Gururlu kadınları seviyorum,
nazli.
Gittikleri yeri korkusuzca kabullenebiliyorlar.
Kabullenen kadınlar peki (hüzün)
Onları;anlamaya çalışıyorum sadece.
Korku; cesaretin dostu aslinda...
Cesaret korkudan,korku cesaretten doğar.
Peki ben kimim (hüzün)
Sen ; ne yazıkki,gururlusun nazli.
Ne yazikki demek ha,
Öyle!
Yokluğun hele nazli,
Yokluğum hüzün?
Yoklugun ;mutluluğun hep; ölü doğacağı günüme hissi.
Benden sonraki eller,
Ten ler,
Yüzler,
Diğer kadinlar yani nazli,
Evet hüzün diger kadinlar,
Onlar hep uzak bana,
Hep bi adronitis,
Mutluluk hüzün,
Yokluğunda ki sızı; gecmedikce ,
hep bir idefiks...
