Boşver nazlı,
Üzülme sen,
Mutlu ol,
Sevda degilmiki;
Bir yol üstü,derme çatma durak altinda;el ele,omuz omuza,üşümek,
Insanlık hali diye...
Bosver nazlı,
Üzülme sen,
Düşün,
Kışa mutluluk sözleri yazmak mı,
zor!
İlkbahara türküler tutturmak mı,
güç!
Yaza siirler hediye etmek mi,
zahmet,
Sonbahara bir kartpostal çizmek mi,
Yordu yüreğini...
Boşver nazlı,
Üzülme sen,
Durakla,
Karlara seviyorum yazmistim yol boyu,
Gunes acisina; baharın cemrelerini saklamistim,
gamzelerine ic çekmişti karadeniz...
Neşe dolu cocuklar kocusturuyordu; bir siirin son misrasinda.
Hüzün dalları sakalasiyordu;
yanliz yapraklarla;
rüzgar esmez olmustu sokagimda,
yinede bir nefes ki buğulu ,
adı mutluluktu.
Bosver nazlı,
Üzülme sen,
Git,
Gamzesi olmayan sen,
Kışı yagmura tercih eden sen,
Bir siirin son misrasinda ki ,umudumu çalan sen,
Yapraklarimi çürütüp,rüzgârlarimi;
ardina takıp giden sen,
Boşver nazlı,
Üzülme sen,
Düşün,
Durakla,
Git,
Ve
Sev;yürek dolusu...
Ama
Unutma;her gün, atmaya mahkûm ,
tarafimdan vurdun.
Boşver nazlı,
Üzülme sen,
Sen,o,
Sizler,onlar,
Bilemem ben,
Fakat ben,ve bizler;
Sevdam,eksik yanım,hayel meyal bir,
sen;sevecek seni...
Bazen hayel meyal bir sen bile,
Lakin;ben ve bizler;
sevecegiz...
Oysa sen nazlı;ruşendil bir kadindin,
Bu ayrılık aklının eseri...
