Appa Cheol || Jeongcheol ff

011

I know I haven't updated in such a long time. I don't even know if may magbabasa pa nito pero I'll try to finish this story as long as I can. Sorry for the wait pipol but I hope you still like this story.

So dun muna tayo kay Jeonghan.

_____________________________

ELLAY's

(This is Jeonghan's current situation)

Simula nung ipinaubaya muna ni Jeonghan si Seunghan kay Seungcheol ay kinabukasan nun lumipad na siya patungong America.

Sa ngayon, naka confine siya sa hospital. Dalawang linggo na rin siyang naka hilata lang sa hospital bed. Nangungulila na nga siya sa anak niya dahil namimiss niya na.

Jeonghan's situation is not that worse. Nung nagpa confine siya he is in stage 2 kaya gusto niya magpagamot agad para maagapan dahil gusto niya pang makasama yung anak niya.

Dokababs sent you a message

Hyung, kamusta ka na diyan?

Okay lang ako, kabs.

Eh yung anak ko?
Tsaka kayo kamusta?

Okay lang kami hyung.
Si baby Hannie , wala
kaming balita. Sorry hyung :(

Hays okay lang, Seoks
I know she's okay. I know Cheol.
I miss my baby :(

I know hyung
I know baby Hannie misses you too
Kaya hyung pagaling ka na ahh :(

Oo Seoks.
Ay sige bye muna.
Andito na ang doctor
Bye ingat kayo lagi.

Sige hyung bye. Ingat ka din
Seen 8:00 pm

"Good evening Mr. Yoon" pagbati ng doctor pagpasok niya pa lang ng room ko.

"Good evening Doc" pagbati ko sa kaniya pabalik.

"I want to tell something about your condition Mr. Yoon" seryoso ang pagkakasabi niya kaya medyo kinabahan ako.

I remained silent. "Your condition Mr. Yoon got worse. We didn't expect this to happen but you are now in Stage 3. I'm very sorry" para akong nabingi sa narinig ko. I thought I'm fine. I thought it will not get worse pero putangina bakit ganon?

2 weeks pa lang ako dito pero lumala na agad? I felt my eyes getting watery pero pinipigilan ko. Hanggang sa di ko na kinaya, tears started streaming down my face. Hearing the news got me more weak. I felt hopeless na gagaling pa ako. Kanina lang sinabi ko kay Seokmin na ayos lang ako na okay lang ako pero hindi pala.

My sobs got louder and I'm breaking down. Until I felt pain in my chest.

"*breathes* D-Doc" I said while clutching my chest tight. Ang sakit hindi ako makahinga. Nakita kong nataranta yung doctor at agad na pinindut an red button.

"Mr. Yoon please calm down. Just do as I say. Inhale exhale..inhale exhale" sinunod ko yung sinabi niya pero wala pa din hanggang sa dumating yung mga nurse at nilagyan ako ng oxygen mask. Dun ko lang naramdaman yung pagluwang ng hininga ko.

"Mr. Yoon, we'll examine you tomorrow but for now please take a rest. Goodnight" he said at lumabas na kasama ang mga nurse. Humiga ako habang may oxygen mask na nakasuot saakin.

Naisip ko bigla ang anak ko. Hindi ako pwedeng sumuko hangga't alam kong inaantay ng anak ko ang pagbalik ko.

Kaya mo to Yoon Jeonghan. Kaya mo ito!

____🌻🌻🌻____