညီေလး စိတ္ထဲမထားေနပါနဲ႕ကြာ ထ ထ ေရခ်ိဳး ေတာ့ေနာ္"
"ကိုျမတ္"
ေကာင္း ထိုင္ရာမွ ထရပ္လိုက္ခါ ျမတ္သူနဲ႕ မ်က္ႏွာျခင္း ဆိုင္လိုက္ၿပီး
"က်ေနာ္တို႕က ဘာေတြ ျဖစ္ေနလို႕လဲဟင္ က်ေနာ္ တို႕က ဘာေတြ လုပ္ေနလို႕ သူတို႕ေတြ ဒီေလာက္ထိ အထင္ေသးေန ၾကတာလဲ က်ေနာ္အရင္အလုပ္တုန္း က သူမ်ားခိုင္းသမွ် အကုန္လုပ္ေပးရတယ္ ဒါေပမယ့္ ဒိေလာက္ထိ အထင္မေသးၾကပါဘူးဗ်ာ အခုက အခု က ဘာလို႕ ဒိေလာက္ထိ အထင္ေသး ခံေနရတာလဲ က်ေနာ္လဲ က်ေနာ့္မိသားစုအတြက္ ေကာင္းေကာင္း မြန္မြန္ လုပ္စားေနတာပါ ဒီေန႕ဒီအခ်ိန္ထိ က်ေနာ့ ခႏၶာကိုယ္ေကာ က်ေနာ့္ စိတ္ပါ က်ေနာ္ လိပ္ျပာလံု ေနခဲ့တာ အခုေတာ့ က်ေနာ့္ကို က်ေနာ္ လိပ္ျပာ မသန္႔ သလို ခံစားလာရတယ္ဗ်ာ"
ျမတ္သူက ေကာင္းရဲ႕ ပုခံုးကို အသာဖိခါ ျပန္ထိုင္ခိုင္း လိုက္ၿပီး
"ထိုင္ ေကာင္း ဒီအလုပ္ရဲ႕ သေဘာတရားကို အကို ေျပာျပမယ္ ဒီလိုပါ ဒီအလုပ္က ပင္ပန္းတဲ့သူေတြကို အပန္းေျပေစဖို႕ အတြက္ရည္ရြယ္ၿပီး ဖြင့္ထားၾကတာ အဲဒိမွာ တစ္ခုရွိတာက လာၿပီး ႏႈိပ္တဲ့ သူေတြထဲကမွ ေယာက္်ားေတြ တစ္ခ်ိဳ႕က မိန္းကေလးေတြ ႏႈိပ္တာ ထက္ တကယ္ကို အေၾကာေျပေအာင္ ႏႈိပ္တက္တဲ့ ေယာက္်ားေလးေတြနဲ႕ ႏႈိပ္ခ်င္ၾကတယ္ ဒါ့ေၾကာင့္ Men Spa ဆိုၿပီး သီးသန္႕ဖြင့္ၾကတာ လာတဲ့သူေတြ ကို Service ေပးေတာ့လဲ သူတို႕ပိုၿပီး သေဘာက် ႏွစ္က္ေအာင္လို႕ ေယာက္်ားေလး ငယ္ငယ္သန္႔သန္႕ ျပန္႕ျပန္႕ေလးေတြကို ႏႈိပ္ဖို႕ တကူးတက သင္ေပးၿပီး ခန္႕ထားၾကတယ္ အဲဒိမွာ ျပသနာက စတာပဲ အဲလို ေကာင္ေလးေခ်ာေခ်ာေလးေတြ ရွိေတာ့ Gay ေတြ အလာမ်ား လာတယ္ သူတို႕က သေဘာက်ရင္ မုန္႔ဖိုးေတြ ပိုေပးတယ္ အျပင္မွာ ခ်ိန္းၾကတယ္ တခ်ိဳ႕ဆို Sponsor ေတာင္ေပးၾကတယ္ အေရွ႕မွာ အဲဒိ လိုမ်ိဳး သာဓကေတြ ရွိေနခဲ့ေတာ့ ေနာက္လုပ္တဲ့သူ ေတြကိုလဲ သူတို႕က ဒီလိုေတြပဲလို႔ ေတြးထင္ၿပီး ရလိုရျငားစမ္းၾကတာပါ ဒါပါပဲ ေကာင္းရာ ကိုယ္ေကာင္းရင္ ေခါင္းမေရြ႕ ပါဘူး ဟုတ္တယ္ မဟုတ္လား"
ေကာင္းအခုမွ ဒီကိစၥေတြကို ေသခ်ာ သေဘာေပါက္ သြားရတယ္။ ရင္ထဲမွာလဲ တစ္ခုခုကို စိုးရိမ္ေနမိတယ္။ ငါလုပ္မိတာ မွားၿပီလား ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႕ေပါ့။
"ဘယ္ေလာက္လံုျခံဳတဲ့ အခန္းထဲမွာပဲ ျဖစ္ပါေစ ေလာကႀကီးမွာ မ်က္ကြယ္ရာဆိုတာ မရွိပါဘူး အဓိက ကေတာ့ ကိုယ္ဘာလုပ္တယ္ ဆိုတာ အနည္းဆံုး ကိုကိုယ္တိုင္ေတာ့ သိတာပဲေလ ကို႕လိပ္ျပာ ကိုလံုေန သေရြ႕ မင္းလုပ္တာ အားလံုးမွန္တယ္ေကာင္း"
"ေက်းဇူးပါ ကိုျမတ္ က်ေနာ္ ကို႕ကိုယ္ကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းေနထိုင္မွာပါ"
"အကိုယံုၾကည္ၿပီးသား ေကာင္း လံုးဝယံုၾကည့္တာ ကဲ ေရခ်ိဳး လိုက္ဦး ေႁခြးေတြ ထြက္ေနတယ္ မဟုတ္ လား သြား သြား"
"ဟုတ္ကဲ့ ကိုျမတ္ ေနာက္လဲ ညီ့ကို ညီေလးတစ္ေယာက္လို အျမင္မေတာ္တာ ရွိရင္ဆံုးမပါဗ်ာေနာ္"
ေကာင္း ကိုျမတ္ရဲ႕ လက္ကို ကိုင္ခါ ေျပာလိုက္ၿပီး အနားကေန ထလာပါေတာ့တယ္။
ဆိုင္မွာ လုပ္ၿပီး တစ္ပတ္ျပည့္ေတာ့ နားရက္ရတာနဲ႕ အိမ္ျပန္ရေတာ့မွာမို႕ ေကာင္း အရမ္းေပ်ာ္ေနပါတယ္။
"ေကာင္းေရ လာဦး ေရာ့ဒီမွာ မင္း အတြက္ တစ္ပတ္စာ ေသခ်ာ ျပန္စစ္ဦး ၿပီးရင္ ဒီအကြက္ေလးမွာ လက္မွတ္ထိုး"
လေရာင္ေပးတဲ့ တစ္ေသာင္းတန္ ၃ ရြက္ကို ၾကည့္ၿပီး လေရာင္ေျပာတဲ့ အကြက္ေလးမွာ ေကာင္း လက္မွတ္ တန္းထိုးလိုက္တာမို႕ လေရာင္က
"ေသခ်ာၾကည့္ဦးေလ ေကာင္းရ မင္းအခန္းဝင္ခ်ိန္ေတြ မွားတာ လိုတာ ရွိေနဦးမယ္"
"ရတယ္ အကို ေနေပ့ေစေတာ့ ညီ သြားဖို႕ ျပင္ေတာ့ မယ္ေနာ္"
"ေအးေအး"
ေကာင္းေရမိုးခ်ိဳးျပီးေတာ့ အဝတ္လဲမလို႕ လုပ္ေနတုန္း ကိုျမတ္သူ ေရာက္လာခါ
"ေရာ့ ေကာင္း ဒါအကို ဝတ္ဖို႕ဝယ္ထားတာ နဲနဲေသး ေနလို႔ မင္းနဲ႕ေတာ္မယ္ထင္တယ္ ေတာ္ရင္ ယူလိုက္ ဝတ္ၾကည့္လိုက္"
"ဟာ မယူပါဘူး အကိုရာ အားနာစရာႀကီး မလုပ္ပါနဲ႔"
"ေကာင္း မင္းကို ခင္လို႕ ေနာက္ၿပီးငါနဲ႕လဲ မေတာ္လို႔ ေပးတာကို မျငင္းပါနဲ႕ အသစ္ေတြပါကြ"
"အားနာလို႕ပါ ကိုျမတ္ရာ"
"မယူလဲ လႊင့္ပစ္လိုက္ကြာ သြားၿပီ ေရာ႔"
ကိုျမတ္က ေကာင္းလက္ထဲကို အိတ္ေလး ထည့္ၿပီး ထြက္သြားေတာ့ ေကာင္း စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႕ ဖြင့္ခါ ၾကည့္လိုက္မိတယ္။ အင္က်ီတစ္ထည္နဲ႕ ေဘာင္းဘီ တစ္ထည္ အကုန္လွလွေလးေတြ။ အေပါစားေတြ မဟုတ္သလို တန္ဖိုးလဲ တစ္အားမႀကီးေလာက္ဘူး။ ေကာင္း ကိုျမတ္ေပးတာေလးေတြ ဝတ္လိုက္ၿပီး ေခါင္းကိုဖီးခါ ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာေတာ့
"ဟ့ လန္းလွခ်ည္လား ေကာင္းထက္ေက်ာ္ေရ"
"မ်က္ႏွာကိုက အေပ်ာ္လြန္ေနတာ"
"တစ္အား မိုးမခ်ဳပ္ေစနဲ႕ေနာ္ေကာင္း"
သူငယ္ခ်င္း လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ေတြေကာ ကိုလေရာင္ ကပါ သူ႕ကိုဝိုင္းစေနၾကတယ္ေလ။ သူအားလံုးကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး အျပင္ထြက္ခဲ့လိုက္ပါတယ္။ ကားမွတ္ တိုင္ကို လမ္းေလွ်ာက္ရင္းေတြးေနတာက သူမုန္႕ဖိုး ရထားတာေလးေတြ စုထားတာကလဲ ၃ ေသာင္းေက်ာ္ ကိုလေရာင္ေပးတာ ကလဲ ၃ ေသာင္းဆိုေတာ့ အားလံုးေပါင္း ၆ ေသာင္း ေက်ာ္ေလာက္ ရွိပါတယ္။ အေမနဲ႕ ညီမေလးစားဖို႕ မုန္႕ေလးေတြ ဝယ္သြား ရမယ္။ ၿပီးရင္ အေမ့ကို ၅ ေသာင္းေပးမယ္။ အေမ အရမ္း ဝမ္းသာသြားမွာ ေသခ်ာတယ္။ အေတြးေတြနဲ႕တင္ ေကာင္းရဲ႕ မ်က္ႏွာက ဝင္းပၿပီး ၾကည္လင္ေန ပါေတာ့တယ္။
အိမ္ေရာက္ေတာ့ အေမက မရွိ။ ညမေလးကေတာ့ စာက်က္ေနတာမို႕
"ညီမေလးေရ"
"ဟာ ကိုႀကီး ကိုႀကီး ျပန္လာၿပီ"
ညီမေလးက သူ႕ကို ေျပးခါ အတင္းဖက္ထားတာမို႕ ေကာင္းလဲ ျပန္ဖက္ထား လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ
"အေမေကာ ဘယ္သြားလဲ ညီမေလး ေရာ့ ဒီမွာ မုန္႕ ညီမေလးနဲ႕ အေမစားဖို႕"
"အေမ ေစ်းသြားတယ္ ကိုႀကီး ညီမေလး ကိုႀကီးကို သတိရလိုက္တာ ေန႕တိုင္းေမွ်ာ္ေနတာ အေမဆိုလဲ ညေနဆို လမ္းဖက္ထိုင္ေငးေနတာ ကိုႀကီးကိုေတြ႕ ရင္ အရမ္းဝမ္းသာမွာ ေဟာ ဟိုမွာ လာၿပီ လာၿပီ"
ေကာင္းေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိမ္ေရွ႕ ကိုေရာက္ေနတဲ့ အေမ။ အေမကေတာ့ အိမ္ထဲကို မျမင္ေသးတာမို႕
"အေမ"
"ဟယ္ ငါ့သား ငါ့သား ေကာင္းထက္ေက်ာ္ ျပန္လာၿပီ အမေလး အေမ့သားေလး သတိရလိုက္တာ သားရယ္ အေမျဖင့္ လိုက္ေတာင္ လိုက္လာခ်င္တာ မလာ တက္လို႕သာ ေနေနရတာ"
"သားလဲ သတိရပါတယ္ အေမရ အေမ သက္သာရဲ႕ လား ေနေကာေကာင္းလား လာေပး အဲ့ဒိအထုပ္ ထိုင္ဦး အေမေမာလာၿပီ"
"ေရ႕ အေမ ဒီမွာေရ ေသာက္"
အေမက ၾကမ္းျပင္မွာထိုင္ လိုက္ၿပီး ညီမေလး ေပးတဲ့ ေရခြက္ကို ယူကာ အကုန္ေမာ့ ေသာက္လိုက္ပါတယ္။ ေမာလာမွာေပါ့ စာလာမွာေပါ့ ေစ်းသြားရင္ ဘာမွ မုန္႔ပဲသြားေရစာ စားတဲ့သူမွ မဟုတ္တာေလ။
"အေမေရာ့ ဒီမွာ ညီမေလးနဲ႕ အေမ့အတြက္ မုန္႕နဲ႕ အသီးေတြ ေနဦး ဒီမွာက ညီမေလးအတြက္ ေက်ာင္းအင္က်ီနဲ႕ ေက်ာင္းစိမ္း လံုခ်ည္ဗ်ာ"
"ဟာ ေပ်ာ္လိုက္တာ အရမ္းလွတာပဲ ေစ်းႀကီးလား ဟင္ ကိုႀကီး ေနာက္ဆို ေစ်းႀကီးတာေတြ မဝယ္နဲ႕ ေနာ္ သိလား အေမ့ လွတယ္ေနာ္"
"လွပါတယ္ သမီးရယ္ လွမွလွ"
"ဒီမွာ ၾကည့္ ဒါအေမ့အတြက္ အေမ့အႀကိဳက္ အေရာင္မႈိင္းေလး ခရမ္းေရာင္ေလး ဒါက အေမတြဲဝတ္ဖို႕ လံုခ်ည္ အေမသား အထက္ဆင္ပါ ဝယ္လာလိုက္ တယ္ အဟီး အေမ ႀကိဳက္ရဲ႕လား"
အေမက ခ်က္ျခင္း မေျဖႏိုင္ေသးပဲ ျပံဳးျပံဳးႀကီးသာ ၾကည့္ေနတာမို႕ ညီမေလးက
"ဘာလို႕လဲ အေမရ မႀကိဳက္ဘူးလား လွပါတယ္"
"ေအာ္ ႀကိဳက္ပါတယ္ေတာ္ ႀကိဳက္ပါ့ ႀကိဳက္ပါ့ အေမ့ သားဝယ္ေပးတာပဲ ဘာျဖစ္ျဖစ္ႀကိဳက္တယ္ ၾကည့္ပါဦး သမီးရယ္ ညည္းအကို တစ္ပတ္ေလးနဲ႕ အသားေတြလဲ ျဖဴလာတယ္ အဝတ္စားသစ္ေတြနဲ႕ ေခ်ာေန လိုက္တာ အေမျဖင့္ ၾကည့္လို႕ကို မဝဘူး"
"ဟုတ္တယ္ အေမ ကိုႀကီး အခုမွ အရမ္းေခ်ာလာတာ ေနာ္ သူေဌးသားႀကီးလိုပဲ ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ဆို ခနခန ရန္ျဖစ္ရတယ္ သိလား ကိုႀကီးေၾကာင့္ သမီးကို ေယာင္းမ ေယာင္းမနဲ႕ လာေခၚတာေလ အကုန္ရန္ျပန္ေတြ႕ လႊတ္လိုက္တယ္ ေအးေရာ"
"ဟားဟားဟား ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ ဒီသားအမိေတြ အတိုင္အေဖာက္ တယ္ညီေန ပါ့လား ေအာ ေနဦး အေမ ေရာ့ ဒီမွာ သား လုပ္ခရလာတာ"
ေကာသ္းက တစ္ေသာင္းတန္ ၅ ရြက္ အေမ့လက္ထဲ ေပးလိုက္ေတာ့ အေမက အ့ံၾသခါ
"ဒါတစ္လစာလား သားေလး"
"မဟုတ္ပါဘူး အေမရ တစ္ပတ္စာပဲ လကုန္ရင္လဲ လစာက သက္သက္ ၈ ေသာင္းရမွာေလ"
"ဟာ ကိုႀကီး အလုပ္က ေကာင္းလွခ်ည္လား"
ညီမေလး ဝမ္းသာ အားရေျပာ လိုက္သလို အေမကလဲ ပိုက္ဆံကို ကိုင္ရင္း
"အင္း မိဘကို လုပ္ေကြ်းတဲ့ သားလိမၼာေလးမို႕ သူ ေတာ္ေကာင္းေတြနဲ႕ ေတြ႕တာ ငါ့သားေလး ဒိ့ထက္ မက ဘုန္းႀကီးပါေစ သက္ရွည္ပါေစ အႏၲရယ္ ခပ္သိမ္း ေဘးခပ္သိမ္း ကင္းၿငိမ္းပါေစကြယ္"
ေကာင္း ေက်နပ္စြာ ျပံဳးေနတဲ့ အျပံဳးက လႈိက္လႈိက္ လႈဲလႈဲ ရင္ထဲကပါမွန္း သိသာလွပါတယ္။ သားအမိ ၃ ေယာက္စလံုး အျပံဳးကိုယ္စီနဲ႕ ေက်နပ္ေနၾကတာ သူတို႔အိမ္ေလးဟာ အလြန္ပင္က်က္သေရ ရွိလို႕ေနပါ ေတာ့တယ္။
အျပံဳးေတြရဲ႕ေနာက္ကြယ္က ခံစားခ်က္ေတြ ကိုယ္စီ ရွိၾကတာေတာ့ ဘယ္သူသိမွာလဲေလ။ ျပံဳးေန ၾကေပမယ့္လဲ ရင္ထဲမွာေတာ့
ေဒၚေထြးျမ - ေအာ္ သားေလးရယ္ ဒိေလာက္ထိ လစာေတြ ေကာင္းေနတာ သားေလး ဘယ္ေလာက္မ်ား ပင္ပန္းမလဲ ဆိုတာ အေမ သိခ်င္လိုက္တာ .....
ေကာင္း - အေမရယ္ သားေက်နပ္ပါတယ္ အေမတို႕ ညီမေလးတို႕ ဒီအျပံဳးေလးေတြ တည္ၿမဲဖို႕ ေအးခ်မ္း စြာေနႏိုင္ဖို႕ သား အရာအားလံုးကို အရႈံးေပး သည္းခံ ရင္းနဲ႕ ဆက္ၿပီး က်ိဳးစား သြားပါ့မယ္ .....
ၾကည့္ပါဦး လူမ်ားေတြရဲ႕ အထင္ေသးခံ အႏွိမ္ခံနဲ႕ လုပ္ေနခဲ့ရတဲ့ ေကာင္းက အေမနဲ႕ညီမေလးအတြက္ ေတာ့ ေအာင္ပြဲခံ စစ္သူႀကီး တစ္ဦးပမာ။ အဲဒိ့အတြက္ ေကာင္း ေက်နပ္တယ္။ ေက်းဇူးရွင္အေမနဲ႕ ေကာင္းခ်စ္တဲ့ ညီမေလးအတြက္ ေကာင္း ဆက္ၿပီး ဒီလုပ္ငန္းမွာ ရပ္တည္ေနျဖစ္ဦးမယ္ ဆိုတာ အေသခ်ာ ပါပဲ။
ေနာက္ေန႕ အလုပ္ျပန္ဝင္ေတာ့လဲ ပထမဦးဆံုး ဧည့္သည္က ေကာင္းကိုသာ ေရြးခဲ့ပါတယ္။ ေကာင္း ေသခ်ာ ေစတနာထားၿပီး ႏႈိပ္ေပးတယ္။ ဧည့္သည္ကလဲ ဘာမွစကားေျပာျခင္း မရွိပဲ ၿငိမ္သက္စြာနဲ႕ အနား ယူေန ပါတယ္။ ႏႈိပ္ၿပီးလို႕ ေရခ်ိဳးၿပီး VIP Room ထဲမွာပဲ ထိုင္ခါေကာ္ဖီေသာက္ ေနေတာ့မွ
"ေရာ့ ညီေလး ဒါအကို႕ အလုပ္ လိပ္စာကဒ္ ဒါကို ေသခ်ာသိမ္းထား အကိုကေတာ့ တစ္လေနမွ တစ္ခါေလာက္ လာျဖစ္မွာ ညီေလး အခက္အခဲ တစ္ခုခုရွိတဲ့ အခါ အကို႕ကို ဖုန္းဆက္ဖို႕ လံုးဝမေမ့ပါနဲ႕"
တစ္ေသာင္းတန္ တစ္ရြက္နဲ႕အတူ လိပ္စာကဒ္ေလး ေပးတဲ့ အကို႕ကို ေကာင္းခုမွ ေသခ်ာၾကည့္မိတယ္။ သန္႕ရွင္းတည္ၿငိမ္တဲ့ ႐ုပ္ရည္နဲ႕ လူႀကီးလူေကာင္း ဆန္တဲ့ ပံုစံေတြ ၾကားထဲကေနပဲ အကို႕မ်က္ႏွာက ႏွဖတ္ေနပါတယ္။ ေကာင္း ျပန္ၿပီး ျပံဳးခါ ေခါင္းၿငိမ့္ျပ လိုက္မိပါတယ္။
"ညီေလး နာမည္ဘယ္လိုေခၚလဲ ဖုန္းနံပါတ္ ရွိရင္ အကို႕ကို ေပးထားလို႕ ရမလား"
"ေကာင္းထက္ေက်ာ္ပါ အကို ဖုန္းေတာ့မရွိဘူးဗ်"
"ဒါဆို ဆိုင္ဖုန္းကေန ေခၚရင္ေကာ ရလား"
"ဟုတ္ကဲ့ ရပါတယ္ အကို ခနခန ေတာ့ မရဘူး"
ေကာင္းစကားေၾကာင့္ အကိုက ျပံဳးလိုက္ခါ
"အင္းပါ အကို ကိစၥရွိမွ ဆက္မွာပါ ကဲ အကိုျပန္ ေတာ့မယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ အကို"
ေကာင္း ပုခံုးေလးကို ျဖစ္ညႈစ္သြားတဲ့ အကို႕ရဲ႕ လက္ေတြက ႏူးညံ့ ညင္သာ ေနတာမို႕ ေကာင္း ေက်နပ္သြားသလို ခံစားလိုက္မိပါတယ္။ ဒီေန႕ေတာ့ ေကာင္း ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ အကို႔ကို အမွတ္ရေနေအာင္ လုပ္ခဲ့ ၿပီထင္တယ္။ လိပ္စာကဒ္ေလးက္ို ၾကည့္မိေတာ့မွ
"ေအာင္ျမင့္ျမတ္"
"Admin Manager"
တဲ့ အရမ္းလိုက္ဖက္တဲ့ နာမည္နဲ႕ ရာထူးကို ေတြ႕ရ တာမို႕ ေကာင္း ထပ္ၿပီး ေက်နပ္မိျပန္တယ္။ ဘာလို႕ လဲဆိုတာေတာ့ ကို႕ကိုယ္ကို မသိေပ။