PROLOGUE

35 3 1
                                    

"You are such a disgrace to this family!"

My mom, Carmen Garcia, slapped into my face that I am indeed a disappointment. Actually, hindi na bago sa akin ito, magmula noong high school ako ay lagi na lang niya akong pinag-iinitan. Kesyo hindi daw dapat ganyan ang inaakto nang isang tagapagmana.

Paano ba naman kasi ay nagkaroon ako ng viral na video kung saan ay nakipag away ako sa isang babae sa bar nung isang gabi, and that girl happens to be the daughter ng isa sa mga nililigawan ni mommy na investor ng kompanya. Kaya ayun, galit na naman siya sa akin.

By the way, My family owns a restaurant business na may maraming branches sa iilang parte ng Pilipinas, and I dont think that's why mainit ang ulo niya sa akin, because Im supposed to be this type of girl, and unfortunately, hindi ako yung "type of a girl" na yun. Marami kasi akong kakilala na anak ng mga high profile na tao pero mabuti naman ang trato ng mga magulang nila sa kanila. Their mothers dont slap into their own faces that you are such a disappointment. Pabigat, ganun.

"And you know what, dahil sa kagagawan mo, they cancelled the investmemt sana nila sa kompanya natin. And it's your fault!"

"Mom, Im sorry. I promise magha hire na ako ng private investigator para magbackground check kung anak ba ng business partner, o investor, o kahit na sino ang babanggain ko." I said it sarcastically.

Umiling ito na tila ay mas naging diskumpyado sa narinig mula sa akin.

"Oh really? Then go and find a way para may pangbayad ka sa private investigator mo'ng iyan because from now on, you're grounded! I'll freeze all of your cards para magtanda ka!" pagbabanta nito. After that, tinungo niya ang direksyon palabas ng kwarto ko with her brows both in a grim line and eyes full of anger and finality.

"Oh you cant do that!" I said. Ilang beses na niya akong binantaan niyan but hindi niya naman din tinutupad. Hanggang panakot lang.

"Ofcourse I can, and I will!" she said as she went out and slammed the door.

I sighed as I threw myself on the bed and covered my whole body with a blanket.

I smiled bitterly as I did what I am always doing after a row with my mom, or even anyone whose important, sleep.

Back to youWhere stories live. Discover now