روايه (عشق الزين _ الجزء الثانى ) .
البارت الثالث عشر.
فى مستشفى الجارحى .
( زين اطمن على مراد ... والدكتور نبه عليهم ممنوع الاجهاد ولا العصبيه ونقلوا مراد اوضه عاديه ...مراد كان مفتح عيونه بس ساكت مبيتكلمش ..زين جنبه ومراد وميرا ومحدش قادر يتكلم معاه ..زين قاعد جنبه وماسك ايدة رافض يسيبها ومراد حس بخوفه سابه يتصرف زى ماهو عاوز وسكت ....قطع صمتهم خبط على الباب ).
زين : ادخل .
( كاميليا دخلت بتوتر شديد وبصت على مراد ...بصت على ابوها وهو كمان باصلها كتير وياريته ما بصلها من كتر نظراته الصعبه ...حطت وشها فى الارض مقدرتش ترفع عينها....زين حس بصحابه جسمه كله اتشنج لما شاف بنته ...خاف عليه ).
زين بعصبيه : انتى ايه اللى جابك هنا ...اطلعى برا .
كاميليا رفعت وشها واتصدمت من زين : ان...انا
زين قطع كلامها بحدة : بقولك برررررررررة .
( كاميليا بصتله وبعدها قررت تمشى بس اللى وقفها صوت أبوهاوهو بيقولها استنى ).
مراد بتعب : استنى .
زين غمض عينه بعصبيه : مراد انت تعبان ابوس ايدك ...بلاش كلام.
مراد طبطب على ايدة : متقلقش انت ..انا كويس والله .
( مراد بصله بمعنى سيبنى معاها شويه وزين شاور لمراد وميرا انهم يطلعوا برة ..ومبقاش موجود الا كاميليا ومراد ...كاميليا واقفه مش عارفه تعمل ايه ..المفروض فى المواقف دى تروح فى حضن ابوها ..بس هى أذت ابوها هى معترفه انها اذته هى مكنتش قادرة تسامح نفسها ...هو هايسامحها ازاى ...قطع حبل افكارها صوت مراد ).
مراد : خير جايه ليه ؟!.
كاميليا بارتباك : جايه اطمن عليك .
مراد بسخريه : كتر خيرك والله !!!....المفروض انا اللى اجاى اطمن عليكى .
كاميليا : مش فاهمه .
مراد : اطمن عليكى واقولك حمد لله على سلامتك من الموت .
كاميليا : بابا ...انا ..
مراد شاورلها بايدة تسكت : متقوليش كلمه بابا ..انا مش ابوكى ..ابوكى بامارة ايه ؟.
كاميليا بدموع : غصب عنى والله .
مراد رفع حاجبه : نعم !!!! غصب عنك ....امك غصبت عليكى تبعدك عنى ...غصبت عليكى انك تفضلى ميته فى نظرى .
كاميليا عيطت : لا مغصبتش ...هى خيرتنى .
مراد بقهر : كمان خيرتك ...كمان ....ياريتك ما جيتى ..ياريتك ما تكلمتى ..يمكن تفضل فى دماغى فكرة انك كنتى مغصوبه .
(كاميليا اتحركت ومسكت ايدة ..وهو حاول يشدها بس هى رفضت ومسكتها وباستها ...باستها كتير ).
كاميليا : انا مش هابطل اقولك بابا ...ومش هابطل اشوفك انا كنت بحلم بالليله اللى ارجع فيها مصر واقابلك ...كل ليله بتخيلك ...مش هاحرم نفسى من الكلمه دى يا بابا..وكمان انت تعرف انك احلى من الصور .
مراد باصلها بحنيه وبعدين اتجاهل احساسه بسرعه : صور ايه ؟!.
كاميليا قربت منه اكتر وحسست على ملامح وشه بحب : صورك مع اولاد اونكل زين ...انا بحفظها على طول بقعد ابص عليك واشوف ايه اللى فى وشك اتغير ..كنت بتمنى اليوم اللى ابصلك بجد واتكلم معاك .
مراد بحدة : وانتى عاوزة ايه منى ...متستنيش منى اقولك حبيبتى وتعالى فى حضنى ...لا ...انتى وامك بالنسبالى ميتين .
كاميليا ابتسمت بحزن : بابى ....انا نفسى طويل ...شغلى علمنى كدة ...وانا هافضل وراك لغايه ماتاخدنى فى حضنك وبارداتك كمان ...هاسيبك دلوقتى...علشان ترتاح ..بس هاتلاقينى قدامك على طول .
مراد : وانا مش عاوزك ...مش عاوز اشوفك .
كاميليا باسته من خدة بسرعه : مش بمزاجك يا بابا .
وتابعت بابتسام : وقولتلك مش هاحرم نفسى منك ..احساس الابوة حلو..ان ابوك يتكلم معاك احساس حلو وانا عاوزة احسه ...سلام ...خلى بالك من نفسك .
(خرجت بسرعه قبل ما مراد يرد وبصت لزين بفرحه ومشيت نزلت فرحانه ان اول لقاء عدى ما بينهم بسلام ...ابوها دة راجل عظيم ..حتى فى عز تعبه مش عاوز يجرحها ولا يهينها ...ماخدتش بالها وخبطت فى ..).
كاميليا : I'm sorry .
( ادهم مردش عليها بس وباصلها وبس وهى ارتبكت وحاولت تمشى بس مسك ايديها بسرعه ).
ادهم بلهفه : كاميليا ...استنى انتى مش فاكرنى ؟.
كاميليا بتوتر : لأ .
(كاميليا شدت ايديها بسرعه وجريت علشان تختفى منه ومن نظارته اللى بتحاربها من امبارح ).
******************************
فى فيلا مهاب .
