Part - 14

8.2K 657 23
                                    

[ Zawgyi ]
----------------

ေဆးရံုသို႔ေရာက္ေတာ့ ခုတင္ထက္၌အသက္ကိုမနည္းရူေနရျပီးေဝဒနာခံစားေနရတဲ႕အေမ့ရဲ႕မ်က္နွာအားေတြ႕လိုက္ရ၍ စစ္ေရာင္ရဲ႕ဒူးမ်ားေခြယိုင္ခ်င္လာသည္ ။

ဟင့္အင္း ... မျဖစ္ရဘူးေလ !

" အေမ "

ခုတင္နားသို႔ကပ္ရင္းလက္ဖမိုးကိုဆုပ္ကိုင္မိေတာ့ ႏြမ္းလ်လ်မ်က္ဝန္းေတြျဖင့္ႀကည့္လာကာ အနည္းငယ္ရြဲ႕ေနခဲ႔ေသာနူတ္ခမ္းေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ကခပ္ဖြဖြျပံဳးျပလာေပမဲ႔ ထိုအျပံဳးသည္ေက်နပ္ျခင္း စိတ္ခ်သြားျခင္းမ်ားေရာယွက္ေနကာ အဓိပၸာယ္မ်ားစြာေဖာ္ေဆာင္ေနမွန္းစစ္ေရာင္သိ၏ ။ ေဝ႔ဝဲတက္လာတဲ႕မ်က္ရည္ေတြကိုမ်က္ေတာင္ျဖင့္ပုတ္ခတ္သိမ္းဆည္းရင္း အေမ့ရဲ႕ပါးျပင္ထက္မွမ်က္ရည္စီးေႀကာင္းေလးအားပြတ္သုတ္ေပးလိုက္သည္ ။

" သားေရာက္လာျပီေနာ္အေမ ... အေမ့ကိုဆရာဝန္ေတြနဲ႔ျပလိုက္ရင္ ခံစားေနရတာသက္သာသြားမွာသိလား ... အေမမစိုးရိမ္နဲ႔ေနာ္ သားရွိတယ္ "

" အ အင္း ... အ အ ေ ေမ ... "

ဗလံုးဗေထြးအသံမ်ားကရိူက္သံေတြေႀကာင့္မပီမျပင္ရွိေနေပမဲ႕ စကားေတြအမ်ားႀကီးအေမေျပာခ်င္ေနတာမွန္းသူနားလည္သည္ ။ အဘနဲ႕မိႏြယ္ကေတာ့သူ႕ေဘးနားရပ္ေနကာ ဦးစိုးသည္လည္းစိတ္မေကာင္းျခင္းတို႕ကမ်က္နွာထက္၌ ေနရာအျပည့္ယူထားလွ်က္ ။ နိုင့္နိုင့္ကိုေတာ့အိမ္မွာပဲဘြားနွင့္ထားခဲ႔တယ္ဟုဦးစိုးက သူေဆးရံုေရာက္ေရာက္ျခင္းေျပာျပထား၍သိေနခဲ႔၏ ။ မ်က္ရည္က်ိတ္သုတ္ေနတဲ႕မိႏြယ္ကို အဘကေဖးမေပးေနတာႀကည့္ရင္း စစ္ေရာင္ရဲ႕ရင္ထဲ၌ျပင္းျပင္းရွရွစူးနစ္နာက်င္လာရသည္ ။ တစ္ခုခုကိုလက္လႊတ္ဆံုးရံူးရေတာ့မည္မွန္းသိလိုက္တာေႀကာင့္ လည္ေခ်ာင္းတြင္းစုိ႕ႀကပ္ေနေပမဲ႕ အေမ့ေ့ရွမွာေတာ့သူမ်က္ရည္မက်ျပနိုင္ ။ မက်ရက္ခဲ႕ ။

" ဆရာဝန္ႀကီးကဘာေျပာလဲဟင္အဘ ? "

" လူေလး "

" ......... "

အဘသည္လည္းစကားမဆက္နိုင္ေတာ့ပဲ မိႏြယ္ခမ်ာအိခနဲငိုခ်လိုက္၍ လက္ကိုအုပ္ရင္းရိူက္ငိုေနေလကာ သူ႕ရင္ထဲ၌ေနဆယ္စင္းဝင္ေရာက္သြားရသလိုပင္ ။ ဦးစိုးကေတာ့ခပ္ေလးေလးေခါင္းခါျပလာေသာ္လည္း စစ္ေရာင္ ထိုအခ်င္းအရာအားမယံုႀကည္နိုင္ ။ မျဖစ္နိုင္ပါဘူး ... အေမကမနက္တုန္းကမွ အေကာင္းႀကီးပဲရွိေနေသးတာေလ ။ သူ႔ကိုေငးေငးေလးႀကည့္ေနတုန္းကဆိုရင္ အေမ့မ်က္နွာဟာႀကည္နူးမွုတို႕နဲ႕ရႊင္လန္းေနမွန္းသူေတြ႕တာပဲ ... ။ အခုက်ေတာ့ ... အခုက်ေတာ့ ။

To  Love  District ( Complete ) [ ZG & Uni ]Where stories live. Discover now